فتانه نجیب، همسر دکتر نجیبالله، رئیسجمهوری سابق افغانستان، در آستانه بیستوششمین سالگرد اعدام او، در پیامی صوتی گفت که تنها ملک بهجا مانده از رئیسجمهوری سابق را که یک قطعه زمین کشاورزی در استان پکتیا است، به ساخت مکتب [مدرسه] اختصاص میدهد.
فتانه نجیب در این پیام صوتی گفت: «دکتر نجیبالله به تعلیم و تربیت جوانان علاقه فراوانی داشت. از همین رو برای احترام به این آرمان او، تصمیم گرفتیم زمین زراعتی کوچکی را که پدر دکتر نجیبالله به نام او زده بود، برای ساختن یک باب مدرسه، به ریشسفیدان امین منطقه بسپاریم.»
فتانه نجیب با اشاره به بسته ماندن مدارس دخترانه در افغانستان گفت که به عنوان یک مادر، در رنج و عذاب مردم افغانستان شریک است و آرزو دارد افغانها اختلافهایشان را که «دست غیر در آن دخیل است»، کنار بگذارند و به یک صلح پایدار دست یابند.
محمد نجیبالله که بیشتر به نام دکتر نجیبالله از او یاد میشود، از سپتامبر ۱۹۸۷ تا آوریل ۱۹۹۲ رئیسجمهوری افغانستان بود. با خروج نیروهای شوروی وقت از افغانستان و شدت گرفتن حملات مجاهدین، حکومت نجیبالله در آوریل ۱۹۹۲ از هم پاشید و او به دفتر سازمان ملل متحد در کابل پناه برد. در ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۶، پس از ورود طالبان به کابل، افراد این گروه نجیبالله و برادرش شاهپور احمدزی را بازداشت و شکنجه و سپس مقابل کاخ ریاستجمهوری اعدام کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
فتانه نجیب با اشاره به کشته شدن رئیسجمهوری سابق افغانستان به دست طالبان گفت: «اینکه برای این ترور دستان چه کسانی و با چه اهدافی از آستین طالبان دراز شد، روشن است، اما آنچه مسلم است، دکتر نجیب الله در سنگر دفاع از ناموس وطن سربهدار شد.»
فتانه نجیب افزود که همسرش در جریان فعالیت به عنوان رئیسجمهوری افغانستان، طرح مصالحه ملی را ارائه کرد و درباره بروز جنگهای ویرانگر داخلی هشدار داد. به گفته فتانه نجیب، آنچه رئیسجمهوری سابق افغانستان، درباره آن اخطار داده بود، «اکنون پیش چشم مردم رژه میرود».
همسر رئیسجمهوری سابق افغانستان وضعیت کنونی این کشور را دشوار توصیف کرد و گفت: «افغانستان در طول تاریخ هرگز به لحاظ امنیتی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در چنین وضعیت بدی گرفتار نشده بود. افغانستان در نبود یک دولت قانونی، اعتبار خود را در سطح جهان از دست داد.»
نجیبالله آخرین رئیسجمهوری دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان بود که دولتش زیر فشار شدید جنگ گروههای جهادی سقوط کرد. او در دوران حاکمیت بر افغانستان، طرحی به نام «مصالحه ملی» ارائه کرد و از همه گروههای جهادی خواست برای صلح مذاکره کنند. با این حال هرچند سازمان ملل متحد هم تلاش فراوانی کرد تا با راهاندازی مذاکرات صلح میان دولت نجیبالله و گروههای مجاهدین، از فروپاشی دولت وقت افغانستان جلوگیری کند، به دلیل اینکه گروههای جهادی حاضر به مذاکره با نجیبالله نشدند، دولت او فروپاشید و احزاب جهادی سر تقسیم قدرت، جنگ داخلی را آغاز کردند.