«با توجه به آمار ۱۲۰ هزار نفری پزشک در کشور و همچنین ۵۵ هزار دانشجوی رشته‌های علوم پزشکی در دانشگاه‌ها ما در آینده نزدیک با نیروی مازاد پزشکی مواجه خواهیم شد. بنابراین مردم اگر فکر می‌کنند برای تحصیل فرزندان خود در رشته پزشکی سرمایه گذاری کنند به این امید که فرزندان آنها در آینده تضمین شغلی داشته باشند کاملا در اشتباه هستند». برای جامعه‌ای که توقع دارد فرزندانش ترجیحا یا مهندس شوند یا دکتر، این حرف‌های قائم مقام معاونت آموزشی وزارت بهداشت مثل کابوس است.
دکتر حمید اکبری آب پاکی را روی دست مردم ریخت و گفت: «مجموعا ما به طور سالیانه در این سه رشته پزشکی (پرطرفدار داروسازی، دندانپزشکی و پزشکی) حدود ۱۰ هزار نفر در دانشگاه‌های دولتی و غیر دولتی نیرو تربیت می‌کنیم و نیاز جامعه به نیروی کار در این سه رشته نیز ۱۰ هزار نفر است و نباید آمار پذیرش در این رشته‌ها افزایش یابد چرا که اگر جذب بیش از حدی صورت بگیرد در آینده به سرنوشت رشته‌های علوم فنی و علوم انسانی مواجه خواهیم شد اگر چه در حال حاضر نیز به این سمت حرکت می‌کنیم».
این در حالیست که رییس کل سازمان نظام پزشکی می گوید سالانه ۷۰۰ پزشک ایرانی به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند. دکتر محمدرضا ظفرقندی، رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران به ایسنا گفت: «بر اساس ارزیابی ما مهاجرت پزشکان در سال و در حوزه عمومی حدود ۴۰۰ نفر است و در حوزه پزشکان متخصص هم بین ۳۰۰ تا ۳۵۰ نفر است. در سازمان نظام پزشکی حدود ۸۵ هزار پزشک عمومی شماره نظام پزشکی دارند، اما از این میان تنها حدود ۴۰هزار نفر پروانه کار و طبابت گرفته‌اند».
بین ۸۰۰ میلیون تا یک میلیارد تومان بابت تربیت دانشجوی پزشکی هزینه می‌شود.
دکتر محمدرضا ظفرقندی ضمن مخالفت با افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی در مجلس، به ایسنا گفت: «تعداد زیادی از پزشکان کشور و از جمله پزشکان عمومی زیادی بیکارند و معنای آن، این است که بسته به آمارها و استانداردها کمبود پزشک نداریم و مشکل آن است که نتوانسته‌ایم شرایط اقتصاد سلامت و به کارگیری نیروها در مناطق مختلف از جمله مناطق محروم را تامین کنیم».
گفتنی است سالانه ۶ هزار فارغ التحصیل رشته پزشکی وجود دارد که دندانپزشکی با ۱۸۰۰ نفر و داروسازی با ۱۴۰۰ نفر از محبوبترین رشته‌ها هستند و بیش از ۱۸۰ هزار دانشجو در کشور وجود دارد.
