اگر رییس جمهور استعفای ظریف را می پذیرفت، دولت روحانی با چالشی بزرگ در داخل و خارج مواجه می شد. و اگر ظریف از مقام خود کنار می رفت، ما می توانستیم توقع پایان توافق هسته ای و حتی گشودن بابی جدید در سیاست خارجی ایران را داشته باشیم. ماندن وی در مقام خود، به معنای آن است که رهبر ایران خواهد پذیرفت که قدرت ظریف را افزایش داده و دخالتهای سپاه را در امور دولت تا اندازه ای محدود کند، هر چند که بعید است سپاه به آن تن دهد.
و اما چنانچه که ظریف بتواند از تند باد فعلی و شایعات به سلامت بگذرد، می تواند منبع امیدی
برای نظام باشد که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۱ وی بتواند حمایت عمومی را برای شرکت در انتخابات بسیج کند.
استعفای علنی وی و مطرح کردن دلیل استعفا بدون پرده پوشی، به وی اعتباری را در چشم عموم داده که می تواند در آینده صرف نظر از آنکه به عنوان وزیر خارجه به کار خود ادامه دهد یا ندهد و در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند یا نکند، از آن بهره جوید: نشانه ای از قدرت یک مغز متفکر برای پیشدستی و مهار افراطی ها.
