هم‌زمان با پایان سفر آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا به خاورمیانه، در حالی که به‌نوشته خبرگزاری آسوشیتدپرس اختلاف‌ها میان دولت جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، با سیاست‌های دولت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در بدترین وضعیت از هنگام شروع جنگ در نوار غزه قرار داد، روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به‌نقل از منابعش نوشت که این احتمال هست که دولت بایدن به‌طور یک‌جانبه وضعیت حقوقی-سیاسی فلسطین را به‌عنوان یک «دولت» مستقل به‌رسمیت بشناسد و تصمیم‌گیری درباره جزئیات، از‌جمله تعیین حدود مرزی، به آینده موکول شود.
گزارش روز پنجشنبه هشتم فوریه (۱۹ بهمن ۱۴۰۲) نیویورک‌تایمز مبنی بر احتمال به‌رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطین از سوی ایالات متحده در حالی منتشر شد که پیشنهادهای حماس برای آتش‌بس موقت در نوار غزه رد شده است و همچنان هیچ چشم‌انداز روشن و مشخصی از پایان جنگ یا آزادی باقی گروگان‌های اسرائیلی دیده نمی‌شود.
نتانیاهو تاکنون چند مرتبه تاکید کرده است که او و اغلب شهروندان اسرائیلی دولت مستقل فلسطین را به‌رسمیت نمی‌شناسند و پس از شکست کامل حماس در نوار غزه، اسرائیل همچنان در این منطقه حضور نظامی-امنیتی خواهد داشت.
از سوی دیگر، وزارت خارجه عربستان سعودی هم روز چهارشنبه با صدور یک بیانیه قاطع به‌صراحت اعلام کرد تا هنگامی که دولت مستقل فلسطین به‌پایتختی «بیت‌المقدس شرقی» بر اساس مرزهای ۱۹۶۷ تشکیل نشود، روند عادی‌سازی روابط با دولت اسرائیل پیش نخواهد رفت.
نتانیاهو روز چهارشنبه پس از دیدارش با آنتونی بلینکن، در یک نشست خبری به‌صراحت گفت: «عملیات نظامی ارتش اسرائیل در نوار غزه تا پایان شکست کامل حماس ادامه می‌یابد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به‌گفته نتانیاهو، پیروزی نهایی در نوار غزه ظرف چند ماه محقق می‌شود و سربازان اسرائیلی برای حمله به رفح، در جنوب نوار غزه، دستور آماده‌باش دریافت کرده‌اند.
به‌نوشته مایکل کراولی، نویسنده روزنامه نیویورک‌تایمز، یکی از مسیرهای حقوقی که می‌تواند به موجودیت فلسطین به‌عنوان یک «دولت مستقل» در سطح بین‌المللی رسمیت بدهد، صدور قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل است. البته اگر دولت آمریکا از تصویب چنین قطعنامه‌ای جلوگیری نکند.
با این حال، نویسنده نیویورک‌تایمز در بخش پایانی یادداشت خود تاکید می‌کند رای‌گیری در شورای امنیت در نهایت تا زمانی که اسرائیل از سرزمین‌های اشغال‌شده بر اساس مرزهای ۱۹۶۷ خارج نشود، یک تصمیم‌گیری «نمادین» خواهد بود.
ارتش اسرائيل در پایان جنگ شش روزه ژوئن ۱۹۶۷، بخش‌های بزرگی از کرانه غربی رود اردن، شرق بیت‌المقدس (اورشلیم)، و بلندی‌های جولان را تصرف کرد. سازمان ملل متحد و بسیاری از کشورهای منطقه این اراضی را «سرزمین‌های اشغالی» می‌دانند و برای تشکیل کشور مستقل فلسطین ابتدا باید نیروهای اسرائیلی از این مناطق خارج شوند.
