دانشمندان طرح اولیه فناوری جدیدی را توسعه داده‌اند که به افراد مبتلا به کم‌شنوایی امکان می‌دهد از طریق لمس به موسیقی گوش دهند.

این طرح اولیه که در مجله «ال‌ان‌سی‌اس» توضیح داده شده است، از «توهمات لامسه‌ای» بهره می‌گیرد و از الگوریتمی بهره می‌برد که براساس ارتعاش، موسیقی تک‌صدایی را به محرک‌های قابل لمس تبدیل می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه مالاگا در اسپانیا در بیانیه‌ای توضیح دادند: «این شبیه به «هک کردن» سیستم عصبی برای دریافت پاسخ متفاوت به محرک واقعی ارسال‌شده است.»

پژوهشگران در این مطالعه، الگوریتمی را توسعه دادند که ویژگی‌ها و ساختارهای موسیقی را به «محرک‌های ارتعاشی» تبدیل می‌کند.

این الگوریتم ویژگی‌ها و ساختارهای موسیقی را از فایل‌های رابط دیجیتال ابزار موسیقی (MIDI) می‌گیرد که «بازنمودهای رمزی» صدا را ایجاد می‌کند.

پل ریمچ یکی از نویسندگان مقاله توضیح داد: «این چیزی شبیه به تصویرسازی موسیقی است.»

این مطالعه که بیش از ۵۰ داوطلب در آن شرکت کردند، نشان می‌دهد که [تنظیم قطعه موسیقی به شکلی دیگر یا اصطلاحا] چیدمان «توهمات لامسه‌ای»، بیشتر احساسات مثبت را در شرکت‌کنندگان موجب می‌شود تا احساسات منفی و واکنش‌ احساسی متفاوتی را به موسیقی اصلی برمی‌انگیزد.

دانشمندان در این مطالعه نوشتند: «اگرچه ویژگی‌های موسیقی از قبیل ریتم، سرعت و ملودی، اغلب در تنظیم «توهمات لامسه‌ای» تشخیص داده شد، اما واکنش احساسی متفاوتی به صدای اصلی برانگیخت.»

دانشمندان امیدوارند که در مطالعات بعدی، طیف ویژگی‌های موسیقی پردازش‌شده با این الگوریتم، شامل تغییر جهت و مکان ارتعاش، را بهبود بخشند و گسترش دهند.

محققان توضیح دادند: «این یک فرآیند چالش‌برانگیز است، چراکه محدوده بسامد قابل درک پوست، کمتر از دستگاه شنوایی است که ممکن است موجب از بین رفتن برخی از ویژگی‌های موسیقی شود.»

آن‌ها بر این باورند که این طرح اولیه می‌تواند به یک پایانه قابل حمل بینجامد که به‌راحتی قابل انتقال به دستگاه‌های فناوری، ازجمله گوشی‌های هوشمند، باشد که ممکن است به کنسرت‌ها برده شود.

دکتر ریمچ می‌افزاید این فناوری همچنین ممکن است برای ارائه درمان اختلال‌های روانی و درمان درد توسعه یابد و می‌گوید: «آنچه ما می‌خواهیم در درازمدت به آن دست یابیم، این است که افرادی که نمی‌شنوند بتوانند به موسیقی گوش دهند.»