به دنبال طرح موضوع تهدیدات جنسی و آزار و اذیت در جریان بازجویی نیلوفر بیانی، یکی از هشت تن از حافظان محیط زیست در بازداشت، کاوه مدنی، معاون سابق سازمان محیط زیست به ایندیپندنت فارسی گفت که «بیشتر و بیشتر ثابت می‌شود که جای ظالم و مظلوم در ایران»‌ عوض شده است. 

کاوه مدنی، که هم اکنون در دانشگاه ییل آمریکا به تحقیق و تدریس مشغول است، درباره تاثیر احکام سنگین علیه حافظان محیط زیستی (که بیش از دو سال است در زندان به سر می‌برند) بر فعالیت‌های محیط‌زیستی در ایران، گفت: «بعد از دستگیری و قبل از حکم هم فضای یاس و ناامیدی و بیشتر سردرگمی برقرار شده است، چرا که آدم‌ها نمی‌دانند چه شده و بعد از دو سال هیچ روایت به دردبخوری از سوی کسانی که دستگیر و محاکمه کردند منتشر نشده است. به علاوه شواهد و اسناد قانع کننده‌ای به افکار عمومی برای دلیل بازداشت و دلیل برخورد ارائه نشده است. طبیعتا افراد بسیاری دلسرد می‌شوند و نمی‌دانند که چه کاری آنها را می‌تواند گرفتار کند و یا چقدر دغدغه در مورد محیط زیست می‌تواند آنها را به سرنوشت مشابهی دچار کند. این تاثیر می گذارد بر روی کسانی که برای محیط زیست و ایران دل می‌سوزانند.»

این متخصص مدیریت آب و محیط زیست با ذکر اینکه «حوزه کاری»‌اش با حافظان محیط زیست زندانی متفاوت است به ایندیپندنت‌ فارسی گفت:‌ «حوزه کاری آنها حیات وحش است. اما با توجه به آنچه در مورد این افراد می‌دانم و در داخل و خارج از ایران شنیده‌ام، از روز اول نمی توانستم این مساله را بپذیریم و برایم باور نکردنی بود و منتظر بودم بعد از دو سال یک چیزی ارائه شود که نشان دهد که من اشتباه کردم، ولی چیزی ارائه نشد. به علاوه در این دو سال مطالب زیادی در مورد خود من مطرح شد که آنقدر بی‌اساس و مضحک و خنده دار بود بیشتر و بیشتر من رو متقاعد کرد که این افراد ناعادلانه قربانی بازی‌های سیاسی می‌شوند بدون آنکه خطایی مرتکب شده باشند.»

نیلوفر بیانی در نامه‌ای که متن آن سه‌شنبه ۲۹ بهمن در بی‌بی‌سی فارسی منتشر شد، آنچه را بر او در زندان رفته است توضیح داد. او نوشت که «بازجویان سازمان اطلاعات سپاه برای گرفتن اعترافات ساختگی طی دستکم ۱۲۰۰ ساعت بازجویی او را شکنجه روحی و روانی کرده‌ و به تعرض جنسی و شکنجه فیزیکی تهدید کرده‌اند».

دو روز پس از انتشار اظهارات این حامی محیط زیست که بیش از دو سال در زندان است، دادستانی تهران با انتشار بیانیه‌ای نوشت که «هیات قضایی از سوی دادستانی تهران مامور بررسی موضوع» شده و برای شنیدن «توضیحات، ادله و استنادات احتمالی» خانم بیانی به زندان رفته است. بنا بر بیانیه داستانی «متاسفانه خانم بیانی حاضر به بیان هیچگونه توضیحی در این باره نشد».

کاوه مدنی درباره اظهارات نیلوفر بیانی گفت: «دختر جوان ایران زمین این‌چنین در حال زجر کشیدن است و مجبور شده خیلی کارها را انجام دهد. حتی اگر جرمی مرتکب شده بر اساس چه قانون و شریعتی چنین برخوردی با او انجام شده است؟ متاسفانه این اولین باری نیست که ما می‌شنویم در مورد کارهایی که در زندان ها انجام می‌شود و بیشتر و بیشتر به ما ثابت می‌شود که جای مظلوم و ظالم در اکثر موارد در ایران عوض شده است.»

کاوه مدنی همچنین درباره تاثیر برخوردهای صورت گرفته با فعالان محیط زیست در عرصه جهانی به ایندیپندنت فارسی گفت: «جامعه جهانی می‌خواند و می‌داند سوابق ما در دنیا بد بوده و بدتر شده و به ما می‌خندند که در حوزه محیط زیست هر نوع فعالیتی ضد امنیت ملی محسوب می‌شود. به ما می‌خندند که یکی که کارمند برنامه محیط زیست سازمان ملل بوده باید حقوق خودش را برگرداند به ایران برای اینکه فکر می‌کنند در برنامه محیط زیست سازمان ملل، کارهای پوششی تحت این برنامه انجام می‌شده است. در حالی که ایران حق عضویت می‌دهد، نماینده دارد در سازمان ملل و ایرانیان بسیاری در سازمان ملل کار می‌کنند ایرانی.»

معاون سابق سازمان محیط زیست ایران در خصوص اینکه چنین برخوردهای انعکاس دهنده‌ چه وضعیتی در ایران است گفت: «ما یک سیستم سیاسی واحدی نداریم و خیلی از امور از هم پاشیده است و اختلافات داخلی در چنین موضوعاتی نمایان می‌شود و به علاوه آنچه پر رنگ است این است که آنها حاضرند برای اهداف سیاسی خودمان قربانی بگیرند، جان بگیرند، شکنجه کنند و از بین ببرند و تخریب کنند. اگر نیلوفر بیانی امروز هم آزاد شود هیچ وقت نمی‌تواند مثل یک آدم سالم و راحت تا آخر عمرش زندگی کند. دختری که در جوانی در بهترین دانشگاه‌های دنیا درس خوانده، در جوانی برای برنامه محیط زیست سازمان ملل کار کرده و بعد با عشق به ایران آمده، اینطور در حال نابود شدن است. به علاوه افرادی که اطراف او هستند از بین می‌روند چه خانواده‌ها و چه دوستان و افرادی که دلسرد می‌شوند.»

کاوه مدنی با اظهار اینکه «جای تاسف است که در یک دعوای امنیتی کشور و نسل‌های آینده فدا می‌شوند»، ادامه داد: «فارغ از اینکه کشور ایران توسط چه حکومت و چه گرایش سیاسی اداره می‌شود و چه ایدئولوژی بر آن حاکم است، کشور ایران و مردم ایران بدون داشتن محیط زیست سالم نمی‌توانند موفق باشند و طبیعت و منابع ایران باید مافوق بحث سیاست قرار بگیرد. اگر قرار باشد که اینگونه احکام و برخوردها علاقه مردم و سمن‌ها را به محیط زیست کم کند و آنها را بترساند از اینکه تلاش کنند در زمینه محیط‌زیست، این باعث خواهد شد که محیط‌زیست در شرایط اقتصاد بد و توسعه از بین برود و دود آن در چشم نسل کنونی و نسل‌های آینده خواهد رفت.»

او در خصوص اتهام نیلوفر بیانی در خصوص همکاری و کار برای برنامه محیط زیست سازمان ملل در تهران گفت:‌ «بسیار زننده است و نقض غرض است. اگر سازمان ملل در ایران دفتر دارد و عضو آن هستیم، اگر نماینده داریم در مکان‌های مختلف آن، دیگر انگ جاسوسی به آنها زدن اشتباه است. اگر بخواهیم بگوییم هر کسی با این نهادهای بین المللی کار می‌کند جاسوس است و کار پوششی می‌کند،  یک جوری خودمان را در برابر دنیا قرار می‌دهیم و به نظرم این اتفاق بسیار ناشی از جهل و ناآشنایی با فرآیند‌های بین المللی و ارتباطات بین‌المللی و دیپلماسی است و ما را در سطح جهانی مضحکه می‌کند و به ما می‌خندند که فعالیت‌ در حوزه محیط زیست هم ضدامنیت ملی حساب می‌شود. خیلی از مجموعه‌های سازمان ملل - که حتی چند نفر از آنها پیغام دادند و پرسیدند ماجرا چیست چرا- متوجه نمی‌شوند معنی این موضوع چیست. این یک تهمت بین‌المللی است و از نظر سیاسی معنادار است و پیغام سیاسی می‌تواند داشته باشد.»