فوزیه کوفی، رئیس و بنیان‌گذار جریان سیاسی با نام موج تحول و عضو هیئت مذاکره‌کننده دولت افغانستان با طالبان، در تازه‌ترین سخنانش در همراهی به تصمیم جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، برای خروج نظامیان کشورش از افغانستان گفته است که طالبان باید به جنگ و خون‌ریزی پایان داده و از راه مذاکره و گفت‌وگو پیش بروند، چون پس از خروج خارجی‌ها هیچ بهانه‌ای برای جنگ باقی نمی‌ماند.
بانو کوفی، ادامه خون‌ریزی در افغانستان را به معنای دوام جنگ در این کشور می‌داند و بر پایان آن تاکید دارد و می‌گوید: «هیچ جنگی به جنگ ختم نشده یا به قول معروف خون با خون پاک نمی‌شود، باید این وضعیت تغییر کند و زمینه تامین صلح و ثبات پایدار فراهم شود.»
این عضوی هیئت مذاکره‌کننده افغانی و از زنان فعال افغان در عرصه سیاست تاکید دارد که با خروج نظامیان خارجی از افغانستان، هیچ بهانه‌ای برای ادامه جنگ باقی نمی‌ماند: «با خروج نظامیان آمریکایی دلیلی برای دوام جنگ وجود ندارد. حالا برعهده طالبان است که با تعهد جدی بر پایان جنگ و تحقق صلح همه‌پذیر از فرصت باقی‌مانده استفاده موثر کنند و نیز کشورهای دخیل و تاثیرگذار در قضایای افغانستان باید با استفاده از اهرم‌های موجود طالبان را به تعهد بیشتر برای رسیدن به راه‌حل سیاسی وادار کنند.»
او می‌گوید: «مردم افغانستان انتظار دارند که طرف‌های درگیر جنگ از بدتر شدن وضعیت جلوگیری کرده و زمینه را برای هم‌زیستی و ثبات توام با صلح فراهم سازند.»
تنها بانو کوفی نیست که بر پایان جنگ و تامین صلح پایدار در این کشور تاکید میکند و از طالبان می‌خواهد که از جنگ و خون‌ریزی دست کشیده برای صلح پایدار تلاش کنند، بلکه همه شهروندان افغانستان این خواسته را دارند و طالبان را به ادامه جنگ و خون‌ریزی‌ها در این کشور متهم می‌سازند. این انتقادها، اتهام‌ها و خواسته‌های مردم از طالبان هنوز ادامه دارد اما طالبان از جنگ و دوام خشونت‌ها دست برنمی‌دارند. ادامه این وضعیت باعث شده است که سرنوشت سیاسی افغانستان تا به امروز مبهم باقی بماند و جنگ شدت پیدا کند.
صدیق صدیقی، سخنگوی پیشین رئیس جمهور افغانستان، نیز طالبان را متهم به ادامه جنگ و بی‌علاقه به صلح می‌داند و می‌گوید: «دو سال است که به طالبان آزادی بدون قیدوشرط داده شد تا از جنگ دست بکشند و صلح کنند که نکردند. رهایی شش هزار زندانی طالب، آزادی رفت‌و‌آمد آنان به شماری از کشورهایی که علاقمند بودند، ایجاد دفتر سیاسی در قطر و استفاده از رسانه‌ها و آزادی بیان بازهم طالبان را وادار به صلح نکرد و به سربازگیری و پروپاگاندا ادامه دادند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کریم احمدی، آگاه سیاسی می‌گوید: «بدون شک با اعلام خروج نظامیان آمریکایی از کشور، تمام بهانه‌ها برای طالبان و گروه‌های دیگر افراطی تمام شد. هیچ طرفی دلیل بر ادامه جنگ، کشتار و ویرانی ندارد و پس از این هر قطره خونی که بریزد مسئول هستند، اما دیده می‌شود که طالبان از روند صلح فرار می‌کنند و به جنگ و کشتار تاکید دارند این وضعیت وابستگی طالبان را به بیرونی‌ها روشن میکند. به طالبان می‌گویم اگر افغان هستید و ملت با شما است در ترکیه به توافق برسید و بیایید از راه انتخابات قدرت را به گونه‌ای مشروع به دست بیاورید که هم مخالفان و هم جهان به شما احترام بگذارند.»
نادر عثمانی، مردی کهنسال است که جنگ‌های چند دهه افغانستان را به یاد دارد. او می‌گوید: «بس است، بیش از چهار دهه است که جنگ در افغانستان ادامه دارد و هیچ خانواده‌ای و گوشه‌ای از کشور نیست که داغ ندیده باشد. اکنون بر همه طرف‌های درگیر جنگ نیز روشن شد که از طریق زور، خون‌ریزی و ویرانی نمی‌توانند به اهدافی که دارند دست یابند. من از طالبان می‌خواهم که جنگ و خون‌ریزی را پایان دهید و با ملتتان به صلح برسید، زیرا جنگ، جنگ و خون، خون به بار می‌آورد.»
این خواسته‌های صلح‌طلبانه سیاسیون افغان و مردم این کشور در حالی بارها تکرار می‌شود که بیش از دو دهه است جنگ طالبان با دولت افغانستان به بهانه آنکه این کشور از سوی خارجی‌ها اشغال شده است جریان دارد. این گروه تاکید دارند تا زمانی که خارجی‌ها از افغانستان بیرون نروند به جنگ ادامه می‌دهند. طالبان در گذشته به صدای صلح‌طلبانه حامد کرزی و اکنون آقای غنی، رئیس جمهور کنونی این کشور، گوش نداده است و هر دو را دست‌نشانده آمریکا می‌خواند تا سرانجام یک سال پیش با آمریکا در دوحه تفاهم‌نامه‌ای را امضاء کردند که علیه یک‌دیگر (طالبان با آمریکا و آمریکا با طالبان)، نمی‌جنگند و برای صلح آماده می‌شوند اما طالبان به تفاهم‌نامه دوحه نیز پایبند نماندند و خواستار خروج کامل نظامیان آمریکایی از افغانستان شدند که هفته گذشته آمریکا این خواست آنان را نیز پذیرفت و برای خروج کامل نظامیان کشورش اعلام آمادگی کرد. حالا دیده می‌شود که این گروه هنوز هم برای صلح آماده نیستند و در نشست استانبول که سرنوشت سیاسی افغانستان و مردمش به آن گره خورده است، شرکت نمی‌کنند و خواسته‌های دیگری از آمریکا دارند.
این پایبندی طالبان بر جنگ و فرار از صلح، شهروندان افغانستان را سخت نگران کرده است. آنان تاکید دارند که دولت و طالبان نباید فرصت پیش آمده در ترکیه را از دست بدهند، در نشست شرکت کنند و به یک توافق سیاسی برسند تا افغانستان از وضعیت بد کنونی نجات یافته و شاهد جنگ‌های خانمان‌سوز داخلی نباشد.
