شماری از اعضای شبکه حقانی به رهبری سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله طالبان، که خونین‌ترین و پیچیده‌ترین حمله‌ها را در دوران نظام جمهوریت در افغانستان انجام داده‌اند، بخشی از عکس‌ها‌ و نوارهای صوتی و تصویری عملیات‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه شبکه ایکس (توییتر سابق)، منتشر می‌کنند.  

به‌تازگی کاربر شبکه ایکس به ‌نام محمد اسحاق حقانی، تماس تلفنی منتسب به بدرالدین حقانی، برادر سراج‌الدین حقانی، را با یک مهاجم انتحاری دخیل در حمله به هتل اینترکنتینانتال کابل در  ۱۳۹۰، منتشر کرده است. در این نوار صوتی، جزئیات حمله مهاجمان این شبکه به این هتل، به بدرالدین حقانی اطلاع داده می‌شود و او به یکی از مهاجمان می‌گوید که برای پیروزی آن‌ها «دعا» می‌کند. در یادداشت کاربر مزبور، همچنین سه عکس از بدرالدین حقانی با وضوح پایین، و نیز عکس‌های ۱۵ تن از مهاجمان شبکه حقانی که در حمله به هتل اینترکنتینانتال کشته شدند، همگانی شده است. 

حمله طالبان به هتل اینترکنتینانتال کابل، از پیچیده‌ترین و مرموزترین حمله‌های این گروه بوده است. در این حمله که پس از حدود ۱۷ ساعت و با حمایت نیروهای ناتو پایان یافت، بیش از ۲۰ تن، از جمله شماری شهروند خارجی، کشته شدند. هتل اینترکنتینانتال تحت تدابیر شدید امنیتی بود، با این حال، طالبان توانستند آن حمله کنند و آن واقعه «ناکامی عظیم» امنیتی و اطلاعاتی برای حکومت پیشین افغانستان توصیف شد. دو سال پیش، سراج‌الدین حقانی خانواده‌های نیروهای انتحاری کشته‌شده این گروه را به هتل اینترکنتینانتال دعوت کرد.  

طالبان نیروهای انتحاری خود را «استشهادی» می‌نامند و از بدرالدین با ‌عنوان «سالار استشهادی‌ها» نام می‌برند. واحد انتحاری بدری طالبان، از نام بدرالدین حقانی گرفته شده است که مسئول حمله‌های خونین بود. حمله‌های پیچیده و مرگبار شبکه حقانی که بیشتر بدرالدین هدایت و انجام می‌شد و تلفات سنگینی به نظامیان و غیرنظامیان افغانستان تحمیل کرد، باعث شد که بیش از ۱۰ سال پیش بدرالدین حقانی (مغز متفکر این حمله‌ها)، هدف حمله هواپیمای بی‌سرنشین آمریکایی در منطقه وزیرستان پاکستان قرار گیرد و کشته شود.

اعضای شبکه حقانی سال گذشته هم ویدیویی از آخرین دیدار سراج‌الدین حقانی و بدرالدین حقانی با شماری از نیروهای انتحاری طالبان قبل از فرستادن آنان به حمله انتحاری، منتشر کرده بودند. نشر این ویدیو هم با انتقاد شدید کاربران مخالف طالبان مواجه شد و آن را «تطهیر و سفیدنمایی» کارنامه خونین این گروه، و نیز عادی‌سازی خشونت در افغانستان خواندند. 

شماری از اعضای شبکه حقانی و هوادارانشان نیز در شبکه ایکس که بدون محدودیت فعالیت تبلیغاتی دارند، با نشر عکس‌های نیروهای انتحاری این گروه را که کشته شده‌اند، از کارنامه آن‌ها تقدیر و تمجید می‌کنند. 

نام سراج‌الدین حقانی در فهرست افراد و سازمان‌های تروریستی آمریکا ثبت شده و برای اطلاع دادن موقعیت مکانی او و اقدامی که به دستگیری‌اش منجر شود، ۱۰ میلیون دلار پاداش تعیین شده است. با این حال، آمریکا تاکنون گامی برای رسیدن به این هدف برنداشته است. سراج‌الدین حقانی آزادانه در کابل سکونت و فعالیت دارد و برای جلب حمایت مردم، به استان‌های دیگر سفر می‌کند. 

سراج‌الدین حقانی چندین بار از عملکرد نیروهای انتحاری این شبکه و نیز خانواده‌های آن‌ها تقدیر، و به آنان کمک نقدی کرده است. رژیم طالبان نیروهای انتحاری را بازوی قدرتمند جنگی خود می‌دانند و حتی در همایش‌ها و سخنرانی‌های برخی از مقام‌های طالبان، کارنامه این نیروها یادآوری و تقدیر می‌شود. شهاب‌الدین دلاور، وزیر معادن و نفت طالبان، اوت سال‌ جاری در مراسم یکصدوچهارمین سالگرد استقلال افغانستان ادعا کرد که این گروه هزاران نیروی انتحاری در اختیار دارد و این نیروها  برای «شهادت» آماده‌اند.   

طالبان در دوران حکومت پیشین افغانستان نمی‌خواستند عکس فرماندهان ارشدشان در رسانه‌ها منتشر شود و به همین دلیل بود که سراج‌الدین حقانی، چند ماه پس از روی کار آمدن مجدد رژیم طالبان، مقابل رسانه‌ها حاضر شد. هم‌اینک نیز ملا هیبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، در انظار عمومی ظاهر نمی‌شود و تمام فرمان‌هایی هم که صادر می‌کند، شفاهی است.  

شمار کثیری از شهروندان افغانستان، بستگان‌ و عزیران خود را در حمله‌های انفجاری و انتحاری طالبان از دست داده‌اند و یادآوری این حمله‌ها و تقدیر از عاملان‌ آن‌ها، باعث «خشم و نفرت» آنان از رژیم طالبان می‌شود. 

طالبان کارنامه ۲۰ ساله جنگ خود را در افغانستان، با واژه‌ها و اصطلاحاتی مانند مبارزه با «کفار» و پایان دادن به «اشغال آمریکا و غرب» توجیه می‌کنند و از مردم می‌خواهند که بر این مبنا، از این رژیم حمایت کنند. طالبان تاکنون در چندین مراسم، جلیقه‌های انتحاری، ابزارهای موسوم به «موتر بمب»، مین‌های مغناطیسی و بشکه‌های زردرنگ مملو از مواد انفجاری را به نمایش گذاشته‌اند. 

در بیش از دو سال و چهار ماهی که از سلطه‌ مجدد طالبان بر افغانستان می‌گذرد، ترانه‌ها و ویدیوهای تبلیغاتی متعددی در پیوند با حمله‌های این گروه ساخته شده است که از طریق بنگاه‌های تبلیغاتی طالبان همرسانی می‌شود. طالبان سرکوب و اختناق شدیدی در فضای رسانه‌های داخل افغانستان حاکم کرده‌اند و در کنار حضور و فعالیت گسترده در شبکه ایکس و یوتیوب، تلویزیون ملی و خبرگزاری باختر را هم در اختیار دارند و از آن برای اهداف تبلیغاتی و «تطیهر و سفیدنمایی» کارنامه گذشته و امروز خود استفاده می‌کنند.  

رژیم طالبان به چندین رسانه بین‌المللی اجازه داده است که با نیروهای انتحاری‌شان مصاحبه کنند و انگیزه آن‌ها را برای پیوستن به این تیپ «خطرناک» جویا شوند. در گزارش‌های ویدیویی از این گفت‌و‌گوها، برخی از نیروهای انتحاری طالبان حسرت می‌خورند که در طول جنگ کشته نشده‌اند. بر این مبنا، بیم آن می‌رود که از انگیزه‌های «جهادی» این نیروها، در جنگ‌های بیرون از افغانستان استفاده شود. از سویی هم پاکستان مدعی است که برخی از شهروندان افغان در ناامنی‌های این کشور دست دارند، اما طالبان این ادعا را رد می‌کنند.