در محله امیریه تهران، دو کوچه به هم متصل هست که یک سر آن به خیابان مولوی می‌رسد و سر دیگر آن نیز به خیابان ولی‌عصر منتهی می‌شود. در انتهای این کوچه، ویلایی سه طبقه قرار دارد که فروغ فرخزاد، شاعر معاصر ایران، هشتم دی‌ماه ۱۳۱۳، آنجا متولد شد. همان کوچه‌ای که فروغ درباره‌اش سروده بود: «کوچه‌ای هست که قلب من آن را / از محله‌های کودکی‌ام دزدیده است»

پیش از اینکه این خانه به تملک شهرداری تهران دربیاید، نام کوچه‌ای که در آن واقع شده بود، «خادم آزاد» بود اما پس از خرید خانه پدری فروغ فرخزاد و وعده خانه‌موزه کردن آن، نام کوچه را «تولدی دیگر» گذاشتند که نام یکی از آثار فروغ است. اما بر سردر این کوچه قدیمی، هرگز نام فروغ فرخزاد ثبت نشد؛ آنچه نگرانی‌های حاکمیت را از شهرت شاعر پرآوازه و ساختارشکن آشکارتر می‌کرد.

با این حال، آنچه امروز نیازمند توجه است، خودداری حکومت از نام‌گذاری کوچه‌ای به نام فروغ نیست، چون نام این شاعر در تاریخ ادبیات ایران آن‌طور که شایسته او است، ثبت شده، بلکه نگرانی اصلی ویرانه شدن خانه‌ای است که موزه شدن آن را وعده داده بودند، اما حالا علیرضا زاکانی از تخصیص بودجه برای مرمت و بازسازی آن امتناع کرده و مدعی است که شهرداری پول ندارد.

بر اساس گزارشی که نسرین وزیری، روزنامه‌نگار اجتماعی، در کانال باشگاه روزنامه‌نگاران منتشر کرد، خانه فروغ فرخزاد به گواهی اهالی محل، به محل فروش مواد مخدر مانند تریاک و شیشه تبدیل شده است و «مردی که تحت عنوان نگهبان آنجا زندگی می‌کرد، بدون اینکه در را باز کند، از درز دیوار به مشتری‌ها لول تریاک و نایلون شیشه می‌فروخت که همسایه‌ها شاکی شدند و آمدند بساطش را جمع کردند».

خانه پدری فروغ فرخزاد چند سال پیش و پس از پیگیری‌ بسیار با همکاری میراث فرهنگی و شهرداری تهران از خانواده‌ای که مالک آن و بسازبفروش بودند خریداری شد و در سال ۱۳۹۷ در فهرست میراث ملی ایران هم به ثبت رسید. پس از آن، سازمان زیباسازی شهرداری، دیوارها و پنجره‌ها را برای بازسازی و تبدیل ملک به خانه‌موزه تراشید، اما به گفته همسایه‌ها، با همه‌گیری کرونا ادامه کار متوقف شد و از انتهای کوچه‌ای که فروغ آنجا متولد شد، به جای شعر بوی تریاک نامرغوب به مشام رسید.

از آن زمان تاکنون، خانه پدری فروغ فرخزاد به حال خود رها شده و طبق گزارش میدانی نسرین وزیری، «خانه خراشیده را ول کردند به امان خدا و آن را دست نگهبانی دادند که در آن موادفروشی راه بیندازد».

خبرها حاکی از آن است که علیرضا زاکانی روی بودجه ۷۵۰ میلیون تومانی بازسازی خانه پدری فروغ فرخزاد خط کشیده و تحت عنوان «سیاست صرفه‌جویی» تنها با ۱۰۰ میلیون تومان آن موافقت کرده است که با توجه به هزینه‌های فعلی، حتی برای نوسازی دیوارها هم کافی نیست.

در نتیجه خودداری شهردار تهران از اختصاص بودجه نوسازی به خانه پدری فروغ فرخزاد، یکی از مهم‌ترین آثار شهر تهران که هم واجد ارزش تاریخی است و هم اهمیت فرهنگی و ادبی دارد، به حالت احتضار درآمده و دیوارهای زخمی، بی‌پنجره باد و باران خورده و از درون در حال فروپاشی است. در آن را هم پلمب کرده‌اند.

این در حالی است که سال ۱۳۹۷، حجت نظری، سخنگوی وقت شورای شهر تهران، با تاکید بر اینکه خانه پدری فروغ فرخزاد جزئی از حافظه تاریخی شهر است، گفته بود که این خانه به همان حال‌و‌هوایی که فروغ با خواهران و برادرانش آنجا زندگی می‌کرد، بازمی‌گردد و به خانه‌موزه تبدیل می‌شود.

امتناع زاکانی از اختصاص بودجه نوسازی خانه پدری فروغ فرخزاد به بهانه «صرفه‌جویی در هزینه‌های شهرداری» در حالی است که به طرحی تحت عنوان «آرمان»که با اجرای آن، طلاب با هدف شستشوی مغزی دانش‌آموزان به مدارس اعزام می‌شوند،  بودجه‌ای ۵۵۰ میلیارد تومانی اختصاص داده است.

 عنوان این طرح برگرفته از نام آرمان علی‌وردی، طلبه بسیجی، است که در جریان خیزش سراسری ۱۴۰۱ جان باخت و اکنون زندانیان پرونده اکباتان به اتهام قتل او در معرض مجازات سنگین اعدام قرار دارند.