آغاز «رژه افتخار» در ورشو علیرغم تهدید‌های فزاینده علیه دگرباشان

در گرماگرم تهدیدهای سیاست‌مداران دست راستی، بزرگترین «رژه افتخار» یا «پراید» دگرباشان جنسی، در اروپای شرقی و مرکزی در شهر ورشو آغاز شده است.

انتظار می‌رود هزاران نفر در این راهپیمایی در لهستان که با بیست رژه در سال جاری، بالاترین رقم برگزاری «پراید» را داشته است، شرکت کنند.

این جشنواره، به‌رغم ماه‌ها حملات مداوم سیاست‌مداران لهستان علیه جامعه  دگرباشان برگزار می‌شود.

اخیرا، یاروشلاو کاژینسکی، رهبر حزب قانون و عدالت لهستان (پیس)، جنبش دگرباشان را یک «جنبش وارداتی» و «تهدید» خواند.

در ماه‌های اخیر نیز برخی از رهبران دولت‌های محلی در لهستان، خاطرنشان کرده‌اند که در مناطق آن‌ها دگرباشی وجود ندارد.

در شب برگزاری جشنواره، رافائل زیِمس کیِویچ، گزارشگر راست‌گرای افراطی، در توئیتی نوشت: «باید (جامعه) دگرباشان را هدف گلوله قرار داد». او افزود: «البته نه به معنی واقعی کلمه، اما این‌ها حسن نیت ندارند و از حقوق کسی دفاع نمی‌کنند. (این جنبش) شکل جدید بلشویک‌ها و نازی‌هاست».

حملات خشونت‌آمیز علیه جامعه  دگرباشان امری معمول است. ماه گذشته، یک دختر جوان در ورشو دست به خودکشی زد و عزادارانی که در محل مرگش اجتماع کرده بودند، هدف حمله قرار گرفتند.

«کارزار علیه همجنس‌گرا‌هراسی» که یک سازمان غیردولتی لهستان است، می‌گوید دوازده درصد جامعه دگرباش هدف حملات خشونت‌آمیز، از جمله ضرب و شتم، تجاوز جنسی، و تیراندازی با اسلحه قرار گرفته‌اند.

هوبرت سُبِچکی، مدیر یک گروه دگرباش موسوم به «عشق محروم نمی‌کند»، می‌گوید: «نفرت بسیاری (نسبت به آن‌ها) در رسانه‌های عمومی و حزب حاکمه وجود دارد، اما جنبش ما در حال گسترش است و آن‌ها می‌دانند که ما برای زندگی‌مان می‌جنگیم. این جنبشی لوکس یا برتری‌طلب نیست، بلکه برای یک جوان کم سن و سال حرکتی در جهت زنده ماندن و حفظ حیات است».

داریوش پیوُنت کُوفسکی، وزیر جدید آموزش و پرورش لهستان، از تلاش‌ها برای آموزش رابطه جنسی و بردباری‌های جنسی در مدارس ورشو که با دستور‌العمل سازمان بهداشت جهانی مطابقت دارد، انتقاد کرده و گفته است که این امر دانش آموزان را به سمت «پدوفیلی» (میل جنسی به کودکان) سوق می‌دهد.

«رژه افتخار» با هدف ارائه تصویری روشن‌تر از تاثیری که جامعه دگرباشان بر جهان گذاشته است، برگزار می‌شود.

جسیکا وایت، مسئول حفاظت این جامعه در بنیاد دگرباشان، به ایندیپندنت گفته است: «برگزاری رژه یک ماه افتخار و ابراز این که چه ماهیتی دارید، بسیار باارزش است».

کیم ساندرز، مدیر ارتباطات در سازمان خیریه «استون وال» نیز به ایندیپندنت گفته است:«همین که دست در دست هم در خیابان‌ها راه بروید، خودش نوعی مقاومت است».

یک روز بعد از «رژه افتخار» ورشو، رژه‌های اعتراضی‌ای موسوم به «راهپیمایی زندگی و خانواده» که تم آن محافظت از کودکان در مقابل جنسیتی کردن آن‌هاست، در ۱۳۰ شهر لهستان برگزار شد.