انسان‌ها همه‌چیزخوار هستند اما به این معنی نیست که هر چیزی را که معده انسان هضم کند برای سلامت ما مفید است.

ما می‌توانیم گوشت خام را هضم کرده و رشد کنیم. چه به‌عنوان وعده اصلی و چه به‌عنوان تنقلات یا غذاهای آیینی، در سراسر جهان گوشت خام به روش‌های مختلف مصرف می‌شود.

 اینوئیت‌ها، (اسکیموهای شمال کانادا و گرینلند) در میان دیگرانی که در مناطق یخبندان زندگی می‌کنند، گوشت خام فوک‌ها، گوزن‌ها یا نهنگ‌ها را می‌خورند.

برش‌های گوشت نپخته اسب، مرغ و بز به‌عنوان تنقلات لذیذ کوچک روی میزهایی از اروپا تا ژاپن سرو می‌شود. درحالی‌که برخی از بدن‌سازان رژیم غذایی گوشت خام را تبلیغ می‌کنند.

از گوشت خام به‌عنوان دارو نیز استفاده می‌شده است. در اواخر قرن نوزدهم پزشکان فرانسوی آن را به‌عنوان درمانی برای سل پیشنهاد کردند. این درمان گاهی اوقات موفق به نظر می‌رسید؛ اما محققان دو مشکل را درباره این بیماری شرح دادند؛ اول اینکه به دست آوردن گوشت خام تمیز دشوار بود و دوم اینکه بیماران آن‌ها دوز روزانه تقریبا ۲۵۰ گرم گوشت خام را دوست نداشتند. درمان به‌جای استفاده از خود گوشت به استفاده از آب‌گوشت تغییر کرد. این «زوموتراپی» محبوب‌تر بود و به گفته آن‌ها احتمال کمتری برای ایجاد عفونت کرم نواری در بیماران تحت درمان وجود داشت.

درمان «خوردن کبد خام» برای کم‌خونی شدید توسط جورج مینوت و ویلیام مورفی مورد بررسی قرار گرفت. آن‌ها در سال ۱۹۳۴ جایزه نوبل را برای این کار پیشگامانه دریافت کردند که راه را برای جداسازی ویتامین B۱۲ هموار کرد. ویتامین B۱۲ در کبد علفخواران ذخیره می‌شود و در اثر پختن آسیب می‌بیند. همه این مطالعات اولیه نشان داد که گوشت خام با برخی از خطرات ناشی از عفونت و آلودگی همراه است.

خطرات میکروبی

حیواناتی که ما می‌خوریم این سیاره را با ما شریک هستند. همه ما با تنوع شگفت‌انگیزی از میکروب‌های غیرقابل شمارش احاطه شده‌ایم که برخی از آن‌ها ممکن است هنگام غذا خوردن به اشتراک گذاشته شوند؛ بنابراین یک تکه گوشت خام وسوسه‌انگیز نیاز به بررسی دقیق دارد. آیا این گوشت پریون (انواعی از پروتئین که معمولاً بیماری‌زا هستند)، ویروس، باکتری، قارچ یا انگل دارد؟

کالین میچی از دانشکده پزشکی، دانشگاه مرکزی لنکشایر با بررسی ضررهای مصرف گوشت خام عقیده دارد اگرچه بسیاری از این موجودات بی‌ضررند، اما برخی از آن‌ها کاملاً کشنده هستند مگر اینکه درمان شوند. برخی از آن‌ها، مانند بیماری‌های مغزی مرتبط با پریون، قابل درمان نیستند؛ و برخی با ما به عنوان غذای خود رفتار خواهند کرد.

برای مثال باکتری‌هایی که در قرن نوزدهم بی‌ضرر تلقی می‌شدند می‌توانند باعث نارسایی کلیه، شوک و مرگ شوند.

لیستریا به افتخار جوزف لیستر، پدر «ضدعفونی در جراحی»، نام‌گذاری شده است. این‌یک ارگانیسم خاکی است که می‌تواند روی یک استیک در یخچال شما تکثیر شود، سپس جریان خون و مغز شما را آلوده کند یا از جفت عبور کرده و منجر به سقط و مرگ جنین شود.

اگرچه هیچ مزیت ثابت‌شده‌ای برای خوردن گوشت خام وجود ندارد، اما خطرات و تهدیدات میکروبی بسیار بزرگی در پی خواهد داشت. تغذیه حیوانات خانگی با گوشت خام نیز خطرات مشابهی دارد. نه‌تنها خطر ابتلا به کمپیلوباکترها و سالمونلاها وجود دارد، بلکه انگل‌هایی مانند کرم‌های گرد و کرم‌های نواری نیز در کمین گوشت خام‌خواران هستند.

اشتیاقی که بعضی از مردم در برخی موارد با عقیده به بازگشت به زندگی طبیعی و مصرف گوشت خام دارند مخالف با واقعیت‌های سلامت است؛ یعنی در عناد با توجه به سلامت ترکیبی افراد، حیوانات و محیط‌های پیرامون ماست. ما تنها نیستیم. بسیاری از میکروب‌ها که معمولاً توسط مدیریت غذا و پخت‌وپز ایمن از بین می‌روند، عاشق این خواهند بود که ما سبک زندگی گرگینه‌ها را در پیش بگیریم.

این مطلب اولین بار در نشریه کانورسیشن منتشر شده است.