بر اساس یک پژوهش جدید، اتانول میتواند به گیاهان، ازجمله برنج و گندم کمک کند تا در هنگام خشکسالی دوام بیاورند.
دانشمندان ادعا میکنند که این یافته یک راه عملی برای افزایش تولید مواد غذایی در سراسر جهان در زمان کمیابی آب ارائه میدهد، زیرا اتانول مادهای ایمن و ارزان به شمار میرود و به شکل گسترده در دسترس است.
دانشمندان مرکز علوم منابع پایدار ریکن (RIKEN) در ژاپن دریافتند که افزودن اتانول به خاک موجب میشود گیاهان، ازجمله برنج و گندم بدون آب تا دو هفته بعد همچنان رشد کنند.
موتوآکی سکی، پژوهشگر ارشد گفت که افزایش مداوم جمعیت و کمبود آب ناشی از بحران اقلیمی به صورت اجتنابناپذیری به کمبود مواد غذایی منجر میشود، بنابراین یافتن راهی برای جلوگیری از نابودی گیاهان در زمانی که به آب دسترسی ندارند، حیاتی است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او افزود اصلاح ژنتیکی گیاهان بهطوری که روزنه آنها - منافذ موجود در برگهای آنها - بسته بماند، باعث جلوگیری از خروج آب از گیاهان میشود. با این حال، تولید گیاهان اصلاحشده ژنتیکی گران و زمانبر است و کشورهایی که بیشترین نیاز را دارند ممکن است به این محصولات اصلاحشده دسترسی برابر نداشته باشند.
سکی گفت: «ما دریافتیم که عملآوری غلات معمولی مانند گندم و برنج با اتانول اگزوژن میتواند موجب افزایش تولید این غلات طی [دورههای] خشکسالی شود.»
«این امر به احتمال زیاد از طریق تغییراتی در پروفایلهای متابولومیک و ترانسکریپتومی رخ میدهد که پاسخ به تنش خشکی را تنظیم میکند.»
«این یک راه ارزان و آسان را برای افزایش عملکرد محصول حتی در زمانی که آب محدود است بدون نیاز به اصلاح ژنتیکی در اختیار ما قرار میدهد.»
سکی و تیمش، با علم به اینکه گیاهان در صورت محرومیت از آب، اتانول تولید میکنند، اینطور استدلال کردند که اضافه کردن آن [یعنی اتانول] به گیاهان [از آنها در برابر] خشکسالیهای آینده محافظت میکند.
دانشمندان برای آزمایش این فرضیه، به مدت حدود دو هفته گیاهان را با آب کافی پرورش دادند، سپس خاک را به مدت سه روز با اتانول پیش-تصفیه و آمادهسازی کردند و بعد از آن [گیاهان] به مدت دو هفته با محرومیت از آب روبرو شدند.
در حالی که کمتر از ۵ درصد از گیاهان رسیدگی نشده از بین رفتند، حدود ۷۵ درصد از گندم و برنج رسیدگی شده با اتانول، پس از آبیاری مجدد زنده ماندند.
این پژوهش در نشریه «پلنت اند سل فیزیولوژی» (Plant and Cell Physiology) منتشر شد.
© The Independent