پژوهشی که اخیرا نتایج آن در مجله علوم روانشناسی و شخصیت منتشر شده است، فهرستی از نشانه‌ها را در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد که می‌تواند به شناسایی شریک عاطفی «احتمالا آزارگر» در آغاز رابطه کمک کند.

به گزارش سی‌ان‌‌‌‌ان آنچه فرد در رابطه‌اش کوچک می‌شمارد، ممکن است به رفتار آزارگرانه تبدیل شود و شریک رابطه را وارد به ترک آن کند. اما بسیاری از زوج‌ها، به‌دلیل سرمایه‌گذاری عاطفی، این رابطه را ادامه می‌دهند.

این ماجرای رایج و شایع محققان دانشگاه وسترن انتاریو کانادا را بر آن داشت به دنبال مشخصه‌هایی باشند که حاکی از خشونت جنسی، جسمی، و روانی شریک عاطفی است. نتایج این تحقیق روز دوشنبه در مجله علوم روانشناسی اجتماعی و شخصیت منتشر شده است.

دکتر نیکولین شارلوت، نویسنده اصلی پژوهشی جدید در این‌باره در دانشکده روان‌شناسی، می‌گوید: «این نخستین پژوهش در رفتارهایی است که آزارگری را پیش‌بینی می‌کند، اما خودش رفتار آزرگرانه نیست.»

به گفته او، «خشونت معمولا خیلی زود آشکار نمی‌شود. به‌ندرت پیش می‌آید که در نخستین قرار ملاقات حضوری متوجه خشونت شریک عاطفی شوید.»

او می‌گوید: «خشونت زمانی آشکار می‌شود که زوج‌ها در حال سرمایه‌گذاری روی رابطه‌شان هستند. بنابراین، ترک رابطه می‌تواند دشوار باشد. بر این مبنا، بهتر است پرچم‌های قرمز یا زنگ خطر رابطه را خیلی پیش‌تر از آنکه زمان زیادی بگذرد و احساس و هزینه زیادی صرف کنیم در نظر بگیریم.»

«برای این کار، بهتر است چند دقیقه برای بازبینی رابطه وقت صرف کنید و قبل از وقوع خشونت، با احتیاط پیش بروید.»

در پژوهش‌های موجود، نویسندگان فهرستی از ۲۰۰ نوع فکر، احساسات، و رفتار آزارگرانه و غیرآزارگرانه را بررسی کردند.

محققان با مطالعه ۳۳۵ شرکت‌کننده، فهرستی از ۱۶ علامت‌ هشداردهنده تهیه کردند که رفتارهای خشونت آمیز را از شش ماه قبل پیش‌بینی می‌کنند.

دکتر دویگو بالان، روان‌درمانگر متخصص در حوزه آسیب‌های روانی شدید، می‌گوید: «خیلی وقت‌ها که درگیر الگوها و جریان‌های موجود در رابطه می‌شویم، فکر می‌کنیم فقط خودمان این وضع را داریم و احتمالا مشکل از خودمان است.»

علامت‌های هشداردهنده خشونت خانگی کدام‌اند؟

اگر در روابط با شریک عاطفی‌تان هر کدام از نشانه‌های زیر را مشاهده کردید، احتمال دارد بعدها در معرض آزار و اذیت قرار بگیرید- به‌ویژه اگر با تکرار این رفتار‌ها مواجه شوید، یا چند مورد از آن‌ها را در یک زمان مشاهده کنید.

۱. شما و شریک عاطفی‌تان در حال معاشقه و هم‌خوابگی هستید، در صورتی که شما تمایلی ندارید.

۲. نمی‌توانید به شریکتان نه بگویید.

۳. شریک زندگی شما اشتباهش را قبول نمی‌کند.

۴. شریک زندگی‌تان شما را با افراد دیگر مقایسه می‌کند.

۵. واکنش شریک زندگی‌تان وقتی به خواستش نه می‌گویید، منفی است.

۶. وقتی با استدلال و منطق خودتان با شریک زندگی‌تان مخالفت می‌کنید، شما را نادیده می‌گیرد.

۷. تمرکز روی کار برایتان سخت است، زیرا افکار شریک زندگی‌تان بر شما چیره می‌شود.

۸. شریک شما در ملا‌عام شما را در موقعیت‌های ناراحت‌کننده قرار می‌دهد.

۹. شریک زندگی شما متکبرانه یا حق‌طلبانه رفتار می‌کند.

۱۰. شریک زندگی شما سعی می‌کند شما را تغییر دهد.

۱۱. شریک زندگی‌تان از شما حمایت نمی‌کند.

۱۲. شریک زندگی‌تان از شما انتقاد می‌کند.

۱۳. شریک زندگی شما انتظارهای غیرواقعی از رابطه‌تان دارد.

۱۴. شریک زندگی‌تان از شما دوری می کند.

۱۵. شریک زندگی شما کاری را می‌کند که از او می‌خواهید نکند.

۱۶. شریک زندگی‌تان تهدید می‌کند که شما را ترک خواهد کرد.

به گفته شارلوت، این‌ها علامت‌های هشداردهنده مهم در پژوهش بودند. این به معنای نبودن نشانه‌های دیگر نیست.

از دیگر نشانه‌های خطر ابتدایی عبارت‌اند از: شریک عاطفی که می‌گوید همه شریک‌های عاطفی قبلی‌‌اش دیوانه بودند، با پیشخدمت‌ها بدرفتاری می‌کند، حیوانات را آزار می‌دهد، و از آشنایی و معاشرت با عزیزان شریک زندگی‌اش اجتناب می‌کند.

شارلوت و گروهش آنچه را که محرک رفتارهای اولیه است مطالعه نکردد، اما کارشناسان بر ای نظرند که شریک عاطفی ممکن است در آغاز رابطه بهترین قدم‌ها را بردارد، ولی میزان کنترل و سیطره‌ای را که می‌خواهد طی زمان افزایش دهد.

شارلوت می‌گوید: «این نشانه‌های هشداردهنده برای اطلاع‌رسانی و کمک به مردم است، نه برای مقصر کردن دیگران.»

قدم بعدی چیست؟

به گفته کارشناسان، اگر فقط متوجه چند مورد از این نشانه‌‌ها شدید، به این معنی نیست که باید از شریک عاطفی‌تان جدا شوید، مگر اینکه خودتان بخواهید.

به گفته شارلوت، واقف بودن به این نشانه‌ها باعث می‌شود سرعت پیشرفت رابطه را کاهش دهید. شاید شریک عاطفی شما نیاز به مراجعه به روان‌درمانگر یا مشاوره برای زوج‌ها داشته باشد.

او توصیه می‌کند که همیشه به خودتان اعتماد کنید و اجازه ندهید برداشت‌های اطرافیان از شریک عاطفی‌تان شما را تحت تاثیر قرار دهد.

اگر واقعا با آزار و اذیت یا خشونت خانگی مواجهید، حتما به متخصص و کارشناس مراجعه کنید.