آیا می‌توان مذاکرات پیرامون تغییرات اقلیمی را به فال نیک گرفت؟ رهبران جهان امروز، دوشنبه دهم آبان، در نشست سازمان ملل متحد درباره مقابله با تغییرهای اقلیمی حاضر شدند. این نشست که با هدف پیشگیری از فجایع زیان‌بار تغییرهای اقلیمی برگزار می‌شود، چالش مهمی برای کشورهای بزرگ و صنعتی در راه رسیدن به توافقی همه‌جانبه است.
به گزارش رویترز، کنفرانس کاپ۲۶ (COP26) در گلاسکو یک روز پس از آن برگزار می‌شود که کشورهای عضو گروه ۲۰ نتوانستند به هدف توقف انتشار خالص کربن تا رسیدن به سال ۲۰۵۰ متعهد شوند؛ مهلتی که کارشناسان برای جلوگیری از گرمایش جهانی تعهد به آن را ضروری دانسته‌اند.
مذاکره اقتصادهای بزرگ جهان در رم فقط این دستاورد را داشت که توقف انتشار خالص کربن «تا حدود میانه قرن» جاری میلادی را به رسمیت شناخت، بدون این که برای حذف تدریجی زغال‌سنگ یا کاهش انتشار گاز متان و گازهای گلخانه‌ای مهلت زمانی تعیین کند.
با توجه به این موضوع، گرتا تونبرگ، فعال سوئدی مدافع محیط‌زیست، از میلیون‌ها حامی‌اش خواست که نامه سرگشاده‌ای را امضا کنند که در آن رهبران کشورها به خیانت متهم شده‌اند. او در توییتی نوشت: «از شما می‌خواهم که به عنوان شهروندان کره زمین، با وضعیت اضطراری تغییرهای اقلیمی مقابله کنید؛ آن هم نه سال آینده، نه ماه آینده، بلکه همین حالا.»
بسیاری از رهبران جهان برای دفاع از عملکردشان در گلاسکو حاضر می‌شوند، در حالی که عده‌ای معتقدند که این کنفرانس تلاشی ساختگی و شکست‌خورده است که فقط به وعده‌های جدید منتهی می‌شود.
اختلاف نظر میان کشورهای شرکت‌کننده
رهبران کشورهای صنعتی قرار است با حضور در این کنفرانس سازمان ملل متحد درباره چگونگی کاهش مصرف زغال‌سنگ، نفت، و گاز، و کمک به کشورهای فقیرتر برای سازگاری با گرمایش جهانی تصمیم‌گیری کنند، اما شواهد نشان می‌دهد که میان برخی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای جهان اختلاف‌نظر وجود دارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، در اجلاس گروه ۲۰ از چین و روسیه انتقاد کرد که چرا رهبرانشان را به گلاسکو نمی‌فرستند و از پیشنهادهای مطرح شده درباره بهبود وضعیت محیط‌زیست استقبال نمی‌کنند. جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا، نیز گفت که کنفرانس گلاسکو می‌تواند بر کسانی که هنوز اقدامی درباره تغییرهای اقلیمی نکرده‌اند فشار بیاورد؛ با این حال به تلاش‌های جهانی بیشتری نیاز است. او در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت: «مهم است که کشورها بدانند که پس از بازگشت به کشور خود نیز باید برای عمل به وعده‌هایشان اقدام کنند و کار در اینجا پایان نمی‌یابد.»
رئیس جمهوری چین، که کشورش بزرگ‌ترین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای است و از ایالات متحده پیشی گرفته است، قرار است بیانیه‌ای کتبی در کنفرانس بخواند و کرملین اعلام کرده است که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، از شرکت در مذاکرات از طریق ویدیو صرف‌نظر کرده است. روسیه، یکی از سه تولیدکننده بزرگ نفت جهان همراه با آمریکا و عربستان سعودی است.
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، نیز در این نشست حضور ندارد. مسئولان این کشور اعلام کرده‌اند که بریتانیا نتوانسته است به خواست‌های آنکارا در مورد نگرانی‌های امنیتی پاسخ مناسبی بدهد و آن‌ها از حضور در کنفرانس سازمان ملل متحد صرف‌نظر کرده‌اند.
وعده، وعده، وعده
کنفرانس کاپ۲۶ که به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ با یک سال تأخیر برگزار می‌شود، قصد دارد هدف‌هایی را به منظور مقابله با تغییرهای شدید اقلیمی دنبال کند و گرمایش جهانی را در حد ۱.۵درجه سانتی‌گراد نگه دارد؛ حدی که دانشمندان می‌گویند می‌تواند از اثرهای مخرب و پیامدهای زیان‌بار زیست‌محیطی جلوگیری کند.
اما برای تحقق این هدف، لازم است که کشورها تعهدهای بزرگی برای کاهش دادن انتشار گازهای گلخانه‌ای بدهند، اختصاص دادن میلیاردها بودجه به این امر را تضمین کنند، به کشورهای در حال توسعه کمک کنند، و اجرای توافق‌نامه پاریس ۲۰۱۵ را جدی‌تر بگیرند. در صورتی که چنین نشود، انتشار گازهای گلخانه‌ای به ۲.۷درجه سانتی‌گراد افزایش دمای کره زمین منجر می‌شود. کارشناسان سازمان ملل متحد هشدار دادند که اگر چنین افزایشی روی دهد، تخریب گسترده زیستگاه‌های طبیعی را به دنبال خواهد داشت و جمعیت زیادی را در معرض گرمای مرگ‌بار و سیل قرار خواهد داد.
در حاشیه این نشست، استثمار و تبعیض میان کشورها نیز مورد انتقاد قرار گرفت. اِولین آچم، فعال اوگاندایی، به روزنامه ایتالیایی لا استامپا گفت: «آفریقا مسئول فقط سه درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی است، اما مردم این قاره از دچار شدیدترین پیامدهای بحران اقلیمی‌اند.»
او با بیان این که لازم است مسئولیت‌ها عادلانه تقسیم شود، گفت: «آفریقایی‌ها مسئول این بحران نیستند، اما همچنان بهای فعالیت استعمارگرانی را می‌پردازند که قرن‌ها از ثروت این کشور سوءاستفاده کرده‌اند.»
