بعد از چهارمین پیروزی پیاپی در خانه با نتیجه ۵-۰ مقابل برنلی، آیا پپ گواردیولا هیچ پاسخی برای منتقدان خط حمله منچسترسیتی دارد؟ 

او گفت: «این فقط یک بازی بود.» و درست می‌گفت. 

با فرارسیدن شب و شروع جشن و پایکوبی، آسان می‌توان فراموش کرد که در این فصل شدیدا غیرمعمولی، اوضاع آن گونه که به نظر می‌آید نیست. گرچه تمام باشگاه‌های بزرگ لیک برتر، هر فصل تاکنون معمولا ۱۳ یا ۱۴ بازی داشته‌اند، اما اکثر آنان اکنون تازه تعداد بازی‌های خود را به دو رقم رسانده‌اند. 

منچسترسیتی حتی از این برنامه هم عقب است چرا که در ماه اوت مجبور به بازی در لیگ قهرمانان بود. پیروزی مقتدرانه روز شنبه در ورزشگاه اتحاد نیز تنها نهمین بازی آن‌ها در فصل جاری لیگ برتر بود. ما هر هفته شاهدیم که چگونه این تیم و سایر تیم‌های لیگ خود را با شرایط جدید وفق می‌دهند و این تازه روزهای آغازین است. 

با مد نظر داشتن این نکته، آیا خیلی زود است که پرسید چه بلایی سر سه آقای گل لیگ برتر طی سه فصل گذشته آمده است و چرا همه آنان از گل زدن ناکام مانده‌اند؟ 

بازگشت روز شنبه به ترکیب اصلی تیم خبر از چنین تغییری می‌داد. ریاض محرز در این بازی هت‌تریک کرد و حمله‌های بنجامین مندی و فران تورس باعث شد منچسترسیتی در این بازی به ۵ گل دست یابد در حالی که در هشت بازی قبلی خود در مجموع ۱۰ گل به ثمر رسانده بود. 

این ترکیب مانند تیمی نبود که در شش بازی قبلی خود در لیگ نتوانسته بود در هیچ بازی دو گل یا بیشتر به ثمر رساند و بیشترین تعداد گل زده آنان به باخت ۲-۵ مقابل لسترسیتی برمی‌گشت. 

از طرف دیگر بازی‌های منچسترسیتی تاکنون مورد حمایت فراوانی هم نبوده است و زنجیره‌ای از رقبای سرسخت مقابل آنان صف کشیده‌اند و در خانه نیز از حمایت چندانی برخوردار نیست. آیا غیرمنتظره است که در اولین بازی که همه به شدت طرفدار بازی آن‌ها در خانه بودند، آنان توانستند به راحتی بازی را ببرند؟ 

روایت جاری درباره خط حمله منچسترسیتی اکنون کمی خوش‌بینانه‌تر از قبل است و احتمال دارد طی هفته‌های آینده بیشتر هم تغییر کند. فولام تیم دیگری است که به طور مشترک، بدترین دفاع را در لیگ برتر در آغاز آخر هفته گذشته داشت و شنبه بعد هم به ورزشگاه اتحاد خواهد رفت تا مقابل منچسترسیتی قرار گیرد. 

دو هفته بعدتر، دیگر تیم لیگ با بدترین دفاع به شکل تیم وست برومویچ آلبیون مقابل آنان ظاهر خواهد شد. اگر ستون تفاضل گل منچسترسیتی بعد از سوت پایان بازی در روز باکسینگ در نیوکاسل نیز چندان بهتر به نظر نرسد، آن گاه می‌توان نتیجه گرفت که این تیم واقعا با مشکل مواجه است. 

البته این به معنای کنار گذاشتن کامل نگرانی‌ها هم نیست. تنها در ماه گذشته آن‌ها به همین امور اشاره کردند. تمام عناصر کلیدی در بخش حمله، به جز گل‌های زده، شامل شوت به سمت دروازه، فرصت گل‌زنی یا گل‌های از دست داده، از آمار این تیم در سال گذشته پایین‌تر بود و وضعیت هنوز به همان منوال است. 

اما امید تیم منچسترسیتی این است که برد روز شنبه به عنوان سکوی جهشی برای بردهای بیشتر این تیم با تفاضل ۵ و۶ یا ۷ گل مبدل شده و نهایتا باعث شود این تیم روش حمله همیشگی خود را احیا کند، حتی اگر گواردیولا این ایده را در مصاحبه خبری خود بعد از بازی رد کند. 

گواردیولا گفت: «نه، به ثمر رساندن گل‌های پرتعداد مهم نیست. آن چه مهم است بردن بازی‌ها است. اگر ما با تفاضل بیشتری ببریم خوب است ولی من انتظار ندارم هر بازی را با به ثمر رساندن گل‌های پرشماری به پایان ببریم. امر مهم خلق موقعیت است. ما در هر بازی موقعیت‌های فراوانی داشتیم. امروز عملکرد ما خوب بود و نتیجه بازی را به نفع خود رقم زدیم.» 

و چه این بازی نقطه عطفی باشد یا خیر، به همه خاطرنشان می‌کند نباید درباره یک تیم، به ویژه در فصل جاری، زود قضاوت کرد. 

همان طور که گواردیولا به درستی اشاره کرد، مسابقه شنبه تنها یک بازی بود اما نگرانی‌ها درباره این تیم درباره هشت بازی قبلی آن است. هنوز خیلی زود است که نتیجه گرفت خط حمله این تیم افول کرده است ولی آخرین بازی آن‌ها بسیار نزدیک‌تر به انتظاری بود که همه از منچسترسیتی طی چهار و نیم سال گذشته داشته‌ایم.