طبق یافتههای پژوهشی جدید ممکن است میزان اکسیتوسین یا همان «هورمون عشق» در بدن مردانی که به رابطه جنسی معتادند، بیشتر باشد.
بر اساس پژوهش جدیدی که در نشریه کلینیکال اندوکرینولوژی و متابولیسم وابسته به انجمن غدد درونریز منتشر شده است، بررسی اکسیتوسین ممکن است به پژوهشگران در آینده برای یافتن روش درمانی جدید در مورد اعتیاد به رابطه جنسی یا اختلال بیشفعالی جنسی کمک کند.
پژوهشگران برای انجام این تحقیق نمونه خون ۶۴ مرد معتاد به رابطه جنسی و ۳۸ مرد غیر معتاد به رابطه جنسی را بررسی کردند.
طبق یافتههای این محققان میزان اکسیتوسین در خون مردان بیشفعال جنسی در مقایسه با مردان سالم بیشتر است.
طبق تعریف وبسایت سازمان خدمات ملی سلامت، اعتیاد به رابطه جنسی شامل هرگونه فعالیت جنسی میشود که فرد احساس کند «خارج از اختیار» است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در این مطلب همچنین آمده است «این شامل رابطه جنسی با شریک جنسی نیز میشود، اما میتواند فعالیتهایی مانند پورنوگرافی، خودارضایی، رابطه با تنفروشان یا استفاده از خدمات جنسی نوشتاری (چت) را نیز در برگیرد.»
«این رفتارها در بیشتر افراد مشکلات جدی ایجاد نمیکند، اما بعضی افراد با وجود آسیبهایی که این نیاز و رفتار به روابط، وضع مالی و زندگی شخصیشان میزند، نمیتوانند آن را مهار کنند.»
سازمان ملی خدمات سلامت میگوید شماری از افراد هم «برای تسکین یافتن از احساسات ناخوشایند و سختیها» به رابطه جنسی و فعالیت جنسی وابسته میشوند.
«چنین وابستگی ممکن است بر کیفیت زندگی این افراد و اطرافیان آنها اثر منفی بگذارد.»
هورمون اکسیتوسین اغلب با افزایش میزان تعامل اجتماعی، رفاه و مقابله با فشار روانی ارتباط دارد.
این هورمون در واکنش به فعال شدن عصبهای حسی برای مثال به هنگام زایمان، شیردهی و فعالیت جنسی ترشح میشود.
اکنون طبق یافتههای این پژوهش جدید، رفتاردرمانی شناختی (سیبیتی) میتواند به کاهش میزان اکسیتوسین و بنابراین علائم اختلال بیشفعالی جنسی کمک کند زیرا این هورمون پس از رفتاردرمانی شناختی در ۳۰ نفر از مردان دچار اعتیاد جنسی در این بررسی کاهش یافت.
آندریاس چاتزیتوفیس، استاد دانشگاه مدرسه پزشکی قبرس و دانشگاه یومیای سوئد میگوید: طبق یافتههای ما میزان اکسیتوسین در مردان دچار اختلال اجباری رفتار جنسی (سیاسبیدی) بیشتر از مردان سالم است. رفتاردرمانی شناختی هم رفتار بیشفعالی جنسی و هم میزان اکسیتوسین را کاهش داد.
او افزود: اکسیتوسین نقش مهمی در اعتیاد جنسی دارد و میتواند هدف درمانهای دارویی آینده باشد.
گزارش تکمیلی در پیای
© The Independent