روز دوم مسابقات قهرمانی جودو در توکیو یک غایب بزرگ داشت؛ محمد بریمانلو. بسیاری از کارشناسان و مربیان جودو، بریمانلو، قهرمان سوم جهان در سال گذشته، و سعید مولایی را از شانس‌های اصلی مدال برای ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو می‌دانستند. بریمانلو در آخرین لحظات به مسابقات اعزام نشد تا یکی دیگر از قربانیان عدم حق مبارزه برابر حریف اسراییلی باشد. قانونی که زندگی ورزشی بسیاری را به‌خصوص در رشته کشتی و جودو تحت تاثیر قرار داده است. مسئولین فدراسیون جودو احتمال داده‌اند که امکان رویارویی «توهار باتمول» اسراییلی با محمد بریمانلو در وزن منفی ۷۳ کیلوگرم وجود دارد و برای اینکه ناچار به نقض قوانین بین‌المللی نباشند و در صورت رویارویی دو حریف ناچار به دروغ بافی و یا تحمیل باخت اجباری به جودوکار نشوند، اساسا تصمیم گرفتند که صورت مساله را پاک کنند و از اعزام محمد بریمانلو به مسابقات جهانی توکیو سر باز زنند. تصمیمی که برای محمد محمدی بریمانلو، که سال گذشته مدال برنز مسابقات جهانی آذربایجان را به دست آورده بود، ناگهانی و شوک آور بود.
رسانه‌های ایران و هم‌چنین خود فدراسیون جودوی ایران عدم صدور ویزا را بهانه کردند، اما واکنش خود محمد بریمانلو در شبکه‌های اجتماعی برای همگان آشکار کرد که دلیل اصلی عدم اعزام این قهرمان به مسابقات فقط و فقط احتمال رویارویی بریمانلو با «باتمول» اسراییلی بوده است. جودوکاری که در نهایت در جایگاه هفتم مشترک با جودوکار اهل ترکیه قرار گرفت.
محمد بریمانلو که خود را برای درخشش دوباره در مسابقات جهانی آماده می‌کرد ناگهان با سدی روبرو شد که هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد این‌چنین به آسانی او را از شرکت در مسابقاتی تا این اندازه پراهمیت بازدارد. وضعیتی که شاید برای هیچ‌کس به آسانی قابل تصور نباشد. تمام انگیزه‌های جمع شده در طول یک سال تلاش و عرق‌ریزی شبانه‌روزی ناگهان به دلیل یک تصمیم از بین می‌رود. تلخی ماجرا زمانی بیشتر می‌شود که «آرش میراسماعیلی»، رییس جدید فدراسیون جودوی ایران، خود زمانی مهم‌ترین مسابقات عمر ورزشی‌اش، یعنی المپیک را به دلیل رویارویی با حریف اسراییلی از دست داد و شاید تنها خود اوست که باید حال و روزگار سخت وتلخ ورزشکار را درک کند و متاسفانه از این نیز دریغ می‌کند.
همین سال گذشته بود که فدراسیون جهانی جودو با پیگیری‌های فراوان و مکاتبات زیاد از فدراسیون ایران خواست تا به تمامی قوانین جهانی پایبند باشد و اجازه دهد تا ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران تمامی کشورها مسابقه بدهند. فدراسیون ایران نیز در یک حرکت نمایشی با امضای این توافق‌نامه موافقت کرد. البته پرواضح است که برای عدم رویارویی با چنین مسایلی به راه‌کارهای دیگری مثل اعزام نکردن ورزشکار متوسل می‌شوند. ناگفته روشن است که تصمیم درباره مسابقه دادن یا ندادن با ورزشکاران اسراییلی تصمیمی نیست که ارگان و یا سازمانی در حد یک فدراسیون ورزشی بتواند برای آن تصمیم بگیرد و باید در سطوح بسیار بالاتری از نظام بررسی شود.
این قانون در سال‌های گذشته زمانی که «علیرضا کریمی» کشتی‌گیر وزن ۸۶ کیلو مجبور به باخت مصلحتی برابر حریف روس خود شد، تا با حریف اسراییلی مسابقه ندهد، با هشتگ #باید ببازی در شبکه‌های اجتماعی بسیار مورد بحث قرار گرفت و بسیاری از جمله رییس وقت فدراسیون کشتی، رسول خادم، به انتقاد از آن پرداختند و خواستار روشن شدن وضعیت ورزشکاران به‌خصوص در رشته کشتی و جودو شدند.
آنچه این میان برای همیشه از دست محمد بریمانلو رفت فرصت شرکت در مهم‌ترین رویداد جودو پیش از المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود که متاسفانه این نگرانی را درباره احتمال از دست رفتن المپیک نیز برای او بیشتر می‌کند. تیم ایران که امسال قرار بود با دو ورزشکار یعنی سعید مولایی و محمد بریمانلو در مسابقات شرکت کند حالا با حذف ناجوانمردانه بریمانلو، تنها نماینده تیم سعید مولایی‌ست.
روز دوم مسابقات قهرمانی جودو با مدال طلای جودوکار ژاپنی به پایان رسید و محمد بریمانلو که سال گذشته به مقام سوم مسابقات جهانی رسیده بود و امسال انگیزه‌های زیادی برای رسیدن به سکوی بالاتر را داشت مجبور شد مسابقات و مراسم توزیع مدال‌ها را از صفحه تلویزیون تماشا کند. تنها به دلیل تبعیضی که حاکمیت به خود اجازه می‌دهد بر ورزشکاری اعمال کند و در قبال آن هیچ پاسخگو نباشد. تبعیضی که حتی توضیح آن برای هر ورزشکار از هر ملیتی دشوار و غیرقابل پذیرش است چه رسد به تحمیل اجرای آن. تبعیضی که در این سال‌ها رویای بسیاری از ورزشکاران ایرانی را کشته است.
روز سوم مسابقات قهرمانی جودو جهان که بی‌شک مهم‌ترین روز برای جودوی ایران بود نیز با یک حاثه تلخ دیگر همراه بود. سعید مولایی که سابقه قهرمانی جهان را در کارنامه دارد و بی‌شک یکی از بهترین جودوکاران تاریخ ایران است، در حالی که از ابتدای حضور در مسابقات نگران حضور ورزشکار اسراییلی در وزن منفی ۸۱ کیلوگرم بود، در نهایت مغلوب تبعیض ناجوانمردانه عدم مبارزه با حریف اهل کشور اسراییل شد و مقابل حریف اهل کشور بلژیک به یک شکست مصلحتی تن داد تا امکان رودررو شدن با حریف اسراییلی را از بین ببرد. در نهایت این جودوکار اسراییلی بود که به مقام قهرمانی مسابقات جهان دست پیدا کرد و سعید مولایی حتی برای اینکه روی سکو در کنار ورزشکار اهل کشوراسراییل نیاستد از پیروزی در مسابقه سوم- پنجمی نیز انصراف داد تا قهرمان جهان و شانس اصلی مدال جهانی برای ایران دست خالی مسابقات قهرمانی جهان را ترک کند.
می‌توان گفت که هردو ورزشکار ایران در مسابقات جهانی به قانونی کاملا غیرورزشی و ناجونمردانه باختند و نه به ضعف و یا عدم آمادگی خود.
