یک مطالعه «به طور قطع و یقین» ثابت کرده است که «سندرم جنگ خلیج فارس» ناشی از استفاده از اورانیوم در مهمات نیروهای غربی علیه ارتش عراق نبوده، بلکه احتمالا در اثر قرار گرفتن در معرض گاز سارین ایجاد شده است.

۲۵۰هزار کهنه‌‌سرباز از بریتانیا، آمریکا و از دیگر کشورهای غربی، سه دهه بعد از پایان جنگ اول خلیج‌فارس [برای آزادسازی کویت]، همچنان از یک بیماری طولانی‌مدت رنج می‌برند.

علایم حاد و مزمن آنان شامل خستگی، سردرد، درد مفاصل، سوءهاضمه، بی‌خوابی‌، سرگیجه، اختلالات تنفسی و مشکلات حافظه است و دانشمندان معتقدند که در اختلالات عصبی ریشه دارند.

محققان دانشگاه پورتسموث، مبتلایان را برای بررسی میزان آثار اورانیوم باقیمانده در بدن آن‌ها آزمایش کردند و گفتند که این مطالعه به طور قطع و یقین ثابت می‌کند که هیچ یک از این افراد در معرض مقادیر قابل توجهی از اورانیوم نبوده‌اند.

پروفسور رندل پاریش گفت: «دهه‌ها ، پزشکان و دانشمندان، به دنبال علت سندروم جنگ خلیج بوده‌اند.» وی افزود: «بدن این افراد هیچ‌گاه در معرض آن اندازه اورانیوم نبوده است که باعث بیماری شود. این احتمالا برای بسیاری از جمله این افراد که برای ۳۰ سال فکر می‌کردند مشکلاتشان احتمالا ناشی از قرار گرفتن در معرض اورانیوم است، باعث تعجب خواهد بود.»

این آزمایش با استفاده از یک روش بسیار حساس رد‌گیری اورانیوم همراه با مدل‌سازی متابولیک، کاهش پیش‌بینی شده در اورانیوم تخلیه شده از سوخت و ساز طبیعی را با گذشت زمان و احتمال قرار گرفتن این افراد در معرض تشعشعات اورانیوم، اندازه‌گیری کرده است.

پروفسور پریش گفت که به احتمال زیاد، علل بیماری این افراد قرار گرفتن در معرض سطح پایینی از گاز عصبی سارین است که پس از تخریب مخازن سلاح‌های شیمیایی عراق در ژانویه ۱۹۹۱ آزاد شده است. احتمالا قرار گرفتن در معرض ارگانوفسفات و نیز استفاده گسترده از سموم دفع آفات برای جلوگیری از ابتلای سربازان به مالاریا، هم از عوامل دیگر بوده‌اند.

وی گفت: «در آن درگیری‌ها، برای انهدام تانک‌های عراقی مهمات حاوی اورانیوم مورد استفاده قرار گرفت و آلودگی به اورانیوم در عراق و كویت ایجاد شد. این موضوع به طور بالقوه، مردم محلی را تحت تاثیر قرار داد. مطالعات پزشکی نشان داده است که اورانیوم می‌تواند باعث سرطان و نقایص مادرزادی شود. ده‌ها سال نیز تصور این بود که اورانیوم علت ابتلا حدود ۲۵۰ هزار از ۷۵۰ هزار نفر از نیروهای ائتلاف به سندروم جنگ خلیج است که شش ماه در آن درگیری شرکت داشتند. ۳۰ سال است که فرضیه ارتباط بین اورانیوم استفاده شده در مهمات ضدتانک و این سندروم مطرح بوده است. ولی ما ادعا می‌کنیم زمان آن است که علت را در جای دیگری جست‌وجو کنیم.»

پروفسور پریش، روشی را برای کشف اورانیوم ضعیف شده در ادرار افرادی که سال‌ها پیش در معرض تشعشعات اورانیوم بوده‌اند خلق کرده و با استفاده از آن، ۱۵۴ کهنه سرباز جنگ خلیج‌فارس را آزمایش کرده است.

بر اساس مطالعه انجام شده با دکتر رابرت هیلی، از دانشگاه پزشکی سات‌وسترن تگزاس در دالاس، که در مجله نیچر ساینتیفیک ریپورتز منتشر شده، هیچ اثری از اورانیوم ضعیف‌شده در نمونه‌های ادرار یافت نشده است. این روش که ۱۰ برابر نسبت به روش‌های قبلی دقیق‌تر است، هیچ تفاوت معناداری را بین افراد آزمایش شده و گروه کنترل کشف نکرده است.

پروفسور پریش گفت: «با ابطال فرضیه پیوند این سندروم با اورانیوم، جامعه پزشکی اینک می‌تواند توجه خود را به سمت علل احتمالی دیگر معطوف کند. یافتن علل این سندروم وقتی گزینه‌های زیادی برای انگشت گذاشتن روی آن‌ها داریم، یک بازی پر سروصدا است. فعالیت خود نیروی متحد در از بین بردن مخازن گازهای عصبی عراقی یا پاشیدن سموم دفع آفات بر روی سربازان، به طور سهوی می‌تواند عامل این سندروم بوده باشد. یافتن علل این سندروم حتی اگر زمان زیادی طول بکشد و علل آن بحث‌برانگیز باشد، خیلی اهمیت دارد.»

مقامات ارتش بریتانیا می‌گویند که تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد از میان بیش از ۵۳ هزار سرباز بریتانیایی که به عنوان بخشی از کارزار تحت رهبری ایالات‌متحده برای آزادسازی کویت از اشغال عراق شرکت کردند، بیش از ۳۳ هزار تن با این سندرم زندگی می‌کنند.

حدود یک هزار و ۳۰۰ نفر نیز به دلیل شرایطی که به دلیل شرکت در آن جنگ گرفتارش شده‌اند، مستمری جنگ می‌گیرند.

اندی پایک، رئیس سیاستگذاری و تحقیقات لژیون سلطنتی بریتانیا، گفت: «ما از تحقیقات بیشتری که به بهبود درک ما از علت مشکلات کهنه‌سربازان جنگ اول خلیج‌فارس کمک کند، استقبال می‌کنیم اما تاکنون تحقیقات معناداری که درمان موثری را برای پایان دادن به رنج این افراد پیشنهاد کند، منتشر نشده است. به احتمال زیاد، عدم شناخت ما از علت این مشکلات تاثیر جدی داشته و بسیاری از کهنه‌سربازان را ۳۰ سال پس از پایان جنگ با شرایط ناتوان‌کننده درگیر کرده است.»

سخنگوی وزارت دفاع گفت: «ما مدیون همه کسانی هستیم که در جنگ‌های خلیج‌فارس به کشور ما خدمت کردند و از تحقیقات درباره تاثیرات این درگیری بر کهنه‌سربازان حمایت کرده‌ایم. اگرچه برنامه‌ای برای انجام مطالعات بیشتر نداریم، اما هر تحقیقی را که درباره سندروم جنگ خلیج در سراسر جهان منتشر می‌شود‌، بررسی می‌کنیم.»