حزب کارگر وعده داده است که به حدود ۴ میلیون زن که با افزایش سن بازنشستگی کارمندان دولت، هزاران پوند زیان خواهند دید، غرامت پرداخت کند.
جان مکدانل، رئیس خزانه دولت سایه، میگوید که این پرداخت – که حدود ۵۳ میلیارد پوند در طول پنج سال برآورد میشود – «بدهی تاریخی ما به آنها را تسویه خواهد کرد.»
مبلغی که به هر یک از زنان متولد دهه پنجاه پرداخت خواهد شد، ممکن است به ۳۱ هزار و ۳۰۰ پوند برسد و میانگین مبالغ پرداختی، ۱۵ هزار و ۳۸۰ پوند خواهد بود.
این سخنان مکدانل در پی کارزار درازمدت گروه معروف به «زنان وسپی» میآید که میگویند، زمان کافی به آنها داده نشد تا خودشان را برای تغییراتی که دولت ائتلافی سابق ایجاد کرده است، آماده کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اعضای این کارزار و کارشناسان سرشماری، به ایندیپندنت گفتهاند که کسانی که ضربه شدید این تغییر را احساس کردهاند، میتوانند نقشی اساسی در نتیجه انتخابات ۱۲ دسامبر داشته باشند.
در برنامه انتخاباتی ویژه بیبیسی در جمعه شب تحت عنوان «وقت سؤال»، یکی از زنان مخاطب برنامه در استودیو، بوریس جانسون را درباره این موضوع به چالش کشید. جانسون در پاسخ گفت که نمیتواند وعده تأمین چنین مبلغی را بدهد.
اما، شنبه شب، مکدانل اعلام کرد که حزب کارگر «برنامهای را آماده کرده است تا این خطای تاریخی را برای این زنان جبران کند».
او گفت: «این زنان نتوانستند خودشان را برای آن تغییر آماده کنند، و در نتیجه متحمل زیانهای مادی بسیار جدی شدند. برخی از آنها به خاطر از دست دادن چیزی که برای آن پسانداز کرده بودند، با ترکیبی از فقر و استرس روبهرو شدهاند.»
وی افزود: «این تغییرات توسط دولتی که حزب محافظهکار رهبری آن را برعهده داشت، به آنها تحمیل شد. بنابراین، ما یک بدهی تاریخی به آنها داریم و زمانی که ما حکومت را در دست بگیریم، قصد داریم که این بدهی را بپردازیم.»
ماه گذشته، دادگاه عالی علیه زنانی رأی داد که استدلال میکردند در افزایش سن بازنشستگی زنان از ۶۰ به ۶۶ سالگی، «به طور غیرقانونی و بر مبنای سن، جنسیت، و سن و جنسیت با هم، علیه آنها تبعیض قائل شدهاند».
وزیر محافظهکار، مایکل گوو، میگوید که وعده آقای مکدانل، این ادعای حزب کارگر را که میگوید یک برنامه کاملا حساب شده برای هزینههای دولت دارد، نابود میکند.
گوو به برنامه «اندرو مار» بیبیسی گفت که محافظهکاران، طبیعتا موافق موضع و خواست «زنان وسپی» هستند.
او گفت: «ما بودجه اضافی تخصیص دادیم تا فرایند انتقال که بنا به اعتراف دولتهای قبلی لازم است، در جریان یکسانسازی سن بازنشستگی صورت بگیرد بدون مشکل انجام شود. بدون شک یکی از مشکلات موضع حزب کارگر این است که پولی را خرج میکنند که وعده داده بودند خرج نکنند. اوایل این هفته که این حزب بیانیه خود را منتشر کرد، گفتند که قواعد معینی برای هزینهها دارند و فراتر از یک حد مشخص، وام نخواهند گرفت. حالا همه این قواعد را نابود کردهاند، و قصد دارند وام بگیرند و نیز میخواهند مالیاتها را افزایش دهند، به گونهای که زیان بیشتری به اقتصاد ما خواهد رساند.»
پاول جانسون، مدیر اندیشکده «مؤسسه مطالعات مالی»، میگوید که این پیشنهاد حزب کارگر عملا وعده آنها مبنی بر عدم وام گرفتن برای هزینههای روزمره را نابود میکند، و این حزب را متعهد میسازد که ۱۲ میلیارد پوند وام اضافی برای پنج سال آینده بگیرد.
جانسون در گفتوگو با برنامه اندرو مار، گفت: «این مبلغ بسیار بزرگی است، بنابراین اینجا مشکلی جدی در مورد اولویتها وجود دارد. حزب کارگر به این گروه از زنان اولویت میدهد، که برخی از آنها احساس میکنند ناعدالتی بزرگی در حق آنها شده است، اما، این حزب، مثلا، به کسانی که در سن کار کردن هستند و مزایای آنها در چهار سال گذشته قطع شده است و با وجود افزایش تورم، هیچ اضافهحقوقی نمیگیرند، اولویت نمیدهد. این کار همچنین چند صد پوند زیان برای برخی افراد بسیار فقیر در بین اشخاصی در سن کار کردن که فرزندانی دارند، به همراه خواهد داشت. و اگرچه برخی از این زنان آشکارا با شرایط سختی روبهرو شدهاند، وضعیت بیشتر آنها بهتر از کسانی است که در سن کار کردن هستند و زیان دیدهاند.»
جو سوینسون، رهبر حزب دموکرات لیبرال، میگوید که حزب وی منتظر نتیجه تحقیقات جاری درباره این موضوع است، و به تصمیم دادرس در این مورد احترام میگذارد.
وی در مورد پیشنهاد مکدانل میگوید: «به نظر من دادن وعدههای حساب نشده برای هیچ کس مفید نیست. این پول از کجا تأمین میشود؟ هر شخصی میتواند لیستی از آرزوهایش بنویسد و بگوید که مردم میتوانند همه این چیزهای فوقالعاده را داشته باشند، اما به نظر من، مردم بهطور کلی میدانند که هیچ چیزی مجانی به آنها داده نمیشود.»
© The Independent