در واقع، حرف‌های او آن قدر زیاد است که در یک جلد کتاب نمی‌گنجد. آقای اوباما خاطرات ریاست جمهوری خود را به دو جلد تقسیم کرده است. جلد اول که یک کتاب سنگین ۷۰۱ صفحه‌ای است، روز سه‌شنبه در قفسه کتاب‌فروشی‌ها قرار خواهد گرفت و خوانندگان را از زمان تولد و کودکی او در هاوایی (که پیش‌تر مستند شده است و خوانندگان با جزییات آشنا هستند) تا زمان حمله سال ۲۰۱۱ به محل اختفای اسامه بن لادن در پاکستان هدایت می‌کند. 

زندگی‌نامه رئیس جمهور سابق که «سرزمین موعود» نام دارد، یک شخصیت محوری عمیقاً درون‌نگر را به تصویر می‌کشد که از فراز و فرود یک تاریخ آشفته راه طی می‌کند. 

از نظارت بر نجات صنعت خودروسازی در میانه رکود بزرگ، تا از دست دادن کنترل حزب دموکرات بر مجلس نمایندگان در سال ۲۰۱۰، تا جنگ صلیبی بی‌سابقه رهبر حزب سنا میچ مک کانل و مانع‌تراشی‌های او، احساس آقای اوباما احساس کسی است که گرچه قدرتمندترین فرد در جهان است، اما در عین حال قدرتش در قید و بند مخالفان سیاسی‌اش محدود شده و او را از تحقق اهدافش ناتوان کرده است. 

آقای اوباما درمصاحبه‌های متعددی که پیش از انتشار کتاب انجام داده است، روشن کرد که وی خود و دیگر چهره‌های سیاسی روز، از جمله جانشین خود در کاخ سفید، دونالد ترامپ را بیشتر از آن که محرک وقایع تاریخی بداند، محصول اوضاع و شرایط سیاسی و تاریخی می‌داند. 

وی در مصاحبه‌ای که روز دوشنبه منتشر شد، به مجله آتلانتیک گفت: «این که شخصی مانند ترامپ بتواند در زندگی سیاسی ما مورد توجه قرار گیرد، برای من مایه تعجب نیست. 

او بیش از آن که شکل‌دهنده به سیاست باشد، انعکاسی از اوضاع و احوال اجتماعی و سیاسی است. انتظار من این بود که پوپولیسم راست‌گرا با آدمی کمی جذاب‌تر از ترامپ به قدرت برسد.» آقای اوباما به آقای گلدبرگ [سردبیر آتلانتیک] توضیح داد که در نظر وی آقای ترامپ با آن کهن‌الگوی قهرمان مرد کلاسیک آمریکایی تطابق ندارد.

«سرزمین موعود» بیش از ۷۰۰ صفحه به درازا کشیده است، عمدتا به این دلیل که آقای اوباما اصرار دارد که با جزییات دقیق تاریخ و شرایط لحظه‌های خاص را شرح دهد و نه تنها انگیزه تصمیمات خود در زمان ریاست جمهوری را برای خواننده توضیح دهد، بلکه درک خود از انگیزه مخالفانش را نیز شرح دهد. 

آقای اوباما به یاد می‌آورد که در روزهای نخست ریاست جمهوری، وی با نانسی پلوسی رئیس مجلس، هری رید رهبر اکثریت مجلس سنا، آقای مک کانل و جان بینر رهبران جمهوری‌خواه مجلس دیدار داشت. آقای اوباما می‌نویسد که جمهوری‌خواهان از همان ابتدا روشن کردند که آن‌ها قصد دارند در سراسر دوره ریاست جمهوری‌اش با مانع‌تراشی در برابر او خود را به لحاظ سیاسی زنده نگاه دارند.  

آقای اوباما می‌نویسد: «سخت است که من بخواهم درباره سرگذشت سیاسی خود بنویسم و اتفاقات همان هفته‌های نخست ریاست جمهوری ذهن مرا به خود درگیر نکند. این که چقدر سریع جمهوری‌خواهان در موضع مقاومت و مخالفت درآمدند، فارغ از این که حرف ما چه بود و این که آن مقاومت چگونه به تصویر ما در مطبوعات و در نهایت در افکار عمومی رنگی متفاوت داد.» 

آقای اوباما درباره نامزدهای آینده حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری حزبش، طولانی و با صراحت می‌نویسد: «هیلاری کلینتون که وی او را در سال ۲۰۰۸ به وزارت امور خارجه گمارد و جو بایدن که معاون وی بود.» 

به عنوان مثال، در این کتاب آقای اوباما گزارش‌های قبلاً منتشرشده را تایید می‌کند که آقای بایدن مخالف حمله به مخفی‌گاه آقای بن لادن در سال ۲۰۱۱ بود، چرا که معتقد بود که کار بسیار خطرناکی است. 

داستان‌های دیگری نیز از سفرهای آقای اوباما به خارج از کشور در کتاب وجود دارد. 

آقای اوباما از تلاش برای بیدار ماندن در هنگام سخنرانی رهبران جهان در جلسات سازمان ملل می‌نویسد و از قلم‌های بدقلقی که در یک اجلاس G۲۰ به دستش افتاد. 

او به یاد می‌آورد که در یک ضیافت شام در سال ۲۰۰۹ از ملک عبدالله پادشاه عربستان سعودی پرسید که چگونه با داشتن ۱۲ همسر، ۴۰ فرزند و ده‌ها نوه خانواده خود را اداره می‌کند. 

پادشاه پاسخ داد: «این از سیاست خاورمیانه پیچیده‌تر است.» 

برای خواندن نظرات آقای اوباما درباره جانشینش در کاخ سفید، خوانندگان باید منتظر جلد دوم این کتاب باشند.