گفته میشود که تونی بلر جوان در دوران مدرسه موهای خود را بلند میکرد و آنها را تنها چند میلیمتر کوتاههتر از حد مجاز نگه میداشت و از این که با این روش معلمانش نمیتوانستند به موی بلند او ایراد بگیرند، لذت میبرد. برخی میگویند که احتمالا او دولت خود را هم همینگونه اداره کرده است.
اکنون که به نظر میرسد از قرنطینه رهایی یافتهایم، او به ریشههای خود بازگشته است؛ یا بهتر است بگوییم ریشههایش به او بازگشته است؛ نخستوزیر سابق حالا شبیه «ارباب حلقهها» شده است.
پس از یک هفته بحث درباره جزئیات جنجالی تغییر چیدمان آپارتمان بوریس جانسون (گفته میشود مبلمان مارک جان لوئیس [که او دور ریخته است] کابوس شخصی او است. به نظر میرسد ۳۰ هزار پوند در سال برای برآورده کردن سلیقه متمایز وی کافی نیست)، مردم انگلیس اکنون فهمیدهاند در حالی که فاش کردن هزینههای تغییر مدل آپارتمان، تاکتیک نخستوزیر کنونی برای بقا است، برای نخستوزیر سابق، تغییر مدل موهایش چنین کارکردی داشته است.
تونی بلر که تفویض اختیارات به دولت محلی در اسکاتلند در دوره تصدی او اتفاق افتاد، با حضور در «آیتیوی نیوز» برای بحث درباره انتخابات هفته آینده در اسکاتلند، ادعا کرد که پیروزی «حزب ملیگرای اسکاتلند» در این انتخابات، برگزاری یک همهپرسی مجدد برای استقلال را الزامی نخواهد کرد. در حالی که دشواری درک درستی این نظریه بسیاری از ناظران در سراسر بریتانیا را واداشت تا در اندیشه فهم آن، سر خود را بخارانند، ظاهرا آقای بلر مدتی است که دست بر سر خود نکشیده است، چون اگر کشیده بود، متوجه تغییراتی در آن بالا میشد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در عرض چند دقیقه [پس از پخش آن مصاحبه]، توییتراز کنایههایی درباره موهای بلر و تشبیه آن به موهای ویلیام هارتنل در «دکتر هو» و اشاراتی به فیلم «بازگشت به آینده»، لبریز شد و همه بحثها درباره همهپرسی و خرابکاری سگهای نجاتیافته بر روی پارچههای گرانقیمت مبلمان آپارتمان آقای جانسون، به یک باره فروکش کرد.
موهای بلند خاکستریرنگ بلر، موجدار بودند، فرق وسط باز کرده بود و آنها را پشت گوش برده بود. معلوم نبود که آیا برای نگه داشتن مو در پشت گوش به آنها روغن زده شده یا مادهای دیگر است. مطمئنا بلر نرمکننده زیادی به موهایش نزده بود. آرایشگرم به من گفت که موی خاکستری به حکم طبیعتش بیشتر مستعد پریشانی است. اما ظاهرا موها زیاد شانه شده بودند. بخشهای دیگر ظاهر بلر، یک پیراهن یقه باز سفید و یک کتوشلوار سورمهای بود. این ظاهر داد میزد: «من یک نخستوزیر سابق معمولی نیستم؛ من یک نخستوزیر سابق باحال هستم!»
خود ما هم با این ظاهر چندان بیگانه نیستیم. در طول یک سال گذشته که آرایشگاهها ماهها بسته بودند، بسیاری از ما چندان از پس حفظ دکوراسیون بالای سرمان بر نیامدیم. در اولین قرنطینه، همزمان با غلیان غریزه بقا، دست به تیغ بردیم و برای خود مدل موی آلمانی درست کردیم. در قرنطینه سوم آبوهوا دلپذیرتر بود و میتوانستیم موهای نامرتب خود را زیر کلاه پنهان کنیم. در این میان یک چیز مسلم است: گرچه همهگیری نابرابریهای جهانی را زیاد کرد اما ما را در داشتن موی نامرتب با هم برابر کرد.
موهای نامرتب، چنان ما را به هم پیوند دادند که آدممعروفها با ظاهر سابقا بیعیبونقصشان در اینستاگرام، ترفندهای خود برای پوشاندن موهای خاکستریشان را به دیگران آموزش دادند و ما چیزی را کشف کردیم که قبلا از وجودش بیخبر بودیم: رنگ طبیعی موهای آنها. بوریس جانسون [با موهای همیشه نامرتبش] از فرصت قرنطینه برای باحال جلوه دادن شخصیت خود بهرهبرداری کرد اما برای همه سوال بود که نیکولا استرجن، وزیر اول اسکاتلند، چگونه همچنان در خانه موهای مرتب خود را حفظ کرده است.
اما برگردیم به بلر... آیا او درباره موضوع انتقال اختیارات به دولت محلی در اسکاتلند صحبت میکرد یا قصد داشت کنسرت بعدی «لایو اید» (Live Aid) را اعلام کند؟ مشهور است که او در سالهای تحصیل در کالج سنت جان در آکسفورد، خواننده اصلی گروه خود، موسوم به «آگلی رومرز» (شایعات زشت) بوده است. آیا او قرار است به آن گذشته بازگردد؟ متاسفانه، تلاش او برای تقلید ظاهر میک جگر، برای بسیاری شباهت به پیتر استرینگ جلوه کرد. از آنجا که نکته سیاسیای که او در مصاحبه مطرح کرد، [تحتالشعاع موهای او] اصلا دیده نشد، باید از خود بپرسیم آیا بلر حواس ما را از کشف نشدن سلاحهای کشتار جمعی [در عراق که توجیه ورود بریتانیا به جنگ عراق بود] هم همین طوری پرت کرده بود؟ تاکتیک حواسپرتی، تاکتیک بسیار ویرانگری است.
اما اکنون باید از چند نفر معدود مخالفخوانهایی یاد کنیم که مدل موی بلر را تایید کردند: پدران از نظر سیاسی میانهگرا متولد نیمه دوم قرن بیستم که عاشق مدل پشت موی بلر بودند. از نظر آنها، او «شاهزاده مردم» بود و موهایش، نوآوری دوران قرنطینه به حساب میآمد. فرزندان در آینده از پدران خواهند پرسید: «بابا! تو در دوران همهگیری بزرگ چه کردی؟» بلر پاسخ این پرسش را با افتخار آماده کرده است.
برای بسیاری، این سوال مطرح شد که چرا بلر هنوز به آرایشگاه نرفته است اما این موها دارند برای کمک، فریاد میزنند و سوال باید این باشد که چرا همسرش شری و فرزندانش مداخله نکردهاند. شاید هم این مدل مو، دعوتی به بازگشت به بریتانیای باحال دهه ۹۰است که پرچم بریتانیا مایه افتخار بود و اشارهای ظریف به بریتانیایی است که [در دوران بلر] مُد چپگرا را با سیاست راستگرا در هم آمیخته بود؟
بلر تنها نیست. در مراسم اسکار یکشنبه شب، برد پیت با کوچکترین دم اسبی ثبت شده در تاریخ، روی فرش قرمز ظاهر شد. ظاهر موی بلر که گویی مظهر کسی است که حرفهای جدی دارد و همزمان اهل مهمانی گرفتن در اتاق پشتی است، از پشتموهایی که مایلی سایرس و ریحانا اخیرا به آن علاقه نشان دادهاند، به مراتب معقولتر بود.
هرچه باشد لااقل این مدل مو ارزش اولاپلکس [مارک ژل مو] را نشان داد و به یادمان آورد که ما هرگز نمیخواهیم به روزهای تاریکی بازگردیم که آرایشگاهها بسته بودند.
© The Independent