در بسیاری از فرهنگها، میز یا سفره غذا جایی برای تعامل و همصحبتی خانوادگی یا دوستانه است. در این محافل، مشارکت در صرف غذا نمادی از اتحاد و ارتباط اجتماعی در نظر گرفته میشود. از این منظر، تنها غذا خوردن ممکن است از نگاه برخی نشانهای از تنهایی و انزوای اجتماعی تلقی شود. اما این دیدگاه در همه موارد درست نیست.
این روزها در بسیاری از رستوانها، میزهایی فقط برای یک نفر رزرو میشوند.
در دنیای امروزی با زندگی پرسرعت و تمرکز بر زمان، تکنفره غذا خوردن و لذت بردن از یک وعده غذایی در آرامش، گونهای مراقبت از خود دیده میشود. این فرصت به افراد اجازه میدهد تا با ذات خود بهتر آشنا شوند و به تامل و آرامش بپردازند که امروزه بیش از هر زمان دیگری ارزشمند به نظر میرسد.
اگر تنها غذا خوردن در خانه میتواند تجربهای دلچسب باشد، چرا آن را با تغییر فضا و رفتن به رستوران باکیفیتتر نکنیم؟
رستورانهایی در سراسر دنیا میکوشند خود را با این تغییر فرهنگی تطبیق دهند و غذاخوریهای بیشتری در شهرهای بزرگ به کسانی خدمات میدهند که تنها به رستوران میروند.
به گزارش نشنال، در امارات متحده عربی، IchiRyu Ramen House Dubai نخستین تجربه غذاخوری انفرادی به سبک ژاپنی است و مناسب کسانی که میخواهند فضایی دلنشین برای غذا خوردن در آرامش و بدون اجبار به صحبت با دیگری داشته باشند.
نیکولای دو گازمن، از بنیانگذاران فیلیپینی این رستوران، به «نشنال» میگوید: «بوچی سکی (Bocchi seki) [میز برای یک نفر]، با الهام از فرهنگ معروف غذاخوری انفرادی در ژاپن، تجربهای جذاب، منحصربهفرد و همهجانبه از صرف غذا به مهمانان ارائه میدهد.»
دو گازمن میافزاید که این مکان، خلوتگاه ایمن درونگراها است: «این مفهوم به مهمانان اجازه میدهد تا از رامن (غذای ملی ژاپنی شبیه به سوپ) خود در محیطی محترمانه و شخصی لذت ببرند. رستورانبروهای زیادی وجود دارند که میخواهند با سرعت دلخواه خودشان و با کمترین تعامل با دیگران، از غذای خوب لذت ببرند.»
در فرهنگ آسیایی، غذاخوردن انفرادی نکته جدیدی نیست. «بوچی سکی» که به «صندلی تنهایی» نیز ترجمه میشود، مکان غذاخوری تک نفرهای است که در رستورانها و حتی مراکز آموزشی از جمله دانشگاه کیوتو، رایج است.
اوایل سال جاری میلادی، نخستین رستوران انفرادی تورنتو، Yunnan Noodle Shack، افتتاح شد. جین یو، از بنیانگذاران این رستوران، میگوید که این غذاخوری، با توجه به خلاء موجود در بازار تاسیس شده است. او توضیح میدهد: «مفهوم غذاخوری انفرادی برای آمریکای شمالی نسبتا جدید است، اما ما متوجه شدیم که برای تجربههای انفرادی و دسترسی به محیطی آرام برای غذاخوری، در بازار تقاضا وجود دارد.»
هرچند بهنظر میرسد که رستورانهای تکنفره رو به گسترشاند، اما این ایده در صنعت غذا با استقبال همگان مواجه نشده است. چندی پیش کافه رویالهتل لندن به دلیل دریافت دوبرابر هزینه از مشتریان تنها، با انتقادهای زیادی مواجه شد.
این رستوران با دو ستاره میشلن، فقط ۱۱ میز دارد و افزایش هزینههای تامین و دستمزدهای بالاتر را دلایل دریافت هزینه اضافی برای مشتریان تنها ذکر کرده است؛ بنابراین، حتی اگر فقط خودتان تنها باشید، باید پول صندلی خالی میز دونفره را برپدازید.
این موضوع شباهت زیادی به اتاقهای عادی هتلها دارد که در اغلب آنها فضایی برای مسافرت تکنفره در نظر گرفته نشده است و جز در سفرهای کاری، پیشفرض صنعت هتلداری این است که سفری خوب، حتما باید دونفره باشد.