امروز یکشنبه ۱۷ بهمن سال ۱۴۰۰، واپسین روز دور دوم دادگاه بین‌المللی و مردمی آبان برگزار شد و برخی دیگر از شاهدان، روایات خود را در دادگاه ارائه کردند. نکته مهم در این دور حضور برخی از مسئولان حکومت جمهوری اسلامی و افراد سرکوبگری بودند که به نظر می‌رسد به دلیل عذاب وجدان، در دادگاه حاضر شدند و علیه اقدامات سابق خود شهادت دادند.

در دور نخست که از ۱۹ تا ۲۳ آبان امسال برگزار شد، ۱۶۵ نفر به‌صورت تصویری و ۳۴ نفر به شکل حضوری در دادگاه حاضر شدند و در برابر قضات شهادت‌ها و روایات خود را از آبان ۹۸ نقل کردند؛ اما به دلیل ادامه ارسال شواهد و مدارک، پس از سه ماه از برگزاری دادگاه آبان تریبونال، تصمیم بر این شد تا دور دوم دادگاه برگزار شود. به همین دلیل اعلام حکم به تاخیر افتاده و قرار است بهار سال ۱۴۰۱ هیئت قضات حکم نهایی خود را اعلام کنند.

شاهد شماره ۶۰۰ که خود را یکی از افسران ارشد سپاه پاسداران معرفی می‌کند، ضمن ابراز تاسف از همکاری در سرکوب مردم معترض با حضور در دادگاه گفت: «من داوطلبانه تلاش کردم با دادگاه تماس بگیرم و خواستم تا آنچه در آبان ۹۸ و سال ۸۸ اتفاق افتاده را برای مردم بازگو کنم. یک هفته قبل از سرکوب آبان ۹۸، از بالا دستور آمد تا آماده باشیم. این در حالی بود که ما از افزایش قیمت بنزین خبر نداشتیم و یگان‌ها هم غافلگیر شدند.»

او با بیان به اینکه در روز دوم اعتراضات شرایط بحرانی شده بود و به همین دلیل فرمان «آتش به اختیار» صادر شد، افزود: به ما گفته شد هر جایی لازم است شلیک کنید. در آبان ۹۸ برخلاف سال ۸۸ و ۷۸ نظامی‌ها هیچ گزارشی بابت شلیک گلوله‌ها به مافوق خود ارائه نداده‌اند. این در حالی است که قانونا باید گزارش شود که به چه کسی، کجا و چه زمانی شلیک شده است.
به گفته این افسر سپاه، رو به روی ما کسانی بودند که سلاح نداشتند و فقط شعار می‌دادند و نان می‌خواستند، اما دستور آمده بود که به هر نحوی قائله باید ساکت شود.

یک افسر نیروی انتظامی نیز با چهره پوشیده به صورت آنلاین در دادگاه حاضر شد و گفت: «دستور این بود که با سلاح کلاشینکف و اسلحه‌های سازمانی شلیک نشود که بعدا گلوله‌ها قابل ردیابی نباشد تا بتوانند مسئولیت‌شان را انکار کنند.»

او که می گوید در آن سال به عنوان تک تیرانداز فعالیت داشته و پس از اعتراضات شغل خود را ترک کرده است، افزود:  ناجا دستور تیراندازی نداشت و شلیک هوایی کردیم. فقط سپاه و بسیج اجازه تیراندازی به معترضان را داشتند. به گفته وی در همان روز اول حدود ١٤-١٥ نفر جان باختند.

در ادامه دادگاه، دو خواهر در دادگاه حاضر شدند و فیلمی را که از سرکوب مردم سنندج در آبان ۹۸ در اختیار داشتند را نمایش دادند. یکی از آنها که با نام شاهد شماره ٤٢٢ خود را معرفی کرده است، می گوید: «افراد نقابدار در میان جمعیت پراکنده شدند و شروع به پرتاب سنگ و آجر بزرگ به سوی معترضان کردند. یکی از اجسام به سر زن سالخورده ای خورد و او روی زمین افتاد. آنها فرار کردند اما سپس مورد حمله گاز اشک آور قرار گرفتند که در این لحظه شاهد ٤٢٢ از هوش رفته است.

اعتراض‌های مردمی در ۲۴ آبان ۱۳۹۸ و در پی افزایش سه‌ برابری قیمت بنزین آغاز شد؛ اما نیروهای امنیتی به دستور مقام‌های جمهوری اسلامی ایران، با برخوردهای خشونت‌آمیز و شلیک مستقیم گلوله، مردم را سرکوب کردند؛ به‌طوری‌که در مدت پنج روز، نزدیک به ۱۵۰۰ نفر که برخی از آنان کودک بودند، با شلیک ماموران حکومتی کشته شدند. گزارش‌های حقوق بشری حاکی از آن است که هزاران نفر نیز مجروح و دستگیر شده‌اند.

در اردیبهشت ۱۳۹۹، در حالی که شش ماه از اعتراض‌های آبان گذشته بود، سازمان عفو بین‌الملل جزئیات مرگ ۳۰۴ نفر از قربانیان را که در فاصله روزهای ۲۴ تا ۲۸ آبان کشته شده بودند، منتشر کرد.

روز ۲۵ آبان ۱۳۹۸، در حالی‌ که اعتراض‌ها به بیش از ۲۹ استان ایران گسترش یافته بود، جمهوری اسلامی ایران باهدف سرکوب مردم و قطع دسترسی آنان به جامعه ‌جهانی و رسانه‌های خارجی، اینترنت را قطع کرد.

باگذشت بیش از دو سال، هنوز در داخل ایران به دادخواهی بازماندگان فجایع آبان ۹۸ رسیدگی نشده است. از این رو بسیاری از دادخواهان به ارسال مدارک خود در تلاش هستند تا به نحوی صدای عدالت‌خواهی خود را به گوش جهانیان برسانند.

۱۶۰ نفر از مسئولان جمهوری اسلامی به‌عنوان متهم معرفی شده‌اند؛ اما در حالی که نامه‌هایی به سفارت جمهوری اسلامی ایران در لندن و دفاتر رسمی نهادهای جمهوری اسلامی در داخل ایران ارسال شده است، آن‌ها هیچ پاسخی نداده‌اند.