تیم والز، فرماندار مینه‌سوتا، در مجمع ملی دموکرات‌ها در شیکاگو، رسما جایگاه پیشنهادی دموکرات‌ها برای معاونت کامالا هریس در صورت پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده را پذیرفت و نامزدی‌ برای این سمت را بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌اش نامید.

دموکرات‌ها تلاش می‌کنند تا عملکرد انتقادبرانگیز «جو خوابالو» را از اذهان عمومی پاک کنند و حالا با رونمایی از تیم والز می‌خواهند ورق را برگردانند تا فرا رسیدن آینده‌ای جدید را به هوادارانشان وعده بدهند.

تاکید روی شغل سابق تیم والز به‌عنوان معلم و کمک‌مربی فوتبال، برای روایتی که دموکرات‌ها به‌دقت آن را ساخته‌اند، حیاتی است، اما افسوس که این چیزهای قشنگ کوچک از دروغ‌های قدیمی که والز در طول دوران فعالیت‌های سیاسی‌اش گفته است، هم پرده برمی‌دارد؛ دروغ‌هایی مانند شرکت در جنگ، ماجرای بچه‌دار شدنش یا سرزنش شورشی‌ها در پرونده جورج فلوید.

تیم والز درباره چیزهای به‌ظاهر پیش‌پا‌افتاده هم دروغ گفته است. مانند زمانی که قول داده بود برای مهار ویروس کووید‌ــ۱۹ یک برنامه اقدام جامع منتشر کند، درحالی که چنین برنامه‌ای وجود نداشت. یا در موردی دیگر، به خبرنگاران درباره شب‌بیداری‌هایش برای نوشتن لایحه‌ای در حوزه زیرساخت‌های مخابراتی دروغ گفته بود.

والز و رئیسش، کامالا هریس، هنوز یک چشم‌انداز سیاسی منسجم ارائه نکرده‌ یا توضیح نداده‌اند که در صورت انتخاب شدن، چه اولویت‌هایی را دنبال خواهند کرد. با توجه به اینکه تا زمان انتخابات تنها ۷۵ روز باقی مانده است، چرا خود را به زحمت نمی‌اندازند؟ به نظر می‌رسد رسانه‌های جریان اصلی هم هیچ تمایلی برای به چالش کشیدن آن‌ها ندارند.

والز می‌گوید: «ما چیزهای بهتری برای ارائه داریم» و تاکید می کند که دموکرات‌ها «خوب و طرفدار احترام به همسایگان و سازش‌اند». او همچنین هریس را به‌ دلیل ابراز تمایل برای «دست دوستی دراز کردن به سمت جناح سیاسی رقیب» که جدیدترین دروغ او است، تحسین کرد.

دیگر سخنرانان دموکرات‌ هم این پیام مبهم داشتن «احساس خوب» را به مخاطبانشان منتقل کردند. پیت بوتیگیگ، وزیر حمل‌ونقل، توضیح داد که دموکرات‌ها در مقابل «سیاست تاریک» حزب جمهوری‌خواه، طرفدار «نوع درستی از سیاست‌اند که عضویت در آن احساس بهتری به انسان می‌دهد».

سناتور امی کلوبوچار نیز تیم والز را «پدری سیاستمدار» توصیف کرد که شایستگی مدیریت کشور را دارد، چون «می‌داند لاستیک ماشین را چطور عوض کند».

اپرا وینفری، مجری مشهور، هم خواستار «مناظره متمدنانه» [میان ترامپ و هریس] شد و از آمریکایی‌ها خواست به «نجابت و احترام» رای دهند، زیرا «ما با همسایگانمان تفاوت چندانی نداریم.»

در این کنگره، بیل کلینتون، رئیس‌جمهوری سابق، که پرونده رسوایی جنسی او در ماجرای «من هم» (Me too) در کانون توجه قرار گرفته بود، از «تمام این رهبران جوان» با تحسین فراوان صحبت کرد و از هریس به دلیل «انرژی کامل» و داشتن «لبخند هزارواتی» تمجید کرد.

کلینتون که به دروغگویی مشهور است، بایدن را به‌ دلیل واگذاری «داوطلبانه» قدرت، قابل تحسین دانست. این یادگاری ۷۸ ساله در سوگ باخت همسرش هیلاری، در سال ۲۰۱۶ هم سوگواری کرد و رای‌دهندگان آمریکایی را به دلیل «محو گوشی‌» شدن، سرزنش کرد.

در همین حال تونی وست، شوهر خواهر کامالا هریس، وکیل سابق اوبر و وکیل طالبان، اوایل عصر چهارشنبه در محل کنگره دموکرات‌ها حاضر شد. او درحالی به‌عنوان مشاور ارشد کارزار هریس معرفی شد، که نفوذ بیش از حد همسرش مایا، خواهر هریس، در کارزهای انتخاباتی، به‌عنوان دلیلی برای فروپاشی کارزار شکست‌خورده هریس در سال ۲۰۲۰ مطرح شده بود.

خارج از این گردهمایی ملی دموکرات‌ها، گروهی از هواداران این حزب خواستار دعوت از یک سخنران هوادار فلسطین به کنوانسیون شدند. ایلهان عمر که به‌ دلیل اظهارات یهودستیزانه شناخته شده است، هم به معترضان پیوست اما دموکرات‌ها ترجیح می‌دهند ناآرامی‌های ضداسرائیلی در حزبشان را نادیده بگیرند، زیرا این ناآرامی‌ها آن‌ها را از دیدگاه سیاسی‌شان در تقابل با ترامپ منحرف می‌کند.

اگر چیزی وجود داشته باشد که به اصطلاح شادی و نشاط اعضای کنوانسیون تحریک کند (و موجب اتحادشان شود)، آن نفرت از ترامپ و همه چیزهایی است که حامیان ترامپ به آن اعتقاد دارند.

تیم والز سخنرانی‌اش در روز چهارشنبه را با یک استعاره فوتبالی به پایان برد که لیبرال‌هایی که هیچ چیز درباره فوتبال نمی‌دانند، هم با شور و شوق به تمجید از آن پرداختند. والز گفت: «دموکرات‌ها با یک گل عقب افتاده بودند، اما در ادامه به حملاتشان ادامه دادند و حریف را پایین کشیدند. حالا وقت آن است تا در جبهه دیگری بازی کنیم و روی بستن راه‌های نفوذ حریف و تکل زدن تمرکز کنیم»؛ کاری که معمولا یک تیم فوتبال متعهد به اخلاق آن را در حمله انجام نمی‌دهد، اما در این مرحله چه فرقی می‌کند؟ روایت‌ها برنده‌اند و داوران هم یک تیم خاص را تشویق می‌کنند.

این دیدگاه پیش‌تر در واشینگتن فریبیکن منتشر شده است.