۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانی محو خشونت علیه زنان از سوی سازمان ملل متحد برگزیده شده است و هدفش یادآوری حقیقتی ‌است که زنان در سراسر جهان با خشونت‌های جنسی، خانواد‌گی و انواع مختلف خشونت‌ها دست به گریبان‌اند. در جهانی که از هر سه زن یک نفر تجربه خشونت داشته‌اند، زندگی برای زنان آسان نیست.

در افغانستان، داستان تلخ‌تر است. این روز را با گزینش رنگ نارنگی آغاز کردند و پیکارشان را برای ۱۶ روز ادامه می‌دهند.

براساس پژوهشی که وزارت امور زنان افغانستان انجام داده است، بیش از هشت هزار و پانصد مورد خشونت در سال ۱۳۹۸ در افغانستان ثبت شده است که در سال ۱۳۹۹ به هفت هزار و دویست مورد کاهش یافته است. هرچند این تحقیق نشان می‌دهد که پدیده خشونت با زنان از نظر آمار کاهش یافته است، اما نوع آن شدیدتر شده است. از سوی دیگر، روشن هم نیست که این آمار توانسته باشد تمام بدرفتاری‌ها را با زنان بازتاب دهد.

آمارها نشان می‌دهد که دست کم ۸۵ درصد زنان افغان انواع مختلف تبعیض، خشونت‌های  فیزیکی، روحی و روانی، جنسی، سیاسی و اجتماعی را تجربه کرده‌اند. افغانستان چند سال متمادی است که در سکوی بدترین کشورهای جهان برای زنان می‌ایستد.  

خشونت علیه زنان در این کشور ریشه در فرهنگ و سنت‌های ناپسند دارد. ضعف حاکمیت قانون و کوتاهی در ایجاد چارچوب‌های حقوقی حمایتی برای زنان نیز زمینه را برای تشدید خشونت‌ها و مصونیت خشونت‌گرها فراهم کرده‌است.

فعالان حقوق زن در افغانستان، پیکار محو خشونت علیه زنان را برای ۱۶ روز آغاز کرده‌اند.   

اتحادیه اروپا در افغانستان که یکی از حامیان سرسخت مبارزه با خشونت علیه زنان است، نیز در حمایت از زنان افغانستان امروز گفت :«ما کشورهای عضو اتحادیه اروپا در برابر خشونت جنسیتی ایستاده‌ایم. ما، مردم افغانستان، پیکار نارنجی و جهان از حق زنان برای زندگی عاری از خشونت حمایت می‌کنیم. برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران با ما هم‌صدا شوید.»

دولت افغانستان در راستای محو خشونت علیه زنان به کمک فعالان حقوق زن و حمایت جامعه جهانی می‌کوشد با اشکال خشونت علیه زنان مبارزه کند، ولی این تلاش همواره با موانع و چالش روبه‌رو بوده است. یکی از اقدامات دولت برای مبارزه با خشونت  تصویب «قانون منع خشونت علیه زنان افغانستان» بود که  دو بار در مجلس نمایند‌گان افغانستان رد شد تا سرانجام اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان مجلس را دور زد و آن را براساس صلاحیت توشیح کرد. سرانجام این قانون نافذ شد اما آن هم نتوانسته جلو بدرفتاری را با زنان بگیرد.

این اولین قانونی ‌است که خشونت علیه زنان را در افغانستان جرم‌انگاری کرده است. اما در اجرای آن کوتاهی‌ می‌شود. کمتر دیده شده که عاملان خشونت علیه زنان مجازات یا زندان شوند.

با آن که شمار موارد خشونت در افغانستان در یک سال گذشته کاهش یافته است، میزان موارد شدید مانند تجاوز جنسی بلند رفته است.

اسپوژمی وردک، معاون سیاستگذاری وزارت امور زنان در سخنرانی‌اش که به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان برگزار شد گفت:«در سال گذشته موارد تجاوز جنسی در افغانستان ۵۱ مورد بوده است ولی در سال جاری این موارد به ۵۹ واقعه افزایش یافته است.»

در این کشور بیشتر موارد خشونت علیه زنان از طریق وساطت بزرگان قوم و ملاهای مساجد حل و فصل می‌شود. در اکثر این فیصله‌ها کوشش می‌شود که خشونت‌ها بخشیده شوند. زنان بیشتر به تساهل و مدارا وادار می‌شوند تا خشونت را نادیده بگیرند و عاملانش را ببخشند.

 مراجعه به دادگاه و پلیس هنوز هم برای زنان حتی در بسیاری از شهرهای بزرگ افغانستان تابو است که گاهی به قتل‌های خانوادگی نیز منجر می‌شود.