زمانی که مشاور ترامپ از من راجع به تبارم پرسید

پس از یک دهه کار ژورنالیستی در واشنگتن دی سی برای رسانه‌های مختلف و پوشش دادن رویدادهای متفاوت، گمان می‌کردم همه چیز را دیده‌ام. اما ظاهراً، در اشتباه بودم.

هیچ نماینده منتخب و یا غیر منتخب دولت از اینکه مورد سوال‌های گزنده و حتی نامطلوب قرار گیرد، لذت نمی‌برد. امّا نظر به اینکه اکثرا می‌فهمند طرح این گونه سوال‌ها بخشی از زندگی در کشوری است که آزادی مطبوعات در آن وجود دارد، هیچگاه انتظار نداشتم که یکی از سوالات من با چنین پاسخی که کِلیَن کانوِی‌، مشاور رئیس جمهور به من داد مواجه شود. این هفته از او پرسیدم کشورهایی را نام ببرد که رئیس جمهور ترامپ در توییت ۴۸ ساعت قبل خود خطاب به چهار نماینده دموکرات جدید کنگره- که زن و اقلیت هستند- اشاره کرده و گفته «به کشورهای درهم شکسته و آلوده به جُرم و جنایت خود بازگردید و آنجا را درست کنید».

به جای پاسخ، او پرسش را با پرسش جواب داد: «تبار خود شما چیست؟»

برای آنکه پیشینه‌ام را بدانید تبار من ترکیبی از لتونی، لیتوانی، لهستان و روسیه است. امّا ترجیح دادم شرح ندهم و به جایش به او گفتم که این موضوع ربطی به سوالی که کردم ندارد.

از اینکه پرسشم را تائید کرد خوشحال شدم – که رئیس جمهور ترامپ پیشنهاد کرده این چهار زن عضو جدید مجلس نمایندگان آمریکا – که هر کدام زنانی از نژاد اقلیت و تاریخ ساز هستند – در صورتی که با سیاست‌های او مخالف هستند، می‌توانند به کشورهایی که نژاد و تبار آنها به آن باز می‌گردد برگردند.

پس از پایان «همهمه» خبرنگاران با کلین کانوی، به اتاق کنفرانس بازگشتم، لپ تاپم را برای کار آماده کردم و در این میان گاهی با همکارانم حرف می‌زدم که به من برای اینکه مقابل کانوی ایستادم آفرین می‌گفتند.

هر گزارشگری که از دروازه کاخ سفید عبور کند، به طور روزانه با منحرف کردن و به بیراهه رفتن کانوی و دیگر سخنگویان ترامپ و حتی خود او در پاسخ به سوالات روبرو می‌شود و من در این زمینه تمرین زیادی داشته‌ام.

بیش از چهار ماه از زمانی که سارا سندرز، سخنگوی پیشین کاخ سفید تریبون خود را ترک کرده می‌گذرد و هشت ماه از آخرین کنفرانس مطبوعاتی رئیس جمهور ترامپ گذشته است. فرصت سوال کردن از مقامات کاخ سفید اغلب محدود است.

از آنجایی که بیشتر کارمندان کاخ سفید حضور رسانه‌ای خود را به شرکت در شبکه خبری فاکس (یا گاهی شبکه خبری «وان اَمِریکا» که بیشتر تملق گویی می‌کند) محدود کرده‌اند، تنها راهی که رسانه‌های جریان اصلی می‌توانند از آنها سوال کنند این است که در محوطه کاخ سفید جمع شوند و زمانی که فرد مورد نظر از مصاحبه‌اش با فاکس برگشته پرسشی را با او مطرح کنند.

برخی از افراد نزدیک به ترامپ رفتاری دوستانه دارند و حالت تهاجمی ندارند ولی تعداد کمی خبرنگار با کلین کانوی که مدتهاست خودش را به عنوان متعصب‌ترین چهره تلویزیونی حامی رئیس جمهور ترامپ جا انداخته جدل کرده‌اند.

در حالی که کلین کانوی- که عبارت مشهور «واقعیت‌های جایگزین» را برای توصیف دروغ‌های «شان اسپایسر» در مورد تعداد شرکت کننده‌ها در مراسم تحلیف رئیس جمهور ترامپ به کار برد- همواره توانسته از سوالاتی که در مورد رفتار و کارهای ترامپ می‌شود با طرح پرسش‌هایی راجع به رفتاری مشابه از سوی دموکرات‌ها (گاهی راست و گاهی به دروغ) در برود، این بار در دفاع از توییت‌های رئیس جمهور خطاب به چهار نماینده دموکرات کم آورد.

آن توییت‌ها بیان آشکار نژاد پرستی است، هرچند وقتی به من گفت قصد توهین نداشته، حرفش را باور می‌کنم. قصد کانوی عوض کردن موضوع بود و از اینرو از تبار من سوال کرد که به همان اندازه چرخشی ناگوار بود.

در حالیکه به انتخابات ۲۰۲۰ نزدیک تر می‌شویم، تیم ترامپ تلاش زیادی می‌کند تا چند زن عضو جدید مجلس نمایندگان آمریکا را که هر کدام زنانی از نژاد اقلیت هستند، به عنوان «چهره» نامطلوب و تندرو حزب دموکرات معرفی کند. به نظر می‌رسد دوباره از مدافعان ترامپ خواسته شده که برای جلوگیری از شکست او مدافع موارد غیر قابل دفاع باشند.

تنها امید من این است که مدافعان ترامپ در انجام ماموریت دشوار خود، گزارشگرانی مانند من را که تنها کار خود را انجام می‌دهیم، موجب سرخوردگی خود ندانند.