دیدار سفیر طالبان با رئیس دولت امارات و گسترش تعاملات دیپلماتیک

به‌رغم افزایش تعاملات دیپلماتیک میان طالبان و امارات، مسائل حقوق بشری و امنیتی همچنان از چالش‌های جدی روابط آن‌ها به شمار می‌روند

دیدار رئیس امارات متحده عربی با سفیر طالبان-hafizziaahmad/X@

وزارت خارجه طالبان روز شنبه ۱۰ آذر (۳۰ نوامبر) اعلام کرد که بدرالدین حقانی، سفیر این رژیم، با شیخ محمد بن زاید آل نهیان، رئیس دولت امارات متحده عربی، دیدار کرده است. در اطلاعیه این وزارتخانه آمده است که دو طرف درباره وضعیت افغانستان، تحولات اخیر و فرصت‌های پیش رو گفت‌وگو کرده‌اند. 

در این اطلاعیه آمده است: «سفیر افغانستان (رژیم طالبان) از رئیس امارات متحده عربی خواست تا انتقال زندانیان افغان از امارات به افغانستان تسهیل و به شهروندان افغان ویزا اعطا شود و همچنین مشکلات افغان‌های مقیم امارات برطرف شود.» 

این دیدار پس از آن انجام شد که امارات متحده عربی  استوارنامه سفیر طالبان را طی مراسمی رسمی پذیرفت. این اقدام امارات متحده عربی سبب شد که طالبان گسترش روابطشان را همچون دستاوردی دیپلماتیک تبلیغ کنند.  

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

امارات با پذیرش استوارنامه سفیر طالبان پس از چین به دومین دولتی بدل شد که نماینده طالبان را به رسمیت شناخته است. این موضوع از نظر طالبان دستاوردی بزرگ به شمار می‌آید، چرا که از زمان به قدرت رسیدن مجدد در ۲۰۲۱ به‌شدت در پی کسب مشروعیت بین‌المللی‌اند.   

دیدار سفیر طالبان با شیخ محمد بن زاید نخستین تعامل رسمی این گروه و مقام‌های اماراتی نبود. در ژوئن ۲۰۲۴، سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله (کشور) طالبان، و عبدالحق وثیق، رئیس استخبارات (اطلاعات)، به امارات سفر کردند و با شیخ محمد بن زاید دیدار کردند. پیش از این نیز، در دسامبر ۲۰۲۲، ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان، همراه با عبدالحق وثیق به امارات سفر کرده بود.   

امارات متحده عربی، به‌ویژه به‌دلیل روابط نزدیک با ایالات متحده، نقش مهمی در سیاست‌های منطقه‌ای ایفا می‌کند. این کشور یکی از متحدان استراتژیک واشینگتن در خاورمیانه است و میزبان پایگاه‌های نظامی آمریکا برای انجام عملیات‌های ضد تروریستی و امنیتی است. طالبان با آگاهی از این موقعیت استراتژیک، درپی ایجاد راه‌های ارتباطی غیرمستقیم با ایالات متحده از طریق امارات متحده عربی است. 

گروه طالبان در فوریه ۲۰۲۰ توافقنامه‌‌ی با ایالات متحده در دوحه امضا کرد که براساس آن حمایت نظامی و سیاسی واشینگتن از دولت افغانستان کاهش یافت و درنهایت به سقوط دولت وقت افغانستان منجر شد. در این میان، امارات و قطر، دو بازیگر مهم منطقه‌ای، برای دست‌یابی به نفوذ دیپلماتیک با طالبان در رقابت‌اند. قطر، که میزبان دفتر سیاسی طالبان و مذاکرات صلح بود، رابطه نزدیکی با این گروه دارد. اکنون امارات نیز تلاش می‌کند جایگاهش را در این عرصه تثبیت کند. 

در دهه ۹۰ میلادی، امارات متحده عربی یکی از سه کشوری بود که رژیم طالبان را به رسمیت شناخت، اما پس از سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ روابطش با این گروه را، به‌دلیل حفظ مناسبات با ایالات متحده، قطع کرد. با بازگشت طالبان به قدرت، امارات متحده عربی در اکتبر ۲۰۲۲ سفارت افغانستان در دبی را به طالبان واگذار کرد و در اوت ۲۰۲۴ استوارنامه سفیر طالبان را پذیرفت. این تغییرات نشان‌دهنده تلاش امارات برای بازتعریف روابط با طالبان است.  

امارات متحده عربی، به‌ویژه دبی، به‌منزله یکی از مراکز تجاری و مالی جهان، میزبان تعداد زیادی از تاجران افغان است. با توجه به بحران‌های اقتصادی افغانستان، بسیاری از تاجران افغان به دبی مهاجرت می‌کنند و فعالیت‌های تجاری‌شان را در آنجا ادامه می‌دهند. ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان، در دیدار با تاجران افغان مقیم امارات از آنان خواست تا سرمایه‌های‌شان را به افغانستان بازگردانند. با این حال، بسیاری از تاجران به‌دلیل شرایط نامناسب امنیتی و محدودیت‌های اجتماعی افغانستان، از این کار خودداری می‌کنند.  

به‌رغم افزایش تعاملات دیپلماتیک طالبان و امارات، مسائل حقوق بشری و امنیتی همچنان از چالش‌های جدی این روابط به شمار می‌روند. محدودیت‌های شدید طالبان بر حقوق زنان و دختران افغان، ازجمله ممنوعیت تحصیل و کار، باعث انتقادهای گسترده بین‌المللی شده است. امارات، که روابط نزدیکی با کشورهای غربی دارد، نمی‌تواند این مسائل را نادیده بگیرد. علاوه بر این، تهدیدات امنیتی مانند حضور شاخه خراسان داعش نیز بر روابط امنیتی طالبان و امارات تاثیرگذار است. این تهدیدات می‌تواند بر روابط دیپلماتیک آن‌ها نیز تاثیر بگذارد.  

دیدار سفیر طالبان با رئیس امارات متحده عربی و پذیرش رسمی استوارنامه، گامی مهم در تقویت روابط دیپلماتیک طالبان با کشورهای منطقه است. با این حال، آینده این روابط به تحولات سیاسی، امنیتی و حقوق بشری بستگی دارد و چالش‌های پیش رو می‌تواند بر مسیر این تعاملات تاثیر بگذارد. 

بیشتر از جهان