محمد اشرف غنی، رئیسجمهوری افغانستان، مخالفت صریح خود با ایجاد «حکومت موقت» در این کشور را ابراز کرد و هشدار داد که تا زنده است، چنین حکومتی تشکیل نخواهد شد.
آقای غنی، در گفتوگوی تلفنی با شماری از خانوادههای قربانیان نیروهای امنیتی افغان، دیدگاه خود درباره ایجاد حکومت موقت در این کشور را ابراز کرد و گفت: «تا من زنده هستم، طالبان روی حکومت موقت را نخواهد دید.»
او به طرفداران ایجاد حکومت موقت در این کشور هشدار داد: «من از بیدهایی نیستم که به بادها خم شوم، وقتی که خواست ملت و افسران پلیس متعهد را میدانم.»
این مخالفت واضح رئیسجمهوری غنی درباره ایجاد حکومت موقت در افغانستان، در حالی ابراز میشود که پس از پایان دور نخست مذاکرات صلح بینافغانی در دوحه، طالبان و شماری از سیاستمداران مخالف نظام کنونی افغانستان، خواستار کنارهگیری غنی از دولت و ایجاد یک حکومت موقت شدهاند.
تیم مذاکرهکننده طالبان که به تازگی به روسیه رفته، به رسانهها گفته است: «اگر آقای غنی از قدرت کنار برود و برای ایجاد یک حکومت موقت توافق کنند، به زودی آتشبس میکنیم و با هیئت مذاکرهکننده افغانی، به یک توافق سیاسی خواهیم رسید؛ در غیر آن، جنگ ادامه خواهد داشت.»
شماری از اعضای هیئت مذاکرهکننده افغانی نیز در گفتوگو با تعدادی از رسانه داخلی این کشور تاکید کردند که طالبان خواهان کنار رفتن آقای غنی از قدرت و ایجاد حکومت موقت هستند؛ در غیر این صورت، مذاکرات دوحه نتیجه نخواهد داد و با طالبان به توافق نخواهند رسید. میر رحمان رحمانی، رئیس مجلس نمایندگان افغانستان، نیز بر خواست طرفداران ایجاد حکومت موقت مهر تایید گذاشت و تاکید کرد که رئیسجمهوری غنی باید برای برونرفت از وضعیت کنونی کنار برود و حکومت موقت تشکیل شود.
این سخنان آقای رحمانی با واکنشهای تند شماری از اعضای مجلس نمایندگان، مقامات حکومتی افغان و شهروندان این کشور مواجه شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
عبدالله عبدالله که گفته میشد او نیز یکی از طرفداران حکومت موقت در این کشور است، مخالفت خود را با چنین اقدامی اعلام کرده و گفته است: «حکومت موقت مشکل کنونی افغانستان را حل نمیکند. طالبان باید با هیئت مذاکرهکننده صلح دولت افغانستان بنشینند و به یک توافق سیاسی برسند تا مشکلات به گونه بنیادی حل شود.»
امرالله صالح، معاون اول ریاستجمهوری افغانستان، نیز با تاکید بر این که طالبان باید قدرت را از راه انتخابات به دست بیاورند نه با بیان خواستههایی که دارد، میگوید: «طالبان چرا از انتخابات هراس دارند؟ چرا در قاموس این گروه هیچگاه اصطلاح انتخابات و اجماع ملی ذکر نشده است و اکنون نیز موجود نیست؟ طالب از نظر سیاسی شکست خورده است، زیرا از دید سیاسی هیچ پیامی به جز کلی گویی و بعد کشتار، به مردم ندادهاند. بدانند که خواست دهها سال مبارزه و قربانی دادن مردم افغانستان، در یک کلمه خلاصه میشود که همانا انتخابات است.»
آقای صالح به طالبان گفت: «عصر پذیرفتن سلطه کودتایی طالبی، دسیسهای یا هر راه دیگر که از بین توده مردم نگذرد، پایان یافته است و ثبات و صلح به همراه نمیآورد.»
شهروندان افغانستان نیز مخالفت خود را با ایجاد حکومت موقت اعلام کردهاند و میگویند که تشکیل اینگونه نظام، به معنی آغاز کردن دوباره افغانستان از صفر است و همه دستاوردهای که طی چندین سال به دست آمده نابود خواهد شد. مردم، طرفداران نظام موقت را جاسوسان کشورهای خارجی میدانند و تاکید دارند که افغانهایی که خواستار نظام موقتند، آلت دست دشمنان کشور شدهاند و دشمنان افغانستان تلاش دارند تا به اهداف شومی که دارند برسند. اهدافی که رسیدن به آنها محال و یک جنون است.
جمشید عثمانی، ساکن کابل، گفت: «چشم رئیس صاحب را قربان که به طالبان و خواب دیدگان حکومت موقت و جاسوسان خارجی، پاسخی دندانشکن داد. ما منتظر بودیم این پاسخ را پیشتر از زبان آقای غنی بشنویم. ما تا به کی از صفر آغاز کنیم و هر گروه و حزب به خاطر رسیدن به قدرت و بیچاره کردن مردم، برنامههای پوچ و خیالی خود را بر ما تحمیل کند؟ ما تجربه حکومت موقت را داریم. آن زمان گذشت. اکنون افغانستان در تمام زمینهها پیشرفت و دستاورد دارد. چگونه ممکن است که با ایجاد حکومت موقت همه این داشتههای خود را نادیده بگیریم. میدانم که میلیونها افغان مانند من نظام موقت را برای ملت زهر میدانند و بس.»
مرسل صالح نیز ساکن کابل است و میگوید: «حکومت موقت را طالبان، حامیان خارجی آنان، افغانهای که برای طالبان و کشورهای خارجی کار میکنند و سیاسیون ناکام و بیرون از نظام خواستارند اما فرزندان اصیل این کشور، هیچگاه نمیخواهند به گذشته تاریک بازگردند. حکومت موقت، گذشته تاریک است زیرا همهچیز تغییر میکند و شاید هم افغانستان را به پرتگاه برساند. طالبان اگر خواستار رسیدن به قدرت است، نخست باید با دولت به توافق برسد و جنگ و کشتار را بس کند و از راه انتخابات، قدرت را تصاحب کند. اگر ملت آنها را دوست داشته باشد، حتما به آنان رای خواهند داد؛ در غیر آن نباید به فکر ایجاد نظام موقت باشند.»