مدیرکل مدیریت بحران استان کهکیلویه و بویراحمد از مهار آتشسوزی در بخشی از جنگلهای کوههای حاتم پس از چهار روز، خبر داد و گفت: «بالگرد در حال پایش منطقه است تا آتش را کاملا مهار کند. وی افزود آتشسوزی در ارتفاعات شهرستان لنده استان کهگیلویه و بویراحمد ادامه دارد» به گفته او، علت آتشسوزی، عامل انسانی بوده است.
آتشسوزی جنگلهای کوه حاتم در مرز مشترک استانهای خوزستان و کهکیلویه و بویراحمد و در محدوده شهرستانهای لنده و بهمئی از ساعت ۱۵ و ۴۵ دقیقه روز دوشنبه ۲۴ خردادماه ۱۴۰۰ شروع شد و همچنان ادامه دارد.
هنوز فصل گرما آغاز نشده که بار دیگر آتش به جان جنگلهای ایران افتاده است؛ آتشسوزیهای گستردهای که هرساله در جنگلهای کشور رخ میدهد علاوه بر اینکه به از بین رفتن گونههای جانوری و گیاهی منجر میشود، خطرات زیست محیطی نیز دارد و از نیروهای انسانی که برای اطفاء حریق اعزام میشوند هم قربانی میگیرد. در آتشسوزی جنگلهای کوه حاتم نیز دو نفر از نیروهای کوهنورد استان خوزستان که در مهار و خاموش کردن این آتشسوزی همکاری داشتند، مصدوم شدند.
به گفته مدیرکل مدیریت بحران استان کهکیلویه و بویراحمد، نیروهای سازمان منابع طبیعی و تشکلهای مردمنهاد و زیست محیطی، در مهار و خاموش کردن بخشهایی از این آتشسوزی «تلاش و همکاری» داشتهاند. محمدتقی سجادی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان خوزستان نیز در اظهارنظری مشابه از مشارکت تشکلهای مردمی برای مهار آتش در بخشی از منطقه خبر داد. او درباره تاخیر در اطفاء حریق گفت: «به دلیل صعبالعبور بودن، امکانات مورداستفاده در اطفاء حریق جنگلها و مراتع عمدتا ادوات سبک و فردیاند؛ زیراعرصهها صعبالعبورند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان خوزستان و دیگر مسئولان، صعبالعبور بودن ارتفاعات را دلیل طولانی شدن مهار آتش میدانند اما روایت مردم محلی و مدافعان محیط زیست با آنچه مسئولان میگویند تفاوت دارد؛ آنها به اینکه امکانات و تجهیزات کافی برای اطفاء حریق ندارند، معترضاند.
هر بار که در جنگلهای ایران آتشسوزی رخ میدهد، مردم محلی و حامیان محیط زیست بهصورت گروهی برای اطفاء حریق راهی میشوند ولی چون هیچ امکانات و تجهیزاتی به همراه ندارند، با استفاده از شاخ و برگ درختان میکوشند آتش را خاموش کنند؛ این در حالی است که برای اطفاء حریق در مناطق جنگلی که پوشش گیاهی گسترده دارد، باید بالگردهای آبپاش اعزام شوند.
تعداد محدود بالگردهای آبپاش این شیوه اطفاء حریق را با چالش روبهرو کرده است چون برخی استانها اصلا بالگرد آبپاش ندارند و هر بار که در این مناطق آتشسوزی رخ میدهد باید از استانهای همجوار بالگرد برای اطفاء حریق اعزام شود. این مسئله با خود مشکلاتی را به همراه دارد چرا که تا رسیدن بالگرد از استانی دیگر، با توجه به روند اداری طولانی، فرصت طلایی اطفاء حریق از بین میرود. چنانچه سال گذشته پس از آتشسوزی مناطق جنگلی پاوه، با اعزام بالگرد به این منطقه موافقت نشد و مردم محلی با دستخالی برای خاموش کردن آتش دل به جنگل زدند و درنهایت سه نفر از فعالان محیط زیست استان کردستان جان خود را از دست دادند.
مختار خندانی، یاسین کریمی و بلال امینی، وقتی برای خاموش کردن آتش به ارتفاعات رفته بودند، جان خود را از دست دادند.
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست استان کرمانشاه پس از مرگ این سه فعال محیط زیست اعتراف کرد: «با فرستادن بالگرد برای خاموش کردن آتش در این منطقه موافقت نشد و نیروهای محلی درحالی که حتی با کمبود دستگاههای دمنده مواجه بودند، به دل آتش زندند.»
آنچه فعالان محیط زیست را نگران کرده این است که موج گسترده آتشسوزیها و ناتوانی در مدیریت بحران در مناطق کوهستانی و جنگلی، طبیعت ایران را فقیرتر و محیط زیست کشور را با مخاطرات جدیتر روبهرو کرده است.
گزارشی که روزنامه همشهری سال گذشته منتشر کرد، نشان میداد در طول یک دهه اخیر، در اثر آتشسوزی ۱۶۹هزار میلیارد تومان خسارت به ۱۴۰ هزار هکتار از عرصههای منابع طبیعی کشور تحمیل شده است. مرکز پژوهشهای مجلس نیز اعلام کرده که در ۲۹ سال گذشته، روند آتشسوزی در عرصههای طبیعی ایران افزایش یافته است.