سردار علی فدوی، جانشین فرمانده کل سپاه در تازه‌ترین موضع‌گیری خود پس از سرکوب خشن اعتراض‌های مردمی هفته گذشته در تهران،‌ ضمن صدور یک دستور‌العمل کلی پنج فرزند برای هر خانواده سپاهی و بسیجی، مقایسه‌ای بین نحوه برخورد با معترضان در ایران و فرانسه انجام داده است.

خبرگزاری مهر روز یکشنبه به نقل از فدوی نوشت: « ما یک خباثت و شرارت آمریکایی‌‌ها، فرانسوی‌ها، انگلیسی‌ها، آلمانی‌ها و عربستانی‌ها را ۴۸ ساعته به سرانجام قطعی رساندیم؛ اما سران فرانسه ۱۱ ماه است که نتوانستند اعتراض‌های داخلی خودشان را مهار کنند». او در ادامه می‌افزاید، سران فرانسه خودشان چه «غلطی» راجع به این تظاهرات‌ها انجام دادند که از «آشوب»‌های ایران که خودشان سرمنشاء آن بودند، ‌دفاع می‌کنند؟

«آشوب»‌هایی که سردار فدوی از آن سخن می‌گوید، اعتراض‌های مردمی است که از روز جمعه ۲۴ آبان‌ماه آغاز شد. پس از آنکه مردم بدون اطلاع قبلی و در حالی که اغلب مقامات خبر افزایش بهای بنزین را شایعه توصیف کرده بودند،‌ صبح جمعه خود را با خبر افزایش ۳۰۰ درصدی بهای بنزین آزاد و افزایش ۵۰ درصدی بهای بنزین سهمیه‌ای آغاز کردند.

این اعتراض‌ها به سرعت به اعتراض علیه وضعیت وخیم اقتصادی و معیشتی و تظاهرات علیه حکومت تبدیل شد و به بیش از ۱۰۰ شهر در سراسر ایران یا به گفته فدوی به ۲۸ استان گسترش یافت.

«سرانجام قطعی»، هم که سردار فدوی به آن اشاره کرده و آن را عملیات کربلای ۴ (عملیاتی در دی‌ماه ۱۳۶۵ که لو رفت و یکی از شکست‌های ایران را رقم زد) لقب داده،‌ ارتباط دادن مردم معترض به بیگانگان و سرکوب وسیع آنها با استفاده از گلوله‌های جنگی و ضرب و شتم شدید آنهاست که در فرصت ایزوله ایران از جهان خارج با کمک قطعی تقریبا کامل اینترنت، اتفاق افتاد.

گزارش عفو بین المللی تعداد کشته‌های اعتراض‌های هفته‌ گذشته در ایران را ۱۱۵ نفر و گزارش‌های غیر رسمی حدود ۲۰۰ نفر اعلام می‌کند و این در حالی است که هزارن نفر نیز زخمی و بازداشت شده‌اند و از سرنوشت بخشی از قربانیان هنوز اطلاعی در دست نیست.

جانشین فرمانده کل سپاه این عملکرد یک هفته‌ای یا به گفته او ۴۸ ساعته در برخورد خشن با معترضان را به رخ فرانسه می‌کشد که از سال گذشته با اعتراض‌هایی مواجه است که اتفاقا جرقه آن با افزایش بهای سوخت زده شد.

در ۲۶ آبان‌ماه سال گذشته، بیش از ۲۸۰ هزار معترض در سراسر فرانسه به خیابان‌ها آمدند تا به افزایش بهای سوخت اعتراض کنند.

این اعتراض‌ها به «جنبش جلیقه‌زردها» مشهور شد، چون معترضان به گرانی سوخت و مالیات برای نمایش همبستگی، همان جلیقه‌های زردرنگی را به تن کردند که طبق قانون فرانسه هر خودرو باید به یکی از آنها مجهز باشد تا در صورت پدید آمدن مشکل برای خودرو،‌ راننده بتواند آن را بپوشد و در خیابان منتظر کمک بماند. ابعاد جنبش جلیقه‌زردها به سرعت به اعتراض به بیکاری، حقوق بازنشستگی و بیمه و وضعیت معیشتی و اقتصادی گسترش یافت.

این اعتراض‌ها کماکان به طور هفتگی (شنبه‌ها) ادامه یافت و سالگرد آن نیز هفته گذشته در فرانسه برگزار شد.

جنبش جلیقه‌زردها بنیان ریاست‌جمهوری امانوئل مکرون را به لرزه درآورد و موجب شد او ضمن عقب‌نشینی از طرح افزایش بهای سوخت، ۱۸ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار برای افزایش دستمزدها و کاهش مالیات طبقه کم‌درآمد هزینه کند تا معترضان راضی شوند.

تعداد تلفات مرتبط با یک سال تظاهرات مردمی مداوم در فرانسه انگشت‌شمار است. مرگ مرتبط با این تظاهرات به این معنی است که آنها نه در نتیجه خشونت یا خطای نیروهای امنیتی، بلکه در حادثه‌هایی مانند برخورد خودروها در خیابان‌هایی جان خود را از دست داده‌اند که به دنبال تظاهرات دچار آشوب شده یا نظم ترافیکی در آن برقرار نبوده است. خبرگزاری فرانسه اوایل سال جاری تعداد کشته‌های مرتبط با تظاهرات را به نقل از مکرون ۱۱ نفر اعلام کرده بود. این تظاهرات و حوادث مربوط به آن بیش از چهار هزار زخمی بر جای گذاشته که حدود یک چهارم آنها نیروهای پلیس بودند. هزاران نفر نیز بازداشت شده‌اند.

واحد نظارت داخلی پلیس فرانسه در حال بررسی ۲۱۲ پرونده در ارتباط با خشونت پلیس علیه معترضان است و هفته گذشته برای یکی از این متهمان دادگاه تشکیل شد. معترضان نیز ۳۷۲ پرونده شکایت علیه نوع برخورد پلیس به دادگاه ارایه کرده‌اند که در حال بررسی است و برای ۱۰۹ پرونده دستور عدم پیگیری صادر شده است. 

بنزین، جرقه اعتراض‌های ۲۶ آبان‌ماه گذشته را در فرانسه روشن کرد و یک سال بعد در ۲۴ آبان‌ماه،‌ مردم در ایران پس از افزایش سه برابری بهای بنزین به خیابان‌ها آمدند تا به وضعیت وخیم معیشتی اعتراض کنند.

حتی آمار رسمی ۱۱۵ کشته در یک هفته در ایران هم با تلفات یک سال جنبش جلیقه زردها در فرانسه قابل مقابل نیست. همانگونه که نحوه واکنش دولت‌ها در تهران و پاریس به یک اعتراض مردمی، فرسنگ‌ها با یکدیگر فاصله دارد. دولت فرانسه در مقابل خواست مردم عقب نشست و دولت ایران معترضان را مزدور بیگانه خواند و دستور سرکوب آنها را صادر کرد. از سوی دیگر واحد نظارت بر پلیس در فرانسه پیگیر پرونده مامورانی است که به اعمال خشونت علیه مردم معترض متهم شده‌اند و در مقابل جانشن فرمانده سپاه در ایران به توانایی سرکوب خشونت‌آمیز در ظرف مدت ۴۸ ساعت می‌بالد.

البته سردار فدوی تنها فرمانده نظامی در جمهوری اسلامی نیست که به طور روشن به سابقه سرکوب معترضان در ایران می‌بالد. رویترز ماه گذشته گزارش داده بود که قاسم سلیمانی، ‌فرمانده نیروی قدس در دیدار با مقامات عراقی به آنها توصیه کرده بود از تجربه جمهوری اسلامی در مقابله با معترضان درس بگیرند.

عراق از نهم مهرماه صحنه تظاهرات مردمی علیه فساد حکومتی، بیکاری و فقر و وضعیت وخیم معیشتی است. اعتراض‌هایی که همچنان ادامه دارد و عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر عراق که گفته می‌شود با لابی قاسم سلیمانی تا کنون بر سر کار مانده،‌ تا کنون چند بسته اصلاحاتی برای افزایش خدمات رفاهی و اجتماعی ارایه کرده و ضمن قطع مزایایی مقامات دولتی و نمایندگان مجلس، وعده برخورد با عاملان سرکوب و قطع ریشه فساد را داده است.

عراق به رغم به کار بستن بخشی از راهنمایی‌ها در محدود کردن دسترسی به اینترنت و به کار گرفتن تک تیراندازهایی که به سر و سینه معترضان تیراندازی می‌کنند، هنوز هم با آنچه که در یک هفته گذشته در سرکوب مردم در ایران اتفاق افتاد، فاصله زیادی دارد.

۵۵ روز ناآرامی در عراق، دست‌کم ۳۳۰ کشته و هزاران زخمی و بازداشتی بر جای گذاشته است و یک هفته سرکوب گسترده همراه با قطعی تقریبا کامل اینترنت در ایران، بنا بر آمار رسمی ۱۱۵ کشته و هزاران مجروح و بازداشتی.