نفت‌کشی که از سال ۲۰۱۵ تاکنون به حال خود رها شده، در حال پوسیدگی و نشت نفت است. در صورتی که یک میلیون بشکه نفت خامی که این کشتی حمل می‌کند سرریز شود، یک فاجعه زیست محیطی جدی رخ خواهد داد. 

نفت‌کش «سیفر» در شمال شهر الحدیده یمن در دریای سرخ رو به پوسیدگی است. دسترسی به این ناحیه تحت کنترل حوثی‌هاست. 

این کشتی از رده خارج شده به عنوان منبع ذخیره و بارگیری مورد استفاده قرار می‌گرفت و در حال حاضر حاوی چهار برابر نفت خامی است که از کشتی ایکسون والدیز در سال ۱۹۸۹ نشت کرد. در آن زمان، ۱۱ میلیون گالن ( ۲۶۱ هزار و ۹۰۴ بشکه) نفت خام به تنگه پرینس ویلیام در آلاسکا ریخته شد. 

این حادثه تا پیش از نشت نفت دیپ‌واتر هاریزن در خلیج مکزیک در سال ۲۰۱۰، بدترین فاجعه نشت نفت در تاریخ آمریکا محسوب می‌شد. 

نفت‌کش سیفر در نقطه‌ای واقع شده که به لحاظ زیست محیطی گونه‌گون و پر از صخره‌های مرجانی و سایر موجودات دریایی است. دانشمندان به طور مشخص به صخره‌های مرجانی علاقه‌مند هستند که نسبت به سایر آب‌سنگ‌ها، قادر به رشد در آب‌های بسیار گرم‌تر هستند. 

نشت نفت نه تنها موجب فاجعه در محیط زیست طبیعت می‌شود، بلکه تأثیری جدی بر فعالیت‌های مردم منطقه خواهد گذاشت که اقتصاد آن‌ها به شدت به ماهیگیری وابسته است. 

یک مقاله جدید خواستار اقدام هماهنگ جهت خارج کردن نفت از این کشتی فرسوده شد. 

این مقاله، به نام «فرصت رو به پایان برای نجات یک بوم‌سازه دریایی منحصر به فرد» چند هفته پس از گزارش ۲۴ نوامبر نیویورک تایمز منتشر شده که حاکی بود حوثی‌ها در آینده نزدیک به تیمی از سازمان ملل اجازه می‌دهند برای بررسی و تعمیر کشتی وارد سیفر شوند. 

دکتر کارین کلاین‌هاوس، استادیار دانشکده علوم دریایی و جوی در دانشگاه استونی بروک در نیویورک، گفت: «حالا وقت آن رسیده که از یک فاجعه احتمالی در آب‌های منطقه‌ای جلوگیری کرد که جان و سلامت میلیون‌ها نفر از مردم ساکن ده‌ها کشور ساحلی دریای سرخ را به خطر می‌اندازد.» 

وی افزود: «اگر اجازه بدهیم این کشتی به پوسیدگی ادامه دهد، نفت آن از طریق جریان‌های اقیانوسی پراکنده شده و علاوه بر مرجان‌های شمال دریای سرخ و خلیج عقبه، منابع دریایی جهان را به نابودی می‌کشاند. تصور می‌شود این صخره‌های مرجانی جزو آخرین بوم‌سازگان مرجانی در جهان هستند که تا چند دهه دیگر به حیات ادامه خواهند داد.»

 به گفته او دلیلی که صخره‌های مرجانی شمال دریای سرخ منحصر به فرد هستند این است که می‌توانند در آب‌های گرم‌تری نسبت به دمای امروز اقیانوس‌ها ادامه حیات دهند. دمای اقیانوس‌ها امروزه به حدی بالا رفته که بیشتر مرجان‌ها قادر به تحمل آن نیستند. 

به عنوان مثال، در استرالیا به علت عارضه تحلیل مرجانی که در اثر گرم شدن امواج دریا ایجاد شده، بیش از نیمی از «سد بزرگ مرجانی» به شدت رو به نابودی است و گرم شدن آب دریا خود پدیده‌ای است در اثر بحران اقلیمی ساخت دست بشر ایجاد شده است. 

دانشمندان همچنین می‌گویند ماهی‌هایی که در مرجان‌های سواحل یمن در جنوب دریای سرخ زندگی می‌کنند، منبع اصلی غذای مردم منطقه محسوب می‌شوند، و تمام این دریا و صخره‌های مرجانی‌اش یک بوم‌سازه غنی و به شدت گونه‌گون است. 

دکتر کلاین‌هاوس و همکار نویسنده او اشاره کردند که آب دریا در ماه مه ‌۲۰۲۰ به سیفر نفوذ کرده و به قسمت موتور وارد شده است. خبرگزاری‌ها از محدوده‌های آلوده به نفت در نزدیکی تانکر خبر داده‌اند که احتمالا نشانه سوراخ شدن آن است. 

نویسندگان این مقاله تأکید دارند که پنج سال مدت زیادی است که پوسیدگی تانکر را که با نشت نفت در آستانه ایجاد فاجعه است جدی بگیریم. 

مقاله حاوی پیش‌بینی‌هایی از طریق مدل‌های کامپیوتری است که نشان می‌دهند اگر نفت در زمستان امسال به شدت شروع به نشتی کند، چگونه در سطح دریا پراکنده خواهد شد. 

این مدل‌ها نشان می‌دهند که اگر نفت به جای تابستان الان نشت کند، به دلیل جریان آب‌های زمستانی در آن منطقه از دریای سرخ، در وسعت بیشتری پراکنده خواهد شد. 

نویسندگان مقاله گفته‌اند: «نشت امروز (در زمستان) فاجعه‌ای عظیم‌تر و وسیع‌تر را رقم خواهد زد.» 

با این که نشانه‌های پوسیدگی ساختمان کشتی سیفر مشهود است، دسترسی به این تانکر هنوز میسر نشده و اقدامی قاطع جهت تعمیر یا جلوگیری از نشت نفت صورت نگرفته است. 

نویسندگان می‌گویند: «سازمان ملل و سازمان بین‌المللی دریایی آن فارغ از تنش‌های سیاسی، باید برای رسیدگی به خطر سیفر وارد عمل شوند چرا که نشت نفت از این کشتی پیامدهای زیست محیطی و انسانی فجیعی خواهد داشت به ویژه اگر در زمستان رخ دهد.

با عبور میلیون‌ها بشکه نفتی که روزانه از دریای سرخ می‌گذرد، باید در منطقه یک راهبرد مؤثر تدارک دیده شود که در مقابله با نشت و مهار نفت در بوم‌سازه خاص دریای سرخ، جریان‌های آبی نامعمول و شرایط سیاسی حاکم بر آن قابل استفاده باشد.» 

این مقاله در مجله «پیشگامان علم دریا» منتشر شده است.