پیرترین رئیسجمهوری زنده تاریخ آمریکا روز سهشنبه ۱ اکتبر ۱۰۰ ساله شد، و اولین رئیسجمهوری شد که یک قرن را پشت سر گذاشته است.
به گزارش تودی، کارتر تا اواخر دهه ۹۰ سالگیاش همچنان فعال بود، و از سرطان، چند بار زمین خوردن جان سالم به در برده و اندوه مرگ همسرش، رزالین، پس از ۷۷ سال زندگی مشترک را تاب آورده است.
زمانی که در فوریه ۲۰۲۳ به آسایشگاه بیماران لاعلاج منتقل شد، خانوادهاش تصور میکردند که تنها چند روز از عمرش باقی مانده است. اما کارتر همچنان باقی عمرش را در خانهاش در جورجیا سپری میکند، و تصمیم گرفته است از مداخلات پزشکی بیشتر صرفنظر کند.
او آخرین بار در مراسم خاکسپاری همسرش در نوامبر ۲۰۲۳ در آتلانتا در انظار عمومی ظاهر شد. به گفته جیسون کارتر، نوه جیمی کارتر، او از لحاظ جسمی بسیار ضعیف شده است، اما از لحاظ عاطفی و روحی همچنان هشیار است.
جیمی کارتر به خانوادهاش گفته است که میخواهد در انتخابات ریاستجمهوری امسال رای بدهد. دکتر توماس پرلز، متخصص سالمندی و استاد دانشگاه بوستون، به تودی میگوید چنین هدفی میتواند عاملی بسیار قدرتمند در کمک به طولانیتر شدن عمر فرد باشد.
چرا کارتر طولانیتر از مدتی که در آسایشگاه انتظار میرفت زنده مانده است
بیماران وقتی به بخش آسایشگاه بیمارستان منتقل میشوند که پزشکان معتقدند شش ماه یا کمتر از عمرشان باقی مانده است. تمرکز این نوع مراقبت بر تسکین درد و کاهش حالت تهوع و اضطراب بیمار است.
البته، این موردی نادر نیست که چنین بیمارانی، مانند کارتر، بیش از مدت پیشبینیشده زنده بمانند.
وضعیت سلامت جیمی کارتر
سابقه پزشکی خانوادگی رئيسجمهوری سابق پیچیده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مادر جیمی کارتر تا ۸۵ سالگی عمر کرد، اما پدرش در ۵۸ سالگی در اثر ابتلا به سرطان پانکراس درگذشت. هر دو خواهر و برادرش نیز در اثر ابتلا به سرطان پانکراس درگذشتند و مادرش نیز به این بیماری مبتلا بود.
در سال ۲۰۱۵، ابتلای کارتر به ملانوما تشخیص داده شد که به کبد و مغزش گسترش پیدا کرده بود. او تحت ایمنیدرمانی قرار گرفت. روی مغز او نیز پرتودرمانی صورت گرفت و تومور بزرگ کبد او با جراحی بیرون آورده شد. چند ماه بعد، در اسکنها اثری از سرطان مشاهده نشد.
در سال ۲۰۱۹، او چند بار زمین خورد که به شکستگی استخوان منجر شد و به جراحی نیاز پیدا کرد.
عادتهایی که به طول عمر کارتر کمک کرده است
پرلز معتقد است حدود ۱۰ درصد افراد میتوانند تا ۱۰۰ سالگی عمر کنند.
هوارد فریدمن، نویسنده «پروژه طول عمر» و استاد بازنشسته روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا، میگوید عمر طولانی نتیجه ترکیب پیچیدهای از ژنها، رفتار، محیط و فرصت طی سالها و در شرایط گوناگون است.
آنچه در ادامه ميآید نکاتی در مورد عمر طولانی کارتر است.
هدفمندی: کارتر و همسرش در جامعه فعال بودند. آنها از سال ۱۹۸۴ که مشارکت داوطلبانه در پروژه «سکونتگاهی برای بشریت» را آغاز کردند، به ساخت، بازسازی و تعمیر بیش از ۴۳۰۰ خانه در ۱۴ کشور کمک کرده بودند.
والتر لانگو، استاد پیریشناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، به تودی میگوید: «مشارکت در جامعه به شما میگوید که میخواهید زندگی کنید، میخواهید به دیگران کمک کنید. در نهایت، این همان چیزی است که شما را صبح از رختخواب بیرون میکشد.»
جستوجوی چالشهای جدید: کارتر و همسرش پس از ترک کاخ سفید، مرکز کارتر را برای فعالیتهای حقوق بشری در آتلانتا تاسیس کردند. او در چارچوب این ماموریت به سراسر جهان سفر کرد، کتاب نوشت، و کارهای داوطلبانه انجام داد.
او در سن ۶۲ سالگی یادگیری اسکی در شیب را آغاز کرد و به گفته همسرش، او «فقط نمیخواهد درباره چیزها بداند، میخواهد آنها را انجام دهد».
روابط خانوادگی قوی: زندگی مشترک کارتر و همسرش ۷۷ سال دوام داشت، که طولانیترین زندگی مشترک در تاریخ ریاستجمهوری آمریکا بود. در مراسم یادبود رزالین در نوامبر ۲۰۲۳، دختر آنها نامه عاشقانهای را خواند که کارتر ۷۵ سال قبل برای همسرش نوشته بود.
فرزندان، نوهها و نتیجههای کارتر خانوادهای بسیار نزدیک و صمیمی را تشکیل دادهاند.
ورزش منظم: جیمی کارتر تا ۸۰ سالگی میدوید، تا اینکه دچار مشکل زانو شد، و به شنا و پیادهروی رو آورد. او و همسرش در شهر محل سکونتشان و همینطور در سفرهای داخلی و خارجی دوچرخهسواری میکردند.
به گفته فریدمن، الگوی فعالیت بدنی در طولانیمدت که تحرک فرد را حفظ میکند برای افزایش طول عمر اهمیت دارد. این فعالیت لزوما بهمعنای تمرین ورزشی نیست بلکه میتواند فعالیتهایی مانند کشاورزی، پروژههای ساختوساز و در حرکت بودن را شامل شود.
پژوهشها نشان میدهد که دستکم ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط یا شدید در روز یکی از پنج عادتی است که به افزایش طول عمر فرد کمک میکند. سایر عادتها عبارتاند از سیگار نکشیدن، حفظ وزن سالم، مصرف متعادل الکل، و برنامه غذایی سالم.
شخصیت برونگرا: افرادی که به ۱۰۰ سالگی میرسند تمایل به برونگرایی دارند، به این معنی که میتوانند دوستیها و شبکههای اجتماعی سالمی ایجاد کنند. به گفته پرلز، این امر به آنها کمک میکند که از لحاظ شناختی فعال و کمتر تنها باشند و در مواقع نیاز، کسی باشد که به آنها کمک کند.
ویدیویی که در رسانههای اجتماعی پربیننده شد کارتر ۹۲ ساله را نشان میداد که هنگام سوار شدن به هواپیما، با همه دست داد.
فریدمن میافزاید افرادی که عمر طولانی دارند معمولا دارای شخصیتی باوجدان، قابلاعتماد و محتاطند که طی سالها قویتر میشود.
تابآوری: رئیسجمهوری سابق مشکلات سلامت، مرگ همسر و بیش از یکسالونیم زندگی در آسایشگاه را تاب آورده است.
تابآوری عاملی مهم در طول عمر است. تابآوری روانی بهمعنای ایجاد الگویی بلندمدت از پشتکار، هدفمندی و روابط اجتماعی مثبت است.
ایمان: کارتر از زمانی که کاخ سفید را در سال ۱۹۸۱ ترک کرد تا سال ۲۰۲۰، مرتب در مراسم مذهبی شرکت میکردند و او یکشنبهها در کلیسا تدریس میکرد.
فریدمن توضیح میدهد معنویت میتواند تمرکز را بر شکرگزاری قرار دهد و اغلب بهمعنای ارتباط با افراد مفید، سالم و مثبت است. ایمان ممکن است به کارتر کمک کرده باشد استرس را بهتر مدیریت کند.
میلر میافزاید ایمان میتواند منبع معنابخشی و ایجاد حس تعلق باشد که برای جسم و روح مفید است. ما میتوانیم به روشهای گوناگون به بدن فشار بیاوریم که ادامه بدهد، اما اگر جرقهای نباشد، اگر دلیلی برای زندگی نباشد، اگر شادی در زندگی نباشد، کمک چندانی نخواهد کرد. اینها عناصر اساسی زندگیاند.