فوزیه کوفی، عضو هیئت مذاکرهکننده دولت افغانستان با طالبان، در واکنش به سقوط بیش از ۲۰۰ روستا و مرکز چندین استان به دست طالبان، علت آن را ضعف روحیه جنگجویی و مدیریت ناسالم مدیران جنگ خواند و تاکید کرد اگر این دو مشکل اساسی در میدان نبرد حل شوند، هیچ منطقهای به دست دشمن نمیافتد.
خانم کوفی از تجهیزات نظامی فراوان نیروهای دولتی افغان در میدانهای جنگ و کمکهای هوایی به آنان برای سرکوب طالبان نیز سخن به میان آورد و گفت: «تجربه چند روز من نشان میدهد که نه کمبود مهمات داریم، نه کمبود کمک هوایی و نه کمبود نیرو. هیچ بهانهای برای واگذاری کنترل مناطق وجود ندارد، چون ما همه اینها را در اختیار داریم.»
او در ادامه از مدیریت فرماندهان نظامیان افغان در میدان جنگ علیه طالبان انتقاد کرد و گفت که فقط ضعف روحیه و نبود مدیریت سالم باعث شده است شماری از مناطق به دست طالبان ساقط شود. خانم کوفی بدون نام بردن از این مدیران نظامی آنان را با این جمله خطاب کرد: «برای این ببرهای کاغذی متاسفم.»
۲۰ سال پس از حضور نظامی ایالاتمتحده و ناتو در افغانستان با هدف سرکوب گروههای تروریستی بهویژه طالبان و القاعده، آمریکا و متحدانش تصمیم گرفتند تمام سربازانشان را از افغانستان بیرون بکشند. با آغاز روند خروج، طالبان هم به بهانههای گوناگون پای خود را از میز مذاکرات صلح بینافغانی بیرون کشیدند و جنگ علیه دولت افغانستان را تشدید کردند و با آنکه بیش از سه ماه از بالا گرفتن نبردها نگذشته است، این گروه توانسته است که بیش از ۲۰۰ شهرستان و پنج مرکز استان را به کنترل خود درآورد و پیشرویهای آنان بهویژه در استانهای شمالی افغانستان هنوز هم بهشدت ادامه دارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با تداوم پیشرویهای طالبان، شماری از آگاهان سیاسی، نظامیان افغان و شهروندان افغانستان تاکید کردند اینکه بسیاری از نیروهای دولتی افغانستان بدون ایستادگی مقابل طالبان از منطقه میگریزند و آنجا را به طالبان تسلیم میکنند باید به طور جدی بررسی شود. در آن زمان طالبان ویدیوهایی منتشر میکردند که نشان میداد نظامیان افغان بدون ایستادگی به طالبان تسلیم میشوند و تمام تجهیزات نظامی خود را نیز به این گروه میدهند. دولت افغانستان این اتهامها را نپذیرفت و این اقدامها را عقبنشینی تاکتیکی خواند؛ اما این روزها همچنان ساقط شدن روستاها و شهرهای بزرگ به دست طالبان را شاهدیم و جنگ نیز شدت گرفته است.
بسیاری از فعالان نظامی و سیاسی افغانستان بر این باورند که اگر مدیریت جنگ را افرادی باتجربه، کارکشته و شجاع بر عهده داشته باشند، هیچ منطقهای سقوط نمیکند و دولت باید در انتصاب و گزینش مدیران جنگی بهویژه در مناطقی که نبرد شدت دارد، تجدیدنظر کند و کسانی را به کار بگمارد که به افراد خود روحیه بدهند تا به بهانههای مختلف میدان نبرد را ترک نکنند. آنان تاکید دارند که دولت افغانستان باید برای تغییر وضعیت و شکست دوباره طالبان مدیران جنگ را از افراد کارکشته و باسابقه، از جمله مجاهدین باتجربه، انتخاب کند و اجازه ندهد استانهای بیشتری به دست دشمن بیفتد و افغانستان نابود شود.
احمدخان عثمانی، فعال نظامی سابق، میگوید: «بدون شک ضعف مدیران جنگی در میدان نبرد ساقط شدن روستاها و شهرهای بزرگ را سبب شده است. نظامیان ما علاوه بر آنکه آموزشهای حرفهای گذراندهاند، مهمات بیشتر و متنوعتری دارند و هوایی هم حمایت میشوند؛ اما طالبان با یک کلاشنیکف و موتورسکلیت به هدفی که دارند میرسند. درست است که جنگ به تجهیزات نظامی نیاز دارد اما مهمترین اصل آن کنترل جنگ و روحیه دادن به جنگجویان مقابل دشمن است که متاسفانه ما در میدان نبرد آن را نداریم.»
نوراغا نور، آگاه سیاسی، میگوید: «بهترین نمونه مقاومت امیراسماعیل خان هرات است که چگونه در برابر طالبان ایستاده است و با دست خالی مردم را بسیج میکند. ما در میان رهبران جنگ کسانی را داریم که در ۲۰ سال گذشته جز خوردن و نوشیدن و گرفتن عکسهای فیسبوکی کار دیگری نداشتهاند و حالا که با میدان نبرد واقعی روبهرو شدهاند، فرار میکند یا مناطق را به دشمن تسلیم میکنند. دولتمردان ما باید بیدار شوند.»
دولت افغانستان اکنون برای رویاروی با طالبان بسیج مردمی و مشورت با رهبران جهادی و نظامیان پیشین را آغاز کرده است و در بسیاری مناطق از شماری آنان حمایت میکند تا در برابر طالبان بجنگند و از پیشروی و ساقط شدن مناطق به دست این گروه جلوگیری کنند.