خاویر میلی، اقتصاددان فوق لیبرال و سیاستمدار «لیبرتارین» و نامزد ریاست‌جمهوری آرژانتین از حزب «آزادی پیش می‌رود»، در رقابت با پرونیستا سرجیو ماسا، نامزد چپ میانه، به پیروزی قاطع دست یافت.

وزیر اقتصاد فعلی کشوری با تورم ۱۴۰ درصد و جمعیتی که ۴۰ درصد آن زیر خط فقرند، چگونه می‌تواند در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شود؟ واضح است که نمی‌تواند؛ دست‌کم در آرژانتین نمی‌تواند.

با شمارش ۹۹.۳ درصد آرا مشخص شد که میلی ۵۵.۷ درصد آرا و ماسا ۴۴.۳ درصد آرا را به دست آورده‌اند. در حالی که ماسا اندکی بیش از یک درصد آرای استان پررای بوئنوس‌آیرس را به دست آورد، میلی آرای شهر بوئنوس آیرس را از آن خود کرد و سپس ماسا را در استان‌های پرجمعیت شمالی کوردوبا، سانتافه و مندوزا شکست داد.

او در نظرسنجی‌های هفته پایانی انتخابات اندکی پیشتاز بود اما تحلیلگران سیاسی بر ضعف عملکرد میلی در دور نخست انتخابات ماه گذشته تاکید کردند. درحالی که پیش‌بینی‌ها از برنده شدن میلی حکایت داشت، او در دور نخست تنها ۳۰ درصد آرا و ماسا نزدیک به ۳۷ درصد آرا را از آن خود کردند. پاتریسیا بولریچ، وزیر امنیت سابق، از حزب راست‌میانه نیز با کسب ۲۴ درصد آرا سوم شد.

بنابراین ماموریت مهم میلی تقویت حمایت رای‌دهندگان در دور اول بود. نظرسنجی‌ها نشان داد که او احتمالا ۷۰ تا ۷۵ درصد از آرای حامیان بولریچ را به دست می‌آورد اما حامیان خوان شیارتی، فرماندار کوردوبا را ۵۰/۵۰ از ماسا جدا می‌کند. گویا میلی نه‌تنها توانست این انتظارها را محقق کند بلکه از آن نیز فراتر رفت.

فاکس نیوز گزارش می‌دهد خشم از تورم مهارنشدنی، فقر، ناامنی و فساد مقام‌های حزب پرونیست آشکارا بر مزایای نهادینه ماسا که برای به حرکت درآوردن جمعیت گسترده حامیان روی منابع عظیم دولتی و ماشین سیاسی پرقدرت و حاکم پرونیست حساب می‌کرد، پیروز شد. این تعداد زیادی از کارگران اتحادیه‌های کارگری بخش خصوصی و دولتی را که به چپ گرایش دارند هم شامل می‌شود. در واقع ۴۰ درصد کارگران آرژانتینی عضو اتحادیه‌اند، اما این رقم در ایالات متحده آمریکا تنها ۱۱ درصد است.

این در حالی است که گویا آلبرتو فرناندز، رئیس‌جمهوری نگون‌بخت کنونی آرژانتین، ماه‌ها است که جایی دیده نشده و همگان بر این باورند که تصمیم‌‌گیری‌های کلان اقتصادی و سیاسی سال جاری به عهده ماسا بوده است.

با وجود نگرانی‌ در مورد خلق‌وخوی میلی، نداشتن تجربه در حکمرانی و میل وافر او به رفتارهای غضب‌آلود مشابه ترامپ، ۴۵ میلیون نفر از مردم این کشور به او رای دادند.

او که یک سیاستمدار ضدسیستم محسوب می‌شود و به «ترامپ آرژانتین» معروف است، در مسیر کارزار انتخاباتی‌اش به عوام‌فریبی و نمایش روی آورد. حتی خود را به شکل شیری درآورد که شجاعانه مقابل طبقه سیاسی «بی‌فایده و انگل» کشور می‌ایستد و برای ابراز انزجار از چیزی که به ادعای او هزینه‌های بیش از حد دولت است، مکرر از اره برقی استفاده می‌کند.

او نشان داد که در برانگیختن علاقه جوانان آرژانتینی که به‌شکلی گسترده از او حمایت کردند، و نیز استفاده از شبکه‌های اجتماعی و مصاحبه برای پیشبرد داستانش مهارت دارد. در حالی‌ که ماسا بیشتر به رسانه‌های چاپی متکی بود.

با وقوع درگیری در اسرائیل، میلی بین جامعه یهودیان این کشور، بزرگ‌ترین جامعه یهودیان آمریکای لاتین، محبوبیت یافت و در چندین رویداد مبارزاتی با پرچم اسرائیل حاضر شد. او تعهد کرده که در دوران تصدی‌اش، ایالات متحده آمریکا و اسرائیل دو متحد اصلی آرژانتین باشند.

میلی از حمایت پرشور بولریچ و نیز مائوریتسیو ماکری، رئیس‌جمهوری پیشین، نیز بهره می‌برد که هردو آن‌ها مدت‌ها است مخالفتشان را با طبقه سیاسی پرونیست ابراز کرده بودند.

او در جریان کارزار انتخاباتی‌اش بازسازی آرژانتین و پایان انحطاط را وعده داده بود. البته مسیر پیش‌ رو برای میلی و متحدانش آسان نخواهد بود. حزب «آزادی پیش می‌رود» در هر مجلس تنها یک بلوک کوچک دارد، در حالی‌ که بزرگ‌ترین گروه هر مجلس متعلق به حزب پرونیست است. بنابراین، میلی برای پیشبرد اهداف سیاستش باید با پرونیست‌ها و گروه راست میانه ماکری/بولریچ کار کند.

فاکس نیوز در انتهای این مقاله نتیجه‌گیری کرد که میلی به‌طور قطع نمی‌تواند یک‌شبه اقتصاد این کشور را بر پایه دلار برنامه‌ریزی کند یا بانک مرکزی آرژانتین را تعطیل کند، اما از حس شوخ‌طبعی و هوش سیاسی‌اش برای ارائه چشم‌اندازی از به زعم خود «آزادی‌گرایی لیبرال» به مردم آرژانتین و جهان استفاده می‌کند.