ادعا می‌شود که کاهش نرخ واکسیناسیون در پاکستان با عملیات واکسیناسیون تقلبی‌ که آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در سال ۲۰۱۱ در تلاش برای یافتن اسامه بن لادن به اجرا گذاشت، مرتبط است.

در یک مقاله علمی جدید در مجله انجمن اقتصادی اروپا که دانشگاه آکسفورد منتشر می‌کند، استدلال شده است که مشارکت نکردن پاکستانی‌ها در برنامه‌های واکسیناسیون، می‌تواند با عملیات سازمان سیا در سال ۲۰۱۱ برای جمع‌آوری اطلاعات درباره مخفی‌گاه بن لادن زیر لوای برنامه واکسیناسیون تقلبی، ارتباط مستقیم داشته باشد.

در آن عملیات، ماموران سیا یک پزشک محلی کار را برای اجرای یک برنامه واکسیناسیون به استخدام درآوردند. قصد آن‌ها، سرقت نمونه‌های دی‌ان‌ای کودکان ساکن در ساختمانی در ابُت‌آباد بود که به اعتقاد سیا، طراح حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر آنجا مخفی شده بود.

استدلال ماموران این بود که اثبات حضور نزدیکان بن لادن در آن ساختمان، احتمالا نشان می‌دهد که او نیز در آنجا ساکن است.

پزشکی که در این عملیات با سازمان سیا همکاری کرد، بدون داشتن مجوز واکسیناسیون از مقامات بهداشتی پاکستان، اجرای برنامه واکسیناسیون برای ویروس هپاتیت بی را آغاز کرد.

تنها اندک زمانی پس از قتل بن لادن در سال ۲۰۱۱ به دست یگان‌های ویژه آمریکایی، گاردین در یک گزارش، از آن عملیات واکسیناسیون تقلبی پرده برداشت.

پس از افشای این عملیات، طالبان تلاش‌های تبلیغاتی خود برای تضعیف برنامه‌های واکسیناسیون را افزایش داد.

گروه‌های افراطی در پاکستان مدت‌ها است که می‌کوشند خدمات دارو و واکسنی را که دولت مرکزی ارائه می‌کند، تضعیف کنند و بدین منظور، از برنامه واکسیناسیون تقلبی سازمان سیا بهره‌برداری کنند.

طالبان، به مجریان برنامه‌های واکسیناسیون حمله و آن‌ها را به جاسوسی برای سیا متهم می‌کنند.

محققانی که تاثیر عملیات سازمان سیا بر مشارکت پاکستانی‌ها در برنامه‌های واکسیناسیون را بررسی کردند، نتیجه گرفته‌اند که این عملیات موجب کاهش میزان مشارکت پاکستانی‌ها در اجرای برنامه واكسن فلج اطفال، واکسن سه‌گانه و نیز سرخک شده است.

داده‌های این مطالعه حاکی از آن است که در مناطقی از پاکستان که احزاب سیاسی افراطی حمایت بیشتری دارند، میزان واکسیناسیون بین ۲۳ تا ۳۹ درصد کاهش یافته است. در مناطقی که حمایت از احزاب سیاسی افراطی کمتر است، اثر منفی بر میزان مشارکت در برنامه‌های واکسیناسیون هم کمتر بوده است.

آندریاس استگمن، یکی از نویسندگان این مقاله، گفت: «شواهد تجربی نشان می‌دهد حوادثی که سلامت ماموران بهداشت یا مجریان برنامه‌های واکسیناسیون را به خطر اندازد، می‌تواند بر مشارکت در برنامه‌های بهداشتی مانند واکسیناسیون، عواقب شدیدی داشته باشد. این امر، به ویژه امروز اهمیت بیشتری یافته است؛ زیرا پذیرش عمومی واکسن‌های جدید کرونا برای پایان دادن به همه‌گیری بسیار مهم است.»