سعد البراک، وزیر نفت کویت، روز پنجشنبه در گفت‌‌وگو با شبکه خبری اسکای‌نیوز عربی، گفت این کشور منتظر تعیین خط مرزی در میدان نفتی-گازی  آرش (الدوره) با حکومت ایران نمی‌ماند و حفاری در این میدان مشترک را شروع می‌کند. موضع رسمی مقام‌های جمهوری اسلامی ایران این است که هرگونه حفاری در این میدان مشترک نفتی-گازی میان ایران، کویت و عربستان سعودی، باید بعد از تعیین خط مرزی باشد.

ميدان‌ نفتی-گازی آرش که کشورهای عربی خلیج فارس آن را «الدوره» می‌نامند، در شمال آب‌های خلیج فارس و در جنوب‌غربی جزیره خارک ایران، در منطقه‌ای میان ایران و عربستان سعودی و کویت قرار داد. 

میدان‌های سروش و ابوذر، نزدیک‌ترین میدان‌های نفتی به آرش محسوب می‌شوند که به‌طور کامل متعلق به ایران است. ایران میدان نفتی-گازی آرش را بخشی از منطقه «انحصاری اقتصادی» خود در آب‌های خلیج فارس می‌داند. 

خبرگزاری رویترز، روز پنجشنبه ۲۷ ژوئیه (پنجم مرداد ۱۴۰۲)، در گزارشی به‌ نقل از وزیر نفت کویت، نوشت این کشور و عربستان سعودی در این میدان نفتی-گازی «حقوق انحصاری» دارند. 

وزیر نفت کویت پیش‌تر از نمایندگان جمهوری اسلامی ایران خواسته بود تا با تعیین مرزهای دریایی، ادعای خود را ثابت کنند. عربستان سعودی نیز از دولت جمهوری اسلامی خواسته است برای تعیین خطر مرزی وارد گفت‌وگو شود.

شبکه خبری العربیه نیز ماه گذشته در گزارشی به‌ نقل از وزیر نفت کویت، نوشت: «تا این لحظه، حق انحصاری کویت و عربستان سعودی در میدان گازی الدوره (آرش) مشخص است. هرکس دیگر ادعایی دارد، باید آن را ثابت کند. اگر کشوری حقی داشته باشد، طبق قواعد حقوق بین‌الملل از آن استفاده خواهد کرد.»

دولت‌های عربستان سعودی و کویت، فروردین‌ ماه سال ۱۴۰۱، یک موافق‌نامه دوجانبه برای توسعه و بهره‌برداری از میدان نفتی-گازی آرش (الدوره) امضا کردند. ایران این توافق‌نامه را غیرقانونی و بی‌اعتبار می‌داند. 

در توافق‌نامه دوجانبه کویت و عربستان سعودی، بهره‌برداری از این میدان نفتی-گازی، حق مشترک دو طرف قلمداد شده است. بر اساس توافق‌نامه مشترک کویت و عربستان سعودی، شرکت الخفی که با سرمایه‌گذاری مشترک آرامکو و شرکت نفت کویت تشکیل شده است، مسئول توسعه و بهره‌برداری از این میدان نفتی-گازی است.

انتظار می‌رود با حفاری و توسعه این میدان گازی مشترک، روزانه یک میلیارد فوت‌مکعب گاز طبیعی و ۸۴ هزار بشکه میعانات گازی برداشت شود.