رحمت‌الله نبیل، رئیس پیشین اداره امنیت ملی أفغانستان، در میان موجی از واکنش‌ها به سخنان عمران خان، نخست وزیر پاکستان، که اسامه بن لادن، رهبر پیشین شبکه القاعده را شهید خطاب کرده است، می‌گوید‌:‌«آنچه عمران‌ خان در مورد اسامه بن لادن گفت، حرف جديدى نبود و نيست. او فقط فكر و استراتژى نظاميان پاكستان را علنى و از تربیون پارلمان آن‌ کشور بیان داشته است.»

آقای نبیل می‌گوید:‌ «عمران خان يك بار ديگر به‌ داشتن روابط استراتژیک میان ارتش پاکستان با گروه‌های تروریستی صحه گذاشت و به ‌جهان ابلاغ کرد که پاکستان بهشت شبکه‌های تروریستی بوده است و در آينده نيز خواهد بود.» 

عمران خان پیش‌تر در سخنرانی در پارلمان پاکستان با اشاره به عملیات ویژه کوماندوهای آمریکایی در اقامتگاه اسامه بن لادن در منطقه ابت آباد در سال ۲۰۱۱، گفته بود:‌«من هرگز فراموش نخواهم کرد وقتی آمریکایی‌ها به ابت آباد آمدند و اسامه بن لادن را کشتند، شهید کردند، پاکستانی‌ها چگونه تحقیر شدند.» 

نخست وزیر پاکستان در این سخنرانی، کلمه «شهید» را برای رهبر شبکه القاعده که مسئول حملات یازدهم سپتامبر در خاک آمریکا بود، به صورت حساب شده و با تاکید به‌کار برد.

پس از حملات القاعده، آمریکا به افغانستان تحت کنترل طالبان که به آن شبکه پناه داده بود، لشکرکشی کرد، رژیم طالبان را ساقط کرد و بسیاری از رهبران گروه طالبان و القاعده را حذف یا بازداشت کرد. اما اسامه بن لادن و ایمن الظواهری، معاون او، فرار کردند.

اما تقریبا ده سال بعد، عملیات کشتن اسامه بن لادن در عمق خاک پاکستان در دور دوم ریاست جمهوری باراک اوباما تایید و اجرا شد. دولت آمریکا که از روابط پنهانی ارتش پاکستان با گروه‌های افراطی آگاه شده بود، از بیم لو رفتن این عملیات حیاتی، نظامیان و دولت پاکستان را بی‌خبر گذاشت و تنها پس از اجرای عملیات بود که رئیس جمهوری آمریکا به آصف علی زرداری، نخست وزیر آن زمان پاکستان، ماجرا را اطلاع داد.   

سیا، اداره امنیت ملی افغانستان و بسیاری دیگر از نهادهای اطلاعاتی، ارتش پاکستان را دست‌کم به تبانی با القاعده برای پنهان کردن اسامه بن لادن متهم کرده‌اند. 

اجرای آن عملیات در بی‌خبری ارتش قدرتمند پاکستان، این کشور را شوکه کرد و تاکنون هم بحث درباره آن جریان دارد. اما محور این بحث‌ها به جای چگونگی حمایت از اسامه بن لادن، چرایی عملیات نیروهای ویژه آمریکا بوده است. 

آقای نبیل که در این اواخر پیوسته درباره روابط طالبان، داعش و القاعده با سازمان اطلاعات ارتش پاکستان، آی اس آی، اشفاگری می‌کند، می‌گوید:‌«اسناد و شواهد كافى وجود دارد كه عمران خان با كمك مالی و سیاسی سازمان استخباراتی (آی اس آی) و حمایت مستقیم نظامیان پاكستان به قدرت رسيد.» این اظهارات بی‌باکانه در آستانه مذاکرات بینافغانی و عمران ‌خان به عنوان ترجمان افكار نظاميان پاكستان، پيام بسیار واضح به امريكا و جهان دارد مبنی بر آن كه «طرف اصلى شما طالبان و القاعده نه، بلكه نظاميان پاكستان است.» 

رئیس پیشین اداره امنیت ملی همچنین هشدار می‌دهد که پاکستان قصد دارد با کمک القاعده، شهر غزنی در جنوب کابل را تصرف کند. او می‌گوید:‌«آنچه من در مورد حمله احتمالى به شهر غزنى به رهبرى شاخه القاعده ديروز تذکر دادم، عمران‌خان آن را به گونه‌ای تصديق كرد.» 

مخالفت‌ها با سخنان عمران خان در داخل پاکستان هم شدید بوده است. 

خواجه آصف، وزیر خارجه پیشین پاکستان و عضو حزب مسلم لیگ، بن لادن را «تروریست مطلق» خواند و گفت که عمران خان کسی را «شهید» می‌خواند که پاکستان را ویران کرده است. بلاول بوتو زرداری، رهبر حزب مردم نیز گفت که عمران خان در قبال افراطگرایی خشونت آمیز، سیاست تضرع در پیش گرفته است.

عمران خان که عمرش را در ورزش کریکت سپری کرده است، در انتخابات سراسری جنجالی ۲۰۱۸ بیشترین کرسی‌های پارلمان را از آن خود کرد و به نخست وزیری رسید. بسیاری در داخل و خارج پاکستان باور دارند که او دست نشانده ارتش پاکستان است و با مداخله مستقیم ارتش به قدرت رسیده است.  

تلاشها برای کنار زدن او از قدرت همواره ناکام بوده است. 

سخنان تازه نخست وزیر پاکستان درباره بن لادن، در زمان حساسی ایراد می‌شود. وزارت خارجه آمریکا با انتشار گزارش سالانه خود، پاکستان را همچنان به «پناهگاه امن» گروه‌های تروریستی منطقه ای متهم کرده است. 

از سوی دیگر، گروه طالبان با امضای توافق صلح با آمریکا، در آستانه آغاز مذاکرات بینافغانی قرار دارد که می‌تواند به بازگشت آن‌ها به بدنه قدرت منتهی شود. 

عمران خان پیش‌تر نیز به حمایت از طالبان متهم شده بود و مخالفان سیاسی‌اش او را «طالبان خان» لقب داده‌اند. از جمله افراسیاب ختک، رئیس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر پاکستان، می‌گوید که عمران خان به آن خاطر به قدرت رسانده شده است که «پروژه طالبان» را اجرا کند. 

تحلیلگران امنیتی باور دارند که به رغم جنگ ۲۰ ساله علیه تروریسم و اسلامگرایی افراطی، پاکستان همچنان از گروه‌های مسلح اسلامگرا به عنوان ابزار سیاست خارجی در تقابل با هند و افغانستان استفاده می‌کند.