با اینکه طالبان پس از سلطه بر افغانستان اعلام کردند احترام به زنان و ارزشگذاری به آنان را از جمله مسئولیتهای خود میدانند، در این مدت گزارشهای متعددی از قتل، شکنجه و تجاوز جنسی طالبان به زنان و دختران افغان منتشر شد. روزنامه کانادایی گلوب اند میل بهتازگی در مصاحبه با شش زن افغان و دو خبرنگار حوزه حقوق زنان، خشونتهای جنسی علیه زنان در افغانستان تحت کنترل طالبان را تشریح کرده است.
یکی از مصاحبهشوندگان زنی روزنامهنگار است که در ماه دسامبر برای طلب کردن حقوق زنان در افغانستان به خیابان آمد و همراه دیگر زنان تظاهرات کرد. او میگوید که طالبان سه تن از دختران معترض همکار او را زندانی کردند و در طول دوره زندان، به این دختران تجاوز شد و شکنجه شدند.
این روزنامهنگار میگوید اگرچه این زنان مدتی بعد، آزاد شدند، به آنان گفته شد در مورد تجاوز با هیچ کس صحبت نکنند وگرنه فیلمهایشان در رسانههای اجتماعی پخش میشود. این روزنامهنگار همچنین تایید کرد هشت زنی که از تجاوز گروهی وحشیانه ماه ژانویه مقامهای طالبان در شهر مزارشریف جان سالم به در برده بودند، بعدا به دست اعضای خانواده خود کشته شدند.
او گفت: «این زنان زندانی برهنه شده و شلاق خورده بودند و به آنها شوک الکتریکی داده شده بود. همچنین به آنها در طی چند هفته بارها تجاوز شد وخانوادههایشان از ترس باردار بودن، آنها را کشتند تا از ناموس خانواده خود محافظت کنند.»
زنانی که با گلوب صحبت کردند، توضیح دادند که زنان در افغانستان به انواع روشها از جمله سر بریدن، سوزاندن، حلقآویز کردن، خفه کردن، تیراندازی و شوک الکتریکی به قتل میرسند. یکی از این دختران که ۲۱ سال دارد، میگوید مردی میخواهد از او اخاذی کند؛ چون تهدید کرده است که به پدرش میگوید که او باکره نیست.
مهر (مستعار) هم دختری ۲۴ ساله است که میگوید در معرض تهدید دهها مرد قرار دارد؛ زیرا این مردها عکسهای نیمهبرهنه او را دارند و میخواهند با او رابطه جنسی برقرار کنند. مهر قبل از روی کار آمدن طالبان، عکسهای نیمهبرهنه خود را برای معشوقهاش که میخواست با او ازدواج کند، فرستاد؛ اما این عکسها حالا به دست دهها نفر افتاده است. مهر میگوید دائم به خودکشی فکر میکند چون اگر به چنگ طالبان بیفتد هم باز کشته میشود.
مدافعان حقوق قربانیان خشونتهای جنسی میگوید روند خشونت جنسی علیه زنان در رژیم طالبان در حال افزایش است و شرایط برای زنان روزبهروز بدتر میشود.
عایشه جهانگیر، محقق جنگ در دانشگاه سیدنی استرالیا، میگوید: «پایان جنگ در افغانستان برای زنان به معنای آمدن صلح نبود. خشونتهای جنسی در افغانستان در سنتهای رایج محلی در این کشور ریشه دارد که نزدیکی مرد و زن را جرم میدانند و این توجیه بیشتر قتلهای ناموسی در افغانستان است.»
به گفته عایشه، بیشتر موارد قتل زنان در افغانستان پس از آن صورت میگیرد که زنان تحت خشونت جنسی قرار میگیرند و خانوادهها برای آنچه آن را «پاک کردن لکه ننگ» مینامند، این زنان را دوباره قربانی میکنند. طالبان تمامی دستاوردهای ۲۰ سال گذشته در عرصه حقوق زنان از جمله قانون منع خشونت علیه زنان را از بین بردند و به این ترتیب زمینه خشونت جنسی علیه زنان را فراهم کردند.
یک زن ۲۵ ساله که در این مصاحبه شرکت کرده است، میگوید که در دوران قبل از رژیم طالبان، معشوق یک مقام دولتی بود اما حالا او را به برده جنسی تبدیل و تهدید کردهاند که در صورت رد درخواست آنان، او و خانوادهاش را خواهند کشت.
طالبان همچنین تمامی خانههای امن در افغانستان را که برای زنان گریزان از خشونتهای جنسی بهترین پناهگاه بودند، از بین بردند و زنانی که در این خانهها زندگی میکردند، یا دوباره به چنگ خانوادههایشان افتادند یا مخفیانه زندگی میکنند.
محبوبه سراج، از فعالان حقوق زنان، میگوید که زنان در افغانستان هر لحظه در هراس مرگاند.
سازمانهای حقوق بشری نیز از افزایش خشونت علیه زنان افغان گزارشهای متعددی تهیه کردهاند. نظرسنجیها در افغانستان نشان میدهد که ۴۰ درصد از زنان افغان تحت خشونت جنسی قرار میگیرند و حدود ۶۰ درصد از زنان بدون رضایت تن به ازدواج دادهاند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مریم انور سعید که در حال حاضر در ونکوور کانادا زندگی میکند، میگوید شوهرش بارها او را شکنجه و حتی به مواد مخدر معتاد کرده است. او میگوید: «حتی زمانی که تمام بدنم خونآلود بود و جای سالمی برایم نمانده بود، شوهرم دست از شکنجه برنمیداشت و ناخنهای مرا با انبر میکشید.»
خشونت جنسی علیه زنان به یک رنج مستمر در افغانستان تبدیل شده است. طالبان تمامی حقوقی را که زنان میتوانند داشته باشند، از آنان گرفتند و فضا را برای خشونت بیشتر علیه آنان مساعد کردند. حتی در دادگاهها هم دیگر به درخواستهای زنان توجه و رسیدگی نمیشود.
سازمانهای بینالمللی حمایت از حقوق زنان معتقدند تنها شانس زنان افغان این است که جامعه جهانی فشارها بر طالبان در این رابطه را افزایش و برای بهبود امنیت زنان در افغانستان منابع مالی کافی اختصاص دهند وگرنه یک نسل کامل از زنان افغانستان قربانی خواهد شد.