دفتر نمایندگی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در هرات می‌گوید که در چهار ماه اول سال جاری میلادی (۲۰۲۱) ۶۷ نفر در تحت تاثیر پیامدهای ناشی از درگیری یا بمب‌گذاری دچار قطع عضو شده‌اند.
این آمار نشان می‌دهد که شمار توان‌خواهان در این ولایت نسبت به سال گذشته ۵۰ درصد افزایش یافته است.
از میان مجروحان دست‌کم هشت کودک نیز دچار نقص عضو شده‌اند.
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ مسئولیت ساخت و اهدای اعضای مصنوعی بدن را به عهده دارد و بسیاری از این توان‌خواهان پا یا دست خود را از دست داده‌اند.
آمار توان‌خواهان در سایر نقاط افغانستان نیز بهتر از این نیست.
ادامه بمب‌گذاری کنار جاده‌ای، کشتزارهای مین، حملات مسلحانه و عملیات نظامی از عوامل اصلی نقص عضو بسیاری از شهروندان افغانستان است.
مساله دیگر نگران‌‌کننده این است که توان‌خواهان در افغانستان از جمله اقشار محرومی هستند که توجهی به آنها نمی‌شود.
کمیسیون مستقل حقوق بشر کشور در تحقیق تازه‌ای که امسال منتشر کرده است، می‌گوید بیش از ۱۳ درصد جمعیت افغانستان دچار نقص عضو هستند که به مرز ۴.۵ میلیون نفر می‌رسد.
بر این اساس تعداد توان‌خواهان افغانستان نسبت به سال‌های گذشته بیش از ۱۱ درصد افزایش یافته است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر نشان می‌دهد که بیش از ۴۰ درصد توان‌خواهان که در تحقیق‌های این نهاد سهم داشته‌اند، گفته‌اند در نتیجه جنگ از جمله انفجار مین دچار نقص عضو شده‌اند.
شهرزاد اکبر، رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر، با اشاره به افزایش روزافزون افراد دارای نقص عضو، فراهم کردن سهولت‌های زندگی برای آنها را از ضرورت‌های اصلی می‌داند که دولت به آن توجهی نمی‌کند.
اما گزارش تازه حقوق بشر نشان می‌دهد که بیش از ۳۸ درصد توان‌خواهان به دلیل نقص عضو در خانه و اجتماع مورد خشونت، توهین، تحقیر و آزار و اذیت قرارمی‌گیرند. بیش از ۷۱ درصد آنها به آموزش دسترسی ندارند و ۱۸ درصد آنها از عدم دسترسی به خدمات بهداشتی شکایت کرده‌اند.
با این حال، نورگل راننده‌ای که به تازگی دو پایش را در انفجار مین جاسازی شده در مسیر راهش از دست داده است، به خبرنگاران می‌گوید: «جنگ بس است. تا کی این‌همه دربه‌دری؟»
