کسی دقیقا نمیداند آیا ما عوض شدهایم یا الن دجنرس. دستکم روی صحنه، الهه خوشرفتاری برنامه سرگرمکننده ساعات روز آمریکا همچنان همان است که بود. دجنرس از هنگام آغاز برنامه تلویزیونی خودش در سال ۲۰۰۳، همواره شیرین و دوشتداشتنی، خاکی و بسیار مودب بوده است. شخصیتهای پرنفوذ اجتماعی با میل در برنامههای او شرکت میکردند، زیرا میدانستند با آنها سختگیری نمیکند. شخصیت شوخطبعش همواره نکتهسنج و دلپذیر بوده است. اما به رغم این، درسال ۲۰۲۰ او در جایگاه یکی از جنجالبرانگیزترین مشهورین آمریکا قرار گرفته است.
گویی در سال گذشته به نفرین یک جادوگر منتقم دچار شده باشد، موقعیت حرفهای دجنرس در سال جاری قدم به قدم با مشکل روبهرو شده است، و امروز او به مثابه مفری برای یاس و نامیدی جامعه از جهان، یا بومی برای ترسیم خواست ما برای برقراری تعادل در انرژیهای مثبت و منفی بشریت است. در حالی که زمانی دلپذیر بودن دجنرس به عنوان عنصری مثبت در او دیده میشد، حال همین خصوصیت، دشمنی شده که به تصور برخی روی بیعاطفگی و نخبهگرایی او سرپوش میگذارد.
البته دجنرس شخصیت منفی اصلی یا معمار این نادرستی خبیثانه نیست. در سطحی وسیعتر، سوءرفتارهایی که به او نسبت داده شده، کماهمیت است. او متهم شده که نسبت به خدمه رستوران یا کارگران اطرافش بدرفتار بوده است، در پرداخت انعام خست به خرج داده، از سایرین خواسته مستقیما به او نگاه نکنند و ارعاب و سوءرفتار جنسی در جریان تولید برنامههایش را نادیده گرفته است. اینها همه با شخصیت تلویزیونی دجنرس که او را فردی مهربان و خواهان رحم و شفقت نشان میدهد در تضاد است. جایگاه اخلاقی او نیز مرتبا در این أواخر مورد انتقاد قرار گرفته که برای یک فرد بسیار ثروتمند که در ۲۵ سال گذشته تنها با افراد مشهور مثل خودش مراوده داشته جای شگفتی نیست. با وجود این به نظر میرسد ما متفقا تصمیم گرفتهایم که او موجودی خبیث است.
آن چه در مورد دجنرس جالب است این است که او از این که دلپذیرترین شخصیت تلویزیونی آمریکا از روزهای نخست شهرتش باشد، خسته شده است. در واقع هرگز کاملا این گونه عمل نکرده است. أواسط دهه ۸۰ دجنرس پس از نمایشی کمدی در مورد شپش در شوی «جانی کارسون» به شهرت محدودی دست یافت. در پی آن شوهای کمدی بیشتری اجرا کرد و گاه در فیلمهایی هم ظاهر شد. او یکی از کسانی بود که از محبوبیت ناگهانی شوهای عوامگرا و کمدی تلویزیونی که با سریال «ساین فیلد» آغاز شد، نهایت استفاده را برد. شوی او به نام «الن» که او را به شهرت کامل رساند به اندازه (شخصیت هنری) خود او دلپذیر و بیحاشیه بود. او حتی برای مدتی کوتاه در دنیای سینما و به خاطر بازی در کاراکتر اصلی فیلم «مستر رانگ» (آقای عوضی) مشهور شد. در این فیلم کمدی - رمانتیک ( که با نگاه به عقب عنوانی سخت کمدی دارد) او نقش یک زن تنها را بازی میکرد که با یک بیمار روانی کاملا سرگردان ازدواج میکند.
«آقای عوضی» عمدتا به دلیل شایعاتی که در مورد گرایشهای جنسی دجنرس در جریان بود، موفقیت چندانی کسب نکرد. در طول دهه ۱۹۹۰، تصور کلی بر این بود که دجنرس همجنسگراست، اما او از تایید یا تکذیب این شایعات حودداری میکرد. در سال ۱۹۹۷ که دجنرس با تصویرش روی جلد مجله تایم به همجنسگراییش اذعان کرد (روی جلد تایم نوشته بود: آره من همجنسگرا هستم). او با این کار به مرحلهای ناشناخته و هراسانگیز گام نهاد. هرگز زنی با چنین شهرتی در میان عوام و ستارگان شوی آمریکایی دست به چنین کاری نزده بود. شخصیت هنری او، الن مورگان هم همراه با اعتراف او به همجنسگرایی، در شوی تلویزیونیش تبدیل به یک همجنسگرا شد. دجنرس به شبکه سی ان ان گفت: «هرگز نمیخواستم یک هنرپیشه لزبین باشم. هرگز نمیخواستم سخنگوی جامعه همجنسگرایان باشم. هرگز. این کار را برای حقیقت وجود خودم کردم.»
بازتاب این اعتراف عظیم بود. به رغم حمایتهایی که از او شد، دجنرس در شوی روزانه اپرا وینفری در رویارویی با تماشاچیان متعصب ناگزیر از توجیه تمایلات جنسیاش شد. شرکتهای تجارتی تبلیغاتشان را از شوی تلویزیونی او پس گرفتند و کشیش جری فالول او را «الن منحط» نامید. شوی تلویزیونی او با آغاز روابط کاراکتر برنامه با زنها پس از تنها یک فصل متوقف و الن از دید جامعه پنهان شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دجنرس در سال ۲۰۱۸ به برنامه «یو اس ای تودی» گفت: «برای مدتها سخت میترسیدم که (همجنسگرا بودنم) بر قضاوت مردم از من تاثیر بگذارد و به همین دلیل آن اعتماد به نفسی را که باید میداشتم، از دست دادم. مدتی طول کشید تا این قضاوت و حملاتی را که علیهام شده بود، از خود دور کنم. افسردگی روانی اعتماد به نفستان را میخورد و در آن گم میشوید و فراموش میکنید که همانی که هستید کافی است.»
امروز شهرت دجنرس بر هر پایهای که باشد، موقعیتش به عنوان پیشکسوت اذعان به همجنسگرایی همیشه با او خواهد ماند. او در مقابل حملات مداوم به تمایلات جنسیاش مقاومت کرد تا راه سایرین در نتیجه آن تسهیل و هموار شود. بدون دجنرس، فیلمهایی نظیر «ویل و گریس» و «چشم همجنسگرا» و برنامههای کانالهای عوامگرا و محبوب با دقت و عمق در مورد کاراکترهای همجنسگرا تولید نمیشد. خدا میداند اگر به سبب افشاگری چنین علنی دجنرس نبود حقوق «ال جی بی تی پلاس» در آمریکا در حد امروز به رسمیت شناخته میشد.
شوی تلویزیونی دجنرس که سه سال پس از انزوای او ساخته شد بر اهمیت او به عنوان یک شخصیت فرهنگی افزود. دجنرس و برنامههای روز تلویزیونی با یکدیگر در تناسب و هماهنگی کامل بودند. او در این برنامهها دلپذیر و همراه با سلبریتیها، جایی که لازم بود احساساتی، و با مردم عادی رفیق بود. میرقصید و خاکی و افتاده به نظر میرسید و مثل یک مادر دوست داشت کودکان بااستعداد و کارهای خیریه را برجسته کند. درسال ۲۰۱۳، در نظرخواهی رادیو «آی هارت» عنوان «دوست داشتنیترین زن هالیوود» را به خود اختصاص داد. وقتی با «پورتیا دی روُسی» هنرپیشه ازدواج کرد، در برنامهاش مرتبا برای تماشاگران راستگرایی که تعدادشان چشمگیر بود، از روابطش با او صحبت کرد تا بگوید عشق میان دو همجنس طبیعی است. باراک و میشل أوباما بارها در برنامه او شرکت کردند.
اما با مرور زمان، افکاری که یک دهه پیش پیشرفته به نظر میرسید به گونهای فزاینده از راه خود خارج میشود. این دجنرس بود که به «کوین هارت» امکان داد به مزاح یک خانه أسباببازی را روی سر پسر همجنسگرای فرضیاش خراب کند و بگوید: «متاسفم که متاسف نیستم.» دجنرس به سادگی منتقدان هارت را «قلدر» توصیف کرد. او همین کار را در مورد «جاستین بیبر» و «مت دیمون» کرد که هردو به دنبال رسواییهایی کوچک، در برنامه «الن» تلویحا عذرخواهی کردند.
تلاش دجنرس برای ترویج «مهربان باشید» هم به همین گونه با این شایعات که او در واقع در آن سوی دوربینهای تلویزیونی چندان هم انسان دلپذیری نیست، رو به محو شدن گذاشت. این شایعات چنان گسترش یافت که نشریه نیویورک تایمز درسال ۲۰۱۸ این روند را با او درمیان گذاشت. دجنرس با تاکید گفت: «این ها تماما دروغ است. روز اول برنامهام گفتم چیزی که میخواهم این است که همه در جایی که در آن کار میکنند خوشحال و مفتخر باشند، در غیر این صورت، این جا کار نکنند. در این جا کسی صدایش را بلند نمیکند و ناسپاسی نشان نمیدهد. این قانون این جاست.»
با وجود این، شبکههای اجتماعی در سال ۲۰۱۹ و پس از آن که داکوتا جانسون در شوی الن از او گله کرد که به دعوت به مهمانی تولدش پاسخ نداده است، سخت علیه او شوریدند. دجنرس به جانسون گفت دعوتنامه او را دریافت نکرده است اما با نشر این خبر که دجنرس در آخر هفته تولد جانسون با جورج دبلیو بوش فوتبال تماشا میکرده، انتقادات از او در شبکههای اجتماعی بالا گرفت. تصاویری که مخفیانه از این دو در حال گپ زدن منتشر شد به آتش این نظرات دامن زد. دجنرس موکدا گفت که منتقدانش هسته اصلی مشکلات بودهاند.
او چند روز بعد در برنامهاش گفت: «من با جورج بوش دوستم. در واقع، با بسیار کسانی که در عقاید من شریک نیستند دوست هستم. ما همه با هم متفاوت هستیم، و من فکر می نم فراموش کردهایم که این تفاوتها عیبی ندارند. این که تنها با کسی در همه موارد اشتراک نظر ندارم به معنای آن نیست که نمیتوانم با آنها دوستی کنم... با همه مهربان باشید.»
تقاضای دجنرس مشابه بسیاری از دیگر افراد مشهور تروتمند و معروف همدورهاش از جمله ریس ویتراسپون و بیرس مورگان بود که از او در شبکههای اجتماعی حمایت کردند. اما این پیام با نظر بسیاری از کاربران توییتر که کارش را اشتباه تلقی میکردند مغایر بود. از آن جا یک رشته مقالات و گزارشهای منفی درباره او در رسانهها منتشر شد. توییتی که در مقابل هر گزارش رفتار «خبیثانه» دجنرس را در خارج از برنامههایش وعده دو میلیون دلار اعانه به بیخانمانهای لسآنجلس میداد، انعکاس وسیعی درشبکههای اجتماعی یافت.او در روزهایی که ویروس کرونا جان هزاران نفر را میگرفت به مزاح گفت حس میکند در کاخش در زندان است. او در توییت گیجکنندهای که بعدا آن را حذف کرد، در مورد جنبش «جان سیاهپوستان مهم است» نوشت: « برای تغییر اوضاع، اوضاع باید تغییر کند.» گزارشها حاکی از آن است که او برای فیلمبرداری برنامهاش در طول قرنطینه از تیمی استفاده کرده که عضو اتحادیه کارگری نبودهاند و نیز در مورد موقعیت شغلیشان در تاریکی نگاهداشته شده بودهاند. حال استودیوی فیلمبرداری برنامههای دجنرس مشغول رسیدگی به اتهامات مربوط به نژادپرستی، سوءرفتار جنسی و ارعاب در صحنه فیلمبرداری برنامههای دجنرس است (شخص دجنرس به سوءرفتار متهم نشده است).
دجنرس مسؤولیت کامل نادیده گرفتن آن چه در صحنه ضبط و پخش برنامههایش گذشته را برعهده گرفته است، اما در بیانیهای به افرادی که «به نیابت از او حرف زدهاند» هشدار داده است. در هفتهای که گذشت، دی روسی یک کارزار اینستاگرامی به راه انداخته که در آن از هوادارن دجنرس خواسته از «همسرش» حمایت کنند. او رباتهای اینترنتی در تویيتر را مسؤول جوکها و اتهامات علیه دجنرس عنوان کرده است. این یک تصمیم عجیب حاکی از آن است که دجنرس به رغم همه انتقادات هنوز نمیداند کجا اشتباه کرده است. برایش بسیار مفید خواهد بود که به خودش بنگرد – نباید مهربان و دلپذیر بودن تا این حد دشوار باشد.
© The Independent