روزنامه تایمز اسرائیل، در گزارشی اکسپو ۲۰۲۰ دبی را فرصتی شش‌ماه دانسته است که طی آن، «اسرائیلی‌ها می‌توانستند از ایران، سوریه، یمن و دیگر کشورهایی که معمولا اجازه ورود به آن‌ها را ندارند، بازدید کنند».

نمایشگاه بین‌المللی اکسپو ۲۰۲۰ دبی که از اول اکتبر سال ۲۰۲۱ در امارات متحده عربی آغاز شده بود، پس از شش‌ماه، روز پنجشنبه، ۳۱ مارس، به کار خود پایان داد.

بنابر اعلام برگزارکنندگان این نمایشگاه در این مدت بیش از ۲۴میلیون نفر با حضور در نمایشگاه و پاویون کشورهای مختلف و بیش‌از ۲۰۰میلیون نفر به‌صورت مجازی و آنلاین از آن بازدید کردند.

ماهنامه آمریکایی «آرکیتکچرال دایجست»، پاویون ایران در این نمایشگاه بین‌المللی را به‌عنوان یکی‌از هشت ساختمان برجسته اکسپو از لحاظ معماری انتخاب کرده است. تایمز اسرائیل می‌نویسد که «در این پاویون آیت‌اللهی به چشم نمی‌خورد و تاکید بر میراث فرهنگی غنی، زعفران و قالی ایرانی بود».  

IranExpo.jpg

براساس این گزارش، «با توجه به این‌که حکومت ایران آشکارا خود را وقف نابودی کشور اسرائیل کرده است»، جایگاه ویژه‌ای که در این غرفه برای ماکتی از «منشور کوروش» در نظر گرفته شده بود، به‌شدت در تضاد با این موضوع به‌نظر می‌رسید.

نویسنده در تشریح این تضاد، اشاره کرده است که متن نگاشته‌شده بر «منشور کوروش»، به‌طور گسترده به‌عنوان شاهدی بر تصمیم کوروش هخامنشی مبنی‌بر اجازه‌دادن به یهودیان برای بازگشت از تبعید در بابل به‌منظور بازسازی معبدشان در اورشلیم تلقی می‌شود که تاییدی است بر پیوند میان قوم یهود و سرزمین اسرائیل.

«منشور کوروش» استوانه‌ای از گل پخته است که در قرن ششم قبل از میلاد به فرمان کوروش، پادشاه بزرگ هخامنشی، نگاشته شده و نسخه اصلی آن بیش از یک قرن پیش، در جایی که زمانی سرزمین بابل خوانده می‌شد و در عراق کنونی قرار دارد، کشف شده است و در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود.   

براساس این گزارش، «در تناقضی دیگر، با وجود رژیم سرکوبگری که در حال حاضر در تهران مستقر است، منشور کوروش در این نمایشگاه به‌عنوان نخستین اعلامیه حقوق بشر مورد ستایش قرار گرفته بود».

بنابر توصیف نویسنده، اکسپو ۲۰۲۰ بسیار بزرگ و پر از ساختمان‌های عجیب و شگفت‌انگیز، موسیقی، سر‌وصدا، چراغ‌های چشمک‌زن و جریان‌های درحال حرکت مردم بود و داوطلبانی که در همه‌جای نمایشگاه مستقر بودند، به هدایت جریان بی‌پایان آمدوشد بازدیدکنندگان کمک می‌کردند. او این شلوغی و آمدوشد زیاد را نشان‌دهنده وضعیت دبی به‌عنوان یک مرکز جهانی نوظهور بین خاورمیانه، آسیای غربی و اروپا، و شبه قاره هند -که بیش از یک‌سوم ساکنان امارات از آن‌جا آمده‌اند- و فراتر از آن، خاور دور، می‌داند.

براساس این گزارش، دبی یک «ایستگاه پرزرق‌وبرق در جاده ابریشم جدید» است و در نمایشگاه جهانی، مانند هرجای دیگری در دبی، به‌نظر می‌رسید که مردمی از سراسر جهان حضور داشتند.

از نظر نویسنده تایمز اسرائیل، یکی از چشمگیرترین غرفه‌های مربوط به کشورهای خاورمیانه که با اسرائیل رابطه  دیپلماتیک ندارند، پاویون عربستان سعودی در اکسپو بود. این کشور بعد از امارات متحده عربی، دومین پاویون بزرگ نمایشگاه را در اختیار داشت که در آن پیام‌هایی از میراث گذشته و همچنین قدرت و چشم‌انداز آینده را به مخاطب منتقل می‌کرد؛ برروی یکی از دیوارهای بیرونی آن، عباراتی مانند: «ما در دوران هیجان‌انگیزی به‌سر می‌بریم» و «جایی که تغییر از آن شروع می‌شود» به چشم می‌خورد.

ورودی پاویون یک پله‌برقی بود که بازدیدکنندگان را از میان مدل‌های سه‌بعدی ساختمان‌های سعودی که تصاویری متحرک از مردم برروی آن‌ها نمایش داده می‌شد، بالا می‌برد. 

نمایشگاه اصلی شامل دو صفحه بزرگ پانوراما بود و بازدیدکنندگان از بالکنی که درمیان آن دو قرار داشت، عبور می‌کردند. مناظر باشکوهی از صخره‌های مرجانی، تپه‌های شنی و واحه‌ها، و همچنین مکه، شهرهای مدرن و میدان‌های نفتی پادشاهی، بر صفحه بالایی و تصاویر هوایی از همان مکان‌ها بر صفحه پایینی نمایش داده می‌شد.

براساس این گزارش، در مقایسه با غرفه عربستان سعودی، غرفه سوریه نسبتا غم‌انگیز بود، بازتابی از وضعیت مالی این کشور یا این واقعیت که به گزارش آسوشیتدپرس، تنها دو سال پیش و پس از بازگشایی سفارت امارات متحده عربی در دمشق به آنجا دعوت شد و آخرین کشوری بود که ساخت پاویون خود را آغاز کرد؛ با یک حس خوش‌بینی شاید اغراق‌آمیز، نوشته خوش‌آمدگویی این پاویون توضیح می‌داد که این کشور می‌خواهد تاریخ غنی فرهنگی خود را به نمایش بگذارد، «درحالی‌که به‌دنبال برآمدن دوباره و بازیافتن جایگاه خود در جهان» است. نمایشگاه اصلی این غرفه باعنوان «من سوری‌ام» شامل یک‌سری مستطیل‌های چوبی بود که سوری‌ها آن‌چه را که درباره کشورشان برایشان عزیزتر بود، رویشان نقاشی کرده بودند و درمیان صدها تصویر از مناظر و موضوع‌های فرهنگی، عکس از بشار اسد، رهبر سوریه و عکس دیگری هم از همسر او، اسما اسد، دیده می‌شد.

به گزارش اورشلیم‌پست، پاویون لبنان را با وجود تنگناهای مالی وخیم آن کشور، «به‌طرز شگفت‌انگیزی دلپذیر» توصیف می‌کند. در این غرفه علاوه‌بر پخش تصاویری هوایی از مناظر و آثار باستانی آن کشور، چیدمانی شامل رقص مدرن و نمونه‌هایی از هنر معاصر نیز به‌نمایش گذاشته شده بود.

نویسنده همچنین اشاره می‌کند که در زمان حضورش در اکسپو، غرفه فلسطین به‌دلیل مشکلی فنی، به‌طور موقت بسته بوده و او نتوانسته است از آن بازدید کند؛ اما در غرفه یمن، کشوری که بی‌شک یکی از فقیرترین کشورهای منطقه و درگیر یک جنگ داخلی ویرانگر است، از دید او، همه‌چیز پرجنب‌وجوش بود. به نوشته او، در آن‌جا تمرکز بر دانش و خرد بود، با متونی که به مهندسی منابع آب و نجوم در زمان‌های بسیار دور آن کشور و همچنین «نخستین آسمان‌خراش‌های جهان» اشاره می‌کرد.