شاهین موسوی، آخرین بوکس‌باز ایرانی باقی‌مانده در جدول مسابقات قهرمانی جهان، با شکست مقابل کالوم پترس استرالیایی، از دور رقابت‌ها حذف شد تا کاروان ایران بدون مدال از ازبکستان به خانه بازگردد. پیش از این، پوریا عبدالمالکی، امین مجنوبی، علی حبیبی‌نژاد، دانیال شه‌بخش، میثم قشلاقی و پوریا امیری نیز از دور مسابقات کنار رفته بودند.

هیچ‌کدام از بوکس‌بازهای ایرانی موفق نشدند از دور دوم این مسابقات بالاتر بروند و تیم ملی بوکس عملکردی ناامیدکننده‌ داشت.

آنچه بر ورزش بوکس در ایران می‌گذرد، محصول بی‌توجهی بزرگ به این رشته ورزشی است. کمبود امکانات در بوکس چنان شرایط ناامیدکننده‌ای برای ورزشکاران جوان پدید آورده است که بسیاری از آن‌ها به موفقیت در مسابقات بین‌المللی امید چندانی ندارند و همواره از تدارک ضعیف و شرایط نامناسب امکانات و اقتصادی در رنج‌اند.

امید اصلی تیم ایران در این مسابقات دانیال شه‌بخش بود؛ بوکس‌باز ۲۳ ساله زاهدانی که دو سال قبل در مسابقات قهرمانی جهانی در صربستان موفق شد برنز بگیرد و اولین مدال جهانی تاریخ بوکس ایران را به دست آورد؛ ولی در تاشکند به شکلی غیرمنتظره و عجیب حذف شد.

او بعد از برتری مقابل بوکس‌باز تاجیکستانی، در دور دوم با روسنوف از بلغارستان روبرو شد. در راند دوم این مسابقه، سر حریف بلغاری خونریزی کرد و داوران به برتری او رای دادند. شه‌بخش اعتقاد دارد که تصمیم داوران ناعادلانه بود: «این باخت برای من خیلی سخت بود. چند شب است نخوابیده‌ام؛ چون برنده مسابقه بودم. حتی نمی‌خواستم از رینگ پایین بیایم چون من بازی را به نمایش نگذاشتم که بازنده آن باشم. متاسفانه نداشتن کرسی و جایگاه در فدراسیون جهانی این مشکلات را نه تنها برای من بلکه برای بوکس ایران پیش می‌آورد. ما هیچ‌گاه نمی‌خواهیم حق کسی را بخورند و به ما بدهند، ما فقط می‌خواهیم حق ما را نخورند و به خودمان بدهند.»

او به تدارکات ضعیف تیم ملی بوکس هم اشاره کرد و گفت: «قبل از مسابقات قهرمانی‌ جهان، هیچ اردو یا دیدار تدارکاتی برای تیم در نظر نگرفتند.‌ ما بوکسورها و خانواده بزرگ بوکس واقعا مظلوم‌ایم. باید دیدگاه درباره ما تغییر کند، چون از خیلی کشورهای سطح پایین هم عقب مانده‌ایم‌.»

احسان روزبهانی، کاپیتان سابق تیم ملی بوکس، هم عقیده دارد که داوری‌ها در این رشته گاهی ناعادلانه است. او در این‌ باره گفت: «در المپیک لندن همه دیدند که چطور داوران حق مرا خوردند. من حریف قزاقستانی را زدم اما چون بوکس ایران نباید در جدول مسابقات بالا می‌رفت، حق من را خوردند. در مسابقات ازبکستان هم شاهد بودیم که حق بچه‌های ما را پایمال کردند، چون در کرسی داوری ما کسی را نداریم.»

البته روزبهانی هم امکانات ضعیف بوکس را تایید کرد و با اشاره به پتانسیل این رشته گفت: «بوکس ۱۳ وزن است. ما می‌توانیم در مسابقات حداقل شش یا هفت مدال به دست بیاوریم. با حمایت از بوکس، ورزش ایران می‌تواند در بازی‌های آسیایی افتخارآفرینی کند، اما متاسفانه هیچ حمایتی صورت نمی‌گیرد. ما یک سالن خوب در باشگاه انقلاب داشتیم که فقط نصف آن را به ما دادند. در ایران همه‌چیز برای فوتبال، کشتی و یکی دو رشته دیگر تعریف شده است. احسان روزبهانی در بوکس ایران نابود شد اما دلم به حال مابقی بچه‌ها می‌سوزد.»

بوکس ایران در دوره‌های پیشین بازی‌های آسیایی موفق شد در مجموع پنج طلا، ۱۱ نقره و ۲۶ برنز به دست آورد. آخرین مدال‌های ایران در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون بود که علی مظاهری و جاسم دلاوری نقره گرفتند و احسان روزبهانی به مدال برنز رسید. کاروان ایران در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا سه بوکس‌باز داشت که هیچ‌کدام به مدال نرسیدند.

بعد از نتایج ضعیف مسابقات قهرمانی جهان، فدراسیون بوکس حالا برای مدال گرفتن در بازی‌های آسیایی هانگژو تحت فشار خواهد بود.