به گفته منابع خبری به ایندیپندنت فارسی، طالبان عبیدالله عبیده از اعضای گروه انتحاری این گروه را به معاونت مالی و اداری دانشگاه کابل گمارده‌اند. 

این منابع گفتند که عبیدالله عبیده پیش‌تر، پیش از انفجار خودرو بمب‌گذاری‌شده‌ای در شهرک عینومینه قندهار در جنوب افغانستان، به دست نیروهای حکومت پیشین بازداشت شده بود، اما بر اساس توافقنامه دوحه و در پی آن، جزو پنج هزار زندانی طالبان بود که از زندان رها شدند.  

به گفته‌آنان، عبیده پس از رهایی از زندان بگرام، دوباره به میدان‌های جنگ برگشته بود.  

حمله‌های انفجاری و انتحاری طالبان عامل عمده تلفات غیرنظامیان در دوران حکومت پیشین افغانستان بود و شمار زیادی از شهروندان این کشور در این حمله‌ها کشته و زخمی شدند، اما طالبان عاملان این حمله‌ها را تقدیر و تمجید می‌کنند و عملکردشان زیر عنوان «جهاد»، تطهیر و سفیدنمایی می‌شود. 

طالبان نیروهای انتحاری‌‌ خود را «استشهادی» می‌نامند. این نیروها در مراکز آموزشی طالبان به گونه‌ای آموزش دیده‌اند که حاضرند خود را بکشند تا به «رویایشان برای رسیدن به بهشت» دست یابند. در میان این نیروهای انتحاری، شمار زیادی از جوانان حضور دارند که برای انتحار و منفجر کردن خود در راه آرمان‌های طالبان در صف‌اند و انتظار می‌کشند.    

حکومت طالبان بخشی از این نیروهای انتحاری را جذب کرد و اینک آموزش‌های نظامی آن‌ها در پادگان‌ها و پایگاه‌های نظامی حکومت سابق که آمریکا و ناتو آن‌ها را ساخته و تجهیز کرده بودند، ادامه دارد.  

مقام‌های طالبان، از جمله سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله (کشور) طالبان، چندین بار عملکرد نیروهای انتحاری این شبکه و نیز خانواده‌های آن‌ها را تقدیر، و به آنان کمک نقدی کرده است. رژیم طالبان نیروهای انتحاری را بازوی قدرتمند جنگی خود می‌داند و حتی در همایش‌ها و سخنرانی‌های برخی از مقام‌های طالبان، کارنامه این نیروها یادآوری و تقدیر می‌شود. شهاب‌الدین دلاور، وزیر معادن و نفت طالبان، اوت ۲۰۲۳ در مراسم صدوچهارمین سالگرد استقلال افغانستان ادعا کرد که این گروه هزاران نیروی انتحاری در اختیار دارد و این نیروها  برای «شهادت» آماده‌اند.     

طالبان کارنامه ۲۰ ساله جنگ خود را در افغانستان با واژه‌ها و اصطلاحاتی مانند مبارزه با «کفار» و پایان دادن به «اشغال آمریکا و غرب» توجیه می‌کنند و از مردم می‌خواهند که بر این مبنا، از این رژیم حمایت کنند. طالبان تاکنون در چندین مراسم، جلیقه‌های انتحاری، ابزارهای انفجاری موسوم به «موتور بمب»، مین‌های مغناطیسی و بشکه‌های زردرنگ مملو از مواد منفجره را به نمایش گذاشته‌اند.   

رژیم طالبان به چندین رسانه بین‌المللی اجازه داده است که با نیروهای انتحاری این گروه مصاحبه کنند و انگیزه آن‌ها را برای پیوستن به این گردان «خطرناک» جویا شوند. در گزارش‌های ویدیویی از این گفت‌و‌گوها، برخی از نیروهای انتحاری طالبان حسرت می‌خورند که در طول جنگ کشته نشده‌اند. برخی از حساب‌های کاربری طالبان در شبکه ایکس (توییتر سابق) هم عکس‌های مهاجمان انتحاری را منتشر می‌کنند و این‌ محتواها با استقبال نیروهای طالبان و هوادارانشان در شبکه‌های اجتماعی مواجه می‌شود.