فیلم تارانتینو به نمایش در آمد اما گرد و خاک آن در کن هنوز پابرجاست. دیروز منتقدین فیلم برای رسیدن به نشست مطبوعاتی این کارگردان آمریکایی و تیمش سه ساعت در صف انتظار ایستاده بودند. چنین اتفاقی در جشنوازه کن بسیار نادر است و می‌توانیم نام آن را «تاثیر برد و لئوناردو» بگذاریم.
عصر چهارشنبه نوبت نمایش یکی دیگر از فیلم‌هایی بود که منتقدین در انتظار آن بودند. زاویه دولان کانادایی با فیلم هشتمش «ماتیاس و ماکسیم» به کن آمده — داستانی در مورد دو دوست دوران کودکی که از دوستی به چیزی فرای آن می‌رسند. فیلم انتظارات را برآورده نکرد اما دولان و گابریل دالمیدان فریتاس در کنار هم حضور درخشانی دارند. حساسیست کارگردان کانادایی و بازی عالی او در نقش ماکسیم آنقدر ملموس بود که باعث شد تا بنظر برسد که انرژی او بیش از توجه به کارگردانی، صرف بازیگری شده است.
این فیلم بر روی گروهی از دوستان شاد تمرکز دارد و (شخصیت‌های مرد) و چند شخصیت قوی زن از جمله آن دوروال، بازیگر همیشگی فیلم‌های دولان در این فیلم نقش مادر او را بازی می‌کند. شخصیت‌های زیبا و شاد در این فیلم باعث می‌شوند که با موضوع احساس نزدیکی کنیم. پس از تشویق طولانی تماشاچیان، دولان پای میکروفن رفت تا از مردم تشکر کند. او با چشمانی اشک‌آلود یاد آوری کرد که ده سال پیش شروع کارش جشنوازه کن با فیلم «من مادرم را کشتم» آغاز شد.
عوامل فیلم «متیاس و ماکسیم»، ساخته زاویه دولان (مرتضی بهبودی)
(مرتضی بهبودی)
زاویه دولان و کاترین برونه، کارگردان و بازیگر «متیاس و ماکسیم» (مرتضی بهبودی)
زاویه دولان و گابریل دالمیدا فریتاس، کارگردان و بازیگر «متیاس و ماکسیم» (مرتضی بهبودی)
بعد از کانادا نوبت به فرانسه رسید و فیلم تریلر آرنو دپلشان «وای ممنون!» به نمایش در آمد. ماجرای فیلم در شهر روبا در شمال فرانسه می‌گذرد — شهری که در دوران صنعتی ثروتمند بود و اما در یکدهه اخیر اسیر فقر شدید و جرم و جنایت شده است. این فیلم که در بخش مسابقه قرار دارد، نتوانست انتظارات را برآورده کند. فیلم پراکنده گویی داشت و به نظر منتقدین نتوانست داستان منسجمی ارائه کند. البته باید گفت رشدی زیم، بازیگر فرانسویِ مراکشی‌تبار که سیزده سال پیش با «روزهای افتخار» جایزه بهترین بازیگر کن را برده بود در نقش شخصیت اصلی فیلم، یعقوب داوود، خوب درخشد. داوود مامور پلیسی است که به همراه یکی از همکاران تازه واردش مشغول تحقیق در مورد قتل زنی مسن در محله‌ای پُر مشکل است.
دپلشان، از چهره‌های آشنای کن اینبار با دوازدهمین فیلمش به جشنواره آمد:.«وای ممنون!». اما نداشتن ضرباهنگ منسجم از نقاط ضعف آن بود.
فیلم غافلگیرکننده دیروز مطابق معمول جشنواره در بخش «نوعی نگاه» به نمایش در آمد.
نریمان علیاف، کارگردان جوان اوکراینی که تبارش به شبه‌جزیره کریمه بر می‌گردد با نخستین فیلمش به نام «اوگه» به کن آمده است. این فیلم داستان پدر و پسری است که از اوکراین به کریمه سفر می‌کنند تا پسر بزرگ و برادرشان را در میهن به خاک بسپارند. عالم و پدرش، مصطفی، در طول این سفر رابطه‌ای ایجاد می‌کنند که یک عمر پابرجا می‌ماند و ما تماشاچیان این فرصت را داریم که روابط ظریف بین اوکراین، کریمه، روسیه و تاتار تبارها از نزدیک تجربه کنیم.
داستان فیلم خبر از مصائب تبعید، نژادپرستی و سوتفاهم بین مردم اوکراین و کریمه و تخاصم بین نسل‌های مختلف می‌دهد. ظرافت و شکوه، دو شخصیت اصلی و همچنین فیلم‌نامه هوشمندانه و قدرتمند باعث شده این نخستین فیلم از کارگردان جوان در بخش جلوه‌های جشنواره کن قرار بگیرد.
کن بار دیگر شاهد تولد ستاره‌ای جدید است
از نمایش فیلم‌ها که بگذریم شاهد رویدادهای متعدد دیگری نیز بودیم. مثلا کمیته ژان زی، هشتادمین سالگرد برگزاری اولین جشنواره کن را جشن گرفت. ژان زی بنیانگزار جشنواره کن است — همان کسی که با کشتی، اقیانوس اطلس را درنوردید تا رئیس‌جمهور آمریکا، فرانکلین روزولت را راضی کند که در این ابتکار با وی مشارکت کند.
ابتدا بنا بر این بود که جشنواره در سپتامبر ۱۹۳۹ برگزار شود، یعنی همان ماهی که مصادف شد با درگرفتن جنگ جهانی دوم و به همین جشنواره با تاخیر مواجه شد. امسال برای بزرگداشت هشتادمین سال تاسیس این جشنواره، فرزندان ژان زی سفر او را تکرار می‌کنند و با کشتی به آمریکا می‌روند تا میراث او را جشن گیرند.
در بخش جنبی «هفته منتقدین» شاهد اعطای جایزه بزرگ این بخش به فیلم انیمیشن «من بدنم را از دست دادم» ساخته جرمی کلپین فرانسوی بودیم. این فیلم داستان دستی است که از بدنش جدا افتاده و به پاریس سفر می‌کند تا بدن خود را پیدا کند.
دیگر رویداد مهم خبر تعلق گرفتن کمک نقدی به فیلم‌های خارجی توسط «صندوق فیلم فرانسه» بود. از جمله فیلم‌هایی که اقبال دریافت بودجه از این صندوق مهم را دارند یک پروژه مستند ایرانی ساخته عماد دهکردی است که پیش از این مستندی درباره پشت صحنه فیلم «گذشته» به کارگردانی اصغر فرهادی ساخته بود.
ناداو لاپید، کارگردان اسرائیلی که فیلم اخیرش سه ماه پیش خرس طلای جشنواره برلین را از آن خود از دیگر دریافت کنندگان کمک نقدی از صندوق فیلم فرانسه خواهد بود. فیلم جدید لاپید «زانوی احد» نام دارد و احتمالا مانند فیلم قبلی‌اش، «مترادف‌ها»، محصول مشترک اسرائیل و فرانسه خواهد بود.
