با این که هنوز مذاکرات رسمی صلح میان هیات مذاکره‌کننده دولت افغانستان و طالبان صورت نگرفته است اما جریان‌های داخل افغانستان در حال لابی‌گری برای رفتن به سوی حکومت موقت‌اند. گفته می‌شود برخی از چهره‌های سیاسی در حال سفر و گفت‌وگو با مردم در شهر‌های مختلف هستند، تا آنان را برای ایجاد حکومت موقت ترغیب کنند. از جمله حضرت عمر زاخیلوال از چهره‌های مطرح سیاسی که تجربه کار به عنوان وزیر دارایی در دوران حکومت حامد کرزی و پست‌های مهم دیگر را مانند ریاست اداره سرمایه‌گذاری افغانستان و مشاور ارشد حامدکرزی رئیس جمهور سابق افغانستان داشته است. او که به شهر هرات در غرب افغانستان سفر کرده است در دیدار‌هایش با مردم هرات، حکومت موقت را بهترین و تنها‌ گزینه برای ایجاد ثبات در افغانستان عنوان می‌کند. همچنین آقای زاخیلوال می‌گوید که جریانی با شرکت چهره‌های متنفذ و مطرح افغانستان در خارج از  کشور نیز با آنان همراه شده است و جهت ایجاد حکومت موقت با دولت‌های خارجی در حال لابی‌اند.

سناریوی ایجاد حکومت موقت دیر زمانی است که از طریق جریان‌های سیاسی خارج از حیطه دولت به دست گرفته شده است. جریان‌های سیاسی با استناد به این موضوع که طالبان دولت فعلی را به رسمیت نمی‌شناسند، حکومت موقت را تنها گزینه احتمالی برای پذیرش از سوی طالبان عنوان می‌کنند. اما سؤال این جاست که طالبان در صورت تاکید بر ایجاد حکومت موقت، آیا رهبری آن را به چهره‌هایی نظیر آقای زاخیلوال خواهد داد.

واقعیت این است که گروه طالبان تاکنون هیچ گاه به صورت رسمی خواهان ایجاد حکومت موقت نشده‌اند. پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۸ طالبان درخواست کرده بود که به جای انتخابات، حکومت موقت تا زمان به نتیجه رسیدن مذاکرات صلح ایجاد شود. اما این که پس از مذاکرات صلح، حکومت موقت به وجود بیاید تاکنون رسما از سوی طالبان مطرح نشده است.

تعدادی از رسانه‌ها اما چند روز قبل به نقل از رحمت الله نبیل رئیس قبلی امنیت ملی افغانستان نوشته بودند که احتمالا طالبان در ازای آتش‌بس خواهان حکومت موقت شوند. اما هنوز این خواسته از سوی طالبان رسما مطرح نشده است.

برای طالبان در حال حاضر بیشتر از ایجاد حکومت موقت، نوع نظام آینده افغانستان مطرح است. طالبان به طور قطع به این نتیجه رسیده‌اند که یک‌دست کردن قدرت برای آنان امکان‌پذیر نیست. زیرا در این راستا نه کشور‌های حامی فعلی‌شان مانند ایران و روسیه با آنان همراهی می‌کنند و نه آمریکا به عنوان مهم‌ترین پشتیبان مذاکرات صلح این مساله را می‌پذیرد. از سوی دیگر طالبان مجبور ‌است تا برای حفظ جایگاه و موقعیت جهان‌بینی همیشگی خود، به هر صورت ممکن تغییری در ساختار نظام فعلی به وجود بیاورد. زیرا در صورتی که طالبان مشارکت زیر چتر همین نظام را بپذیرند، بخش عمده‌ای از هواداران فعلی خود را از دست خواهند داد.

به همین دلیل برای طالبان تغییرات در ساختار نظام فعلی بحث حیثیتی به خود گرفته است.

اما مساله ایجاد حکومت موقت برای طالبان در حال حاضر سودی ندارد. این مساله را در حال حاضر بیشتر سیاستمداران بیرون از حوزه قدرت علم می‌کنند. زیرا برای جریان‌های سیاسی بیرون از دولت کاملا هویدا است در صورتی که مذاکرات صلح به نتیجه برسد و دو طرف درگیر روی یک ساختار توافق کنند، برای این چهره‌های سیاسی دیگر امکان حضور در قدرت میسر نخواهد بود. به همین دلیل تلاش بر این است که افکار عامه را در داخل افغانستان به سمت ایجاد حکومت موقت متمایل بسازند. با توجه به وضعیت موجود و نارضایتی نسبی مردم از حکومت، این مساله می‌تواند تا حد زیادی منطقی به نظر برسد که مردم هم از به وجود آمدن حکومت موقت استقبال کنند. اما نگرانی اصلی این است که ایجاد حکومت موقت بخشی از چرخه فعلی نظام را از کار می‌اندازد و قانون اساسی به حالت تعلیق درمی‌آید. به همین دلیل به نظر نمی‌رسد لابی‌ جریان‌های سیاسی برای ایجاد حکومت موقت در حال حاضر بتواند کاری از پیش ببرد یا مورد قبول مردم واقع شود.