کارولین مالونی، نماینده جمهوری‌خواه آن سخنرانی را در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۱  در صحن مجلس انجام داد، یعنی ۹ روز پس از آغاز حمله ائتلافی به رهبری ایالات متحده برای حذف طالبان.

آن روز اولین باری بود که در صحن مجلس کسی برقع می‌پوشید.

خانم مالونی رئیس کارگروه نظارت مجلس نمایندگان، روز دوشنبه ۲۵ مرداد در بیانیه‌ای که در اختیار ایندیپندنت قرار داد گفت قصد دارد تمام تلاش خود را بکند تا «از حفظ حقوق انسانی همه افغان‌ها در این دوران پرآشوب اطمینان حاصل کند».

خانم مالونی گفت: «به خصوص نگران وضعیت زنان و دختران افغانستانم که ۲۰ سال برای به دست آوردن ساده‌ترین حقوق و کرامت انسانی که شایسته آنند جنگیدند و حالا این خطر وجود دارد که طالبان ناگهان تمام این حقوق را از آنان بگیرد».

او افزود ایالات متحده «مسئولیت اخلاقی» دارد تا اطمینان حاصل کند که هزاران مترجم و متحدانی که به نیروهای نظامی غربی کمک کرده‌اند، از افغانستان خارج شوند.

مالونی گفت: «صحنه‌هایی که از افغانستان منتشر می‌شود وحشتناک است، به ویژه گزارش‌های پی‌درپی از کشتارهای سیاسی، خشونت‌های جنسی و سرکوب زنان به دست نیروهای طالبان نفرت‌انگیز است.»

در اکتبر ۲۰۰۱ از خرابه‌های برج‌های دوقلوی نیویورک هنوز دود برمی‌خاست. آن برج‌ها در حملات تروریستی القاعده، ویران شده‌بودند، گروهی که طالبان به آن‌ها پناه داده بود. در آن زمان، تصویر یک عضو دموکرات مترقی کنگره، سراپا پوشیده در حجاب اسلامی که می‌خواست حمله آمریکا به افغانستان را توجیه کند، با واکنش‌هایی متفاوتی روبه‌رو شد.

رفتار خشن طالبان با زنان توجیه مهم جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا، برای این حمله بود. توجیه اصلی نیز این بود که طالبان به اسامه بن لادن، مغز متفکر [حملات] ۱۱ سپتامبر، پناه داده است.

خانم مالونی در سخنرانی خود با اشاره به برقع گفت: «این لباس گران، سنگین و دست‌وپا گیر است که تمام بدن را می‌پوشاند و سطحی مشبک دارد که چشم‌ها را نیز می‌پوشاند.»

او گفت: «این حجاب آنقدر ضخیم است که نفس کشیدن را دشوار می‌کند. سوراخ مشبک کوچکی که برای چشم‌ها تعبیه شده، حتی عبور از خیابان را سخت می‌کند.» زنان ممکن است به دلیل خروج از خانه بدون این پوشش سنگسار شوند.

او سپس از بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا، به دلیل انداختن «غذا به همراه بمب» قدردانی کرد.

برخی قصد خانم مالونی را از این اقدامات «جلب توجه» و پوشیدن این لباس را برای انتقاد به رفتار غیرانسانی طالبان با زنان عجیب خواندند.

رفیعه ذکریا، نویسنده فمینیست مسلمان، در سال ۲۰۱۸ در مطلبی که در نشریه فارین پالیسی منتشر شد آن حرکت را «نمایشی» خواند.

خانم ذکریا نوشت: «نام تجاری مالونی از نحله فمینیسم آمریکایی استثنامحور است که در آن زنان آمریکایی ـ بی‌پروا و بدون حجاب ـ چراغ راه آزادی‌اند و وظیفه دارند آن نوع آزادی و توانمندسازی خاص خود را در جهان تبلیغ کنند، حتی اگر شده با بمب.»

رعنا عبدالحمید، که حالا رقیب اصلی مالونی در انتخابات درونی حزب دموکرات‌ در حوزه انتخابیه شماره ۱۲ نیویورک است، این هفته در حساب توییترش نوشت که آن سخنرانی، تقویت کننده این تصور بود که هویت زنان مسلمانی مثل خانم «ابزاری برای توجیه جنگ‌های آمریکا» شده است.