تحقیقات جدید نشان می‌دهد، پرندگان آوازخوانی که در معرض متداول‌ترین نوع حشره کش در جهان قرار گرفته‌اند «علایم بی‌اشتهایی عصبی» نشان می‌دهند و به خاطر اینکه زمان طولانی‌تری برای تغذیه نیاز دارند، مهاجرت‌شان را به تاخیر می‌اندازند. به گفته دانشمندان، در نتیجه تاثیرات این حشره کش‌ها شانس زنده ماندن و تولید مثل این پرندگان به میزانی جدی کاهش می‌یابد. به نظر این دانشمندان ایمیداکلوپرید (نام تجاری این حشره‌کش) می‌تواند جمعیت پرندگان آوازخوان در جهان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این تحقیق برای اولین بار شواهدی از مرتبط بودن استفاده از گروهی از حشره‌کش‌ها موسوم به نئو نیکوتینوید‌ها - که روی بسیاری از محصولات کشاورزی جهان اسپری می‌شوند - و کاهش در جمعیت کلی پرندگان مهاجر ارائه کرده‌است. پیش از این تحقیق باور بر این بود که این حشره کش‌ها تنها روی حشره‌ها اثر می‌گذارند.
بریجت استاچبری از دانشگاه نیویورک که در این تحقیق حاضر می‌گوید «مطالعات ما نشان می‌دهد که اثر حشره کش‌های نئو نیکوتینوید تنها روی زنبورها نیست و می‌تواند به خود پرندگان نیز آسیب برساند». این تحقیق در نشریه ساینس منتشر شده است. تعداد روزافزونی از تحقیقات نشان می‌دهند که حشره کش‌هایی مانند ایمیداکلوپرید به انواع مختلفی از موجودات زنده آسیب می‌رسانند. دانشمندان بر این باورند که پرندگانی که زیستگاهشان محیط‌های کشاورزی است یا طی مهاجرات‌شان در این محیط‌ها به جستجوی غذا می‌پردازند، به طور معمول در معرض این حشره کش‌ها قرار می‌گیرند.
مارگارت انگ، محقق فوق دکترای مرکز سم‌شناسی دانشگاه ساسکاچوان و نویسنده اصلی تحقیقی که روی گنجشک‌های کاکل سفیدی که دوز پایینی از ایمیداکلوپرید مصرف کرده بودند، می‌گوید «ما دیدیم که این پرندگان با مصرف دوز محدودی از این ماده، به میزانی که در طبیعت ممکن است مصرف کنند - حدود چند دانه - تحت تاثیر آثار آن قرار می‌گیرند».
در این تحقیق محققان گنجشک‌هایی را که در راه مهاجرت بهاری‌شان در جنوب استان انتاریویی کانادا حاضر بودند در معرض دوز پایین این حشره کش‌ها قرار دادند. بدن هر پرنده قبل و بعد از قرار گرفتن در معرض این مواد معاینه شدند. یک فرستنده رادیویی سبک به پشت این پرندگان وصل شده بود. محققان مشاهده کردند که پرندگانی که دوز بیشتری از این ماده مصرف کرده بودند، تنها طی شش ساعت شش درصد از وزن‌شان را از دست دادند. همچنین دانشمندان مشاهده کردند که مصرف یک دوز باعث شد که این پرندگان قبل از بازگشت به مسیر مهاجرت‌هاش ۳ روز و نیم بیشتر در استراحت‌گاه توقف کنند. به گفته دکتر انگ «هر دوی این اثرات در نتیجه کاهش اشتهای بوجود آمده در نتیجه ایمیداکلوپرید است. پرندگان مورد آزمایش کمتر غذا می‌خوردند و محتمل است که آنها به این دلیل سفرشان را به تاخیر انداختند که به زمان بیشتری برای بازپروری و کسب دوباره انرژی سفر نیاز داشتند».
سه چهارم انواع پرندگان در آمریکای شمالی از زمین‌های کشاورزی تغذیه می‌کنند که این میزان از سال ۱۹۶۶ به طرز قابل توجهی کاهش یافته است. این مطالعه نشان می‌دهد که حشره کش‌ها ممکن است به صورت مستقیم در کاهش فاجعه بار تعداد این پرندگان نقش داشته باشند. کریستی موریسی، یکی از سم‌شناسان محیط زیستی دانشگاه ساسکاچوان می‌گوید «مهاجرت دوره‌ای بسیار حساس برای پرندگان است و زمانبندی آن مهم است. هر تاخیری می‌تواند موفقیت آنها در پیدا کردن جفت و آشیانه را تحت تاثیر قرار دهد. این می‌تواند بخشی از دلیل چرایی کاهش جدی جمعیت پرندگان مهاجر و ساکن زمین‌های کشاورزی در جهان باشد».
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
