در روزهای پرشکوه جنبش مردم ایران، زنان ورزشکار برآیند عبارت «زن، زندگی، آزادی» بودند؛ با واکنشهای بیپروا و همراهی بیوحشت. بسیاری از زنان ورزشکار از تیمهای ملی خداحافظی کردهاند تا همدلی خود با مردم را نشان دهند.
خداحافظی ستارههای ورزش زنان، در آینده تیمهای ورزشی آثار مهمی دارد و هنوز فدراسیونهای ورزشی واکنشی به خداحافظی ستارههای خود نشان ندادهاند. همچنین، برای این فدراسیونها آسان نخواهد بود که پس از این، زنان ورزشکار را با حجاب اجباری به مسابقات اعزام کنند. بسیاری از مهمترین زنان ورزشکار ملی، به حجاب اجباری اعتراض علنی کردهاند.
سعیده علی، کاپیتان پیشین تیم ملی بسکتبال زنان ایران، در اینستاگرام نوشت: «راوی شجاعت باشیم، نه ویروس ترس.»
فاطمه مداحی، تکواندوکار ایرانی، تصویری از کشتهشدگان اعتراضها در سالهای مختلف (مهسا امینی، نوید افکاری و ندا آقاسلطان و...) منتشر کرد و نوشت: «عکسی که در آینده باید در کتب درسی فرزندان ایران چاپ شود.»
مهسا افسانه، کاراتهکار ایرانی، در اینستاگرام نوشت: «دیدید که یک سرزمین را مرگ یک دختر (مهسا امینی) تحریک کرد، نه موی او.»
فرزانه توسلی، دروازهبان تیم ملی فوتسال زنان ایران، در اینستاگرام نوشت: «عجب نسلی بودیم. به ما که رسید جنگلها سوخت، دریاچهها خشک شد، ماشین ۱۰ تومنی شد ۵۰۰ میلیون. از داخل فیلتر شدیم و از بیرون تحریم. نسل پر از دیدن و نداشتن، دویدن و نرسیدن، رفتن و ماندن و انتخاب بین سخت و سختتر.»
فرزانه توسلی پیشتر نیز در حمایت از علی کریمی نوشته بود: «اموال علی کریمی را بگیرید بدهید آقایان معترض بخورند. چه معنی دارد یک نفر با تلاش خودش خانه بسازد؟ بیتالمال کم بود، حالا انگار تمام دارایی مردم حق همین بهظاهر باخداها است.»
سارا بهمنیار، ملیپوش کاراته ایران، با انتشار استوری در اینستاگرام نوشت: «اگر ایرانی هستید، یا نیستید و به انسانیت معتقدید، لطفا صدای ما باشید. کاری برای ایران انجام دهید.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مهسا صادقی، ملیپوش تکواندو ایران، خداحافظی از تیم ملی را ترجیح داد و نوشت: «به احترام تمام دختران عزیز ایرانزمین و به امید حفظ حرمت و شخصیت و جان زنان، از تیم ملی خداحافظی میکنم.»
زهرا کیانی، ملیپوش «ووشو»ی ایران، عکس پیرمردی را که هنگام اعتراض در ایران مورد حمله قرار گرفته بود، منتشر کرد و نوشت: «بترس از ستم کردن بر کسی که به جز خدا یاوری ندارد.»
ناهید کیانی، ملیپوش تکواندو، با انتشار عکسی از حدیث نجفی، نوشت: «چه شد که حکم دختر بودن، مرگ شد؟»
متين معززی، قهرمان اسکیت سرعت زنان ایران، در اینستاگرام نوشت: «برای تمام سالهایی که در جاده تمرین کردم و مدال آوردم و شما فقط محدودترم کردید. برای تمام ورزشکارانی که شما تحقیرشان کردید.»
راضیه جانباز، ملیپوش هندبال زنان ایران، در حمایت از اعتراض مردم، از تیم ملی خداحافظی کرد. او نوشت: «به احترام روح بلند مهسا امینی و تمام دختران سرزمینم که کسی صدایشان را نشنید، به پا میخیزم، اکنون همصدا و همقدم شدن با مردم از هر تکلیفی واجبتر است، من از تیم ملی هندبال خداحافظی میکنم.»
لیلا رجبی، ملیپوش پیشین دوومیدانی، با حمایت از اعتراض سراسری مردم، در اینستاگرام نوشت: «یا با مردم، یا علیه مردم. گزینه سومی وجود ندارد.»
مهلا محروقی، ملیپوش دوومیدانی ایران، در اعتراض به کشته شدن مهسا امینی نوشت: «آدم با خانوادهش دعوا میکنه، ناراحته و عذاب وجدان میگیره. شما چطور میزنید و میکشید؟ از اشکهایی که بعدا قراره گریبان گیرتون بشه نمیترسید؟»
فاطمه یاوری، از چهرههای مطرح کیکبوکس و مویتای، در اینستاگرام نوشت: «سه سال به خاطر شرکت در یک مسابقه حرفهای بدون روسری از تیم ملی کنار گذاشته شدم و چندین بازی را که مدالم برای وطنم قطعی بود، از دست دادم و حالا که محرومیتم تمام شده، این بار به خاطر مهسا امینیها و مردم سرزمینم دیگر در تیم ملی فعالیت نخواهم کرد.»
رویا صفوی، ملیپوش پیشین اسکیت سرعت ایران، عکسی از پوشش اسکیتبازان در جهان منتشر کرد و نوشت: «برای حسرت پوشیدن لباس مخصوص اسکیت سرعت، مثل بقیه اسکیتبازان دنیا.»
مریم طوسی، دونده پیشین تیم ملی ایران، در اینستاگرام نوشت: «به همان خدایی که میگویید قبول دارید، که بعید میدانم، اینها هموطنهای شما هستند، نه دشمن. نزنید؛ چقدر میخواهید داغ روی دل ایران بگذارید.»
سارا دلاوری، ملیپوش پیشین بدمینتون ایران، در توییتر نوشت: «برای همسرم محمد خمسه (ملیپوش پیشین تکواندو) که در ۱۷ سالگی، مسابقات جهانی خورد به اسرائیل و مجبورش کردند دست بکشد از رویایش!»
سارا در توییتر از روزگار خودش نیز نوشت: «برای همه روزهایی که نتوانستم لباس آزاد بپوشم و مانند ورزشکاران کشورهای دیگر مسابقه دهم.»
مهسا کدخدا، بازیکن ملی والیبال زنان ایران، در اینستاگرام نوشت: «کاش یک روزی که صبح بیدار میشویم، ببینیم حجاب آزاد شده است، کشورمان آرامش دارد، تبعیض و تخریب وجود ندارد، غم از کشورمان پاک شده و دیگر دخترانمان سر ناموس نمیمیرند.»
زنان ورزشکار بدیهیترین حقوق خود را با صدای بلند جستوجو میکنند. خداحافظی برخی از آنها و اعتراضهای علنی به حجاب اجباری و پوششهای غیراستاندارد ورزشی، نشان میدهد که زنان ورزشکار مثل گذشته تحمیل و اجبار را نمیپذیرند. آنها قویتر از همیشه، انگار در مهمترین مسابقه شرکت کردهاند: مسابقهای با نظام حاکم برای به دست آوردن آزادی.