کُرک مرغابی واقعی یکی از گرم‌ترین الیاف طبیعی است، اما اصلاً ارزان نیست. یک لحاف دو نفره کُرک مرغابی وحشی ممکن است بیش از ۸ هزار دلار هزینه بردارد. برداشت از لانه مرغابی‌های وحشی که در طبیعت ایسلند یافت می‌شوند و جمع‌آوری یک کیلو از این کُرک اصلاً کار آسانی نیست و هر ساله فقط چهار تن از این الیاف در سراسر جهان تولید می‌‌شود.

پوشش نرمی زیر پرهای مرغابی وحشی وجود دارد که برای محافظت از آن‌ها در برابر شرایط قطب شمال و دریاهای یخ‌زده نقش عایق را ایفا می‌کند. در طول فصل تولیدمثل این پوشش کرکی به‌طور طبیعی می‌ریزد و مرغابی‌های ماده از آن برای ساختن لانه خود استفاده می‌کنند. این همان‌جایی است که برداشت کننده‌های کرک وارد می‌شوند.

برداشت کنندگان کرک مرغابی وحشی در ایسلند این محصول را یا به میزان بسیار کم از هر لانه برمی‌دارند و یا قبل از برداشت منتظر می‌مانند تا این پرندگان کوچ کنند. آن‌ها برای این کار مجبورند که وجب‌به‌وجب جزایر زیست‌گاه مرغابی‌های وحشی را بگردند.

درحالی‌که این محصول طبیعی است و با حفظ قواعد اخلاقی برداشت می‌شود، طرز تهیه آن چندان کاربردی نیست. برداشت کنندگان شخصاً باید لانه‌ها را بیابند و کرک‌ها را با دست جمع‌آوری کنند و تازه هر کدام از لانه‌ها فقط ۱۵ گرم کرک دارد.

حدود ۸۰٪ از وزن محصول به خاطر شاخه‌ها، جلبک دریایی یا پرهای بزرگ‌تر است و همه این‌ها باید جدا شوند. کرک‌ها ابتدا حداقل به مدت هشت ساعت در دمای ۱۲۰ درجه سانتی‌گراد جوشیده شده و بقایای ناخواسته از آن‌ها جدا می‌شود.

پس‌ازاینکه کرک‌ها توسط چندین ماشین‌ مخصوص پاک‌سازی شدند، برای یک فرد باتجربه چهار یا پنج ساعت طول خواهد کشید تا کرک‌ها را با دست پاک‌کرده و در نهایت به یک کیلو محصول برسد.

هنگامی‌که بالاخره تمام پرها با دست برداشته شد، کرک برای آخرین بار آماده شستشو، فشرده و خشک شدن است. در مقایسه با کرک سایر غازها یا اردک‌ها، کرک مرغابی وحشی متراکم‌تر، قوی‌تر و عایق‌تر است و برای عده معدودی که توانایی تهیه آن را دارند نتیجه نهایی ارزش این‌همه زحمت را دارد.

داستان تکراری درباره این پرنده‌ها، در خطر بودن زیستگاهشان به خاطر تغییرات اقلیمی است. خود این مرغابی‌ها تحت حفاظت هستند و به گفته جمع کنندگان پر، افرادی در دهکده‌های مجاور زیستگاه، همیشه حواسشان به این پرنده‌ها هست تا شکار روباه یا پرنده‌های بزرگ‌تر نشوند.