سال ۱۹۷۲ سال پایانی تولید کلارت (claret)، این شراب معروف جهان، بود. اما ناسا مطمئن است که آن سال دره تائوروس-لیتروی (Taurus-Littrow) ماه به اندازه بوردو فرانسه ضرر نکرد.
سازمان فضایی ایالات متحده آماده باز کردن در یک بطری بسیار مخصوص است که شراب نیست؛ بلکه نمونهای از سنگ و خاک ماه است که از ۵۰ سال پیش وقتی یوجین سرنان و هریسون «جک» اشمیت، فضانوردان آپولو۱۷، در دسامبر ۱۹۷۲ این مواد را از سطح ماه تراشیدند، دستنخورده و دربسته باقی مانده است.
ناسا با اجرای طرح بررسی نمونه «آپولو نکست جنریشن» (Apollo Next Generation) در این لوله فلزی ۳.۸۱ در ۳۵.۵۶ سانتیمتری در مرکز فضایی جانسون هیوستون تگزاس را باز میکند؛ به این امید که با مطالعه این نمونه بتواند بفهمد برای برداشتن نمونه مطلوب در طرحهای آینده آرتمیس چه ابزارها و روشهایی لازم است. ماموریت آرتمیس۳ ناسا قرار است حدود سال ۲۰۵۰ انجام شود و طی آن، انسان دوباره و برای اولین بار پس از ماموریت آپولو۱۷ به ماه سفر میکند تا از قطب جنوب ماه نمونه بردارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
توماس زوربوچن، مدیر علمی اداره ماموریتهای علمی ناسا، در بیانیهای گفت: «فهم تاریخچه و تحولات زمینشناسی ماه در نقاط فرود آپولو به ما در آماده شدن برای برداشتن آن نوع نمونههایی که شاید در ماموریت آرتمیس لازم شود، کمک میکند.»
این نمونههای خاک ماه را دو بار مهروموم کردند و تیم ناسا روز ۱۱ فوریه باز کردن لایه خارجی مهروموم را آغاز کرد و نشت هرگونه گاز از لایه درونی مهروموم این نمونه را به دقت زیر نظر داشت؛ زیرا در این صورت معلوم میشد که مهروموم داخلی باز شده است.
به نوشته ناسا، نشت گازی مشاهده نشد و ناسا روز ۲۳ فوریه رخنه در مهروموم را داخلی شروع کرد؛ فرایندی که احتمالا هفتهها طول بکشد. محققان امیدوارند هرگونه گاز فرار مانند بخار آب و دیاکسید کربن را که در نتیجه ذوب نمونه در پنج دهه گذشته به وجود آمده است، ردیابی و جمعآوری کنند؛ فناوریهایی مانند طیفسنجی جرمی از دهه ۱۹۷۰ تاکنون پیشرفت چشمگیری کرده است و محققان امیدوارند این بخارها را دقیق بررسی کنند؛ کاری که ۵۰ سال پیش ممکن نبود.
به گفته لوری گلیز، مدیر بخش علوم سیارهای در دفتر اصلی ناسا، هدف اول محققان از نگه داشتن برخی نمونههای آپولو در تمام این مدت، همین بوده است.
گلیز در بیانیهای گفت: «این سازمان میدانست علم و فناوری متحول خواهد شد و محققان خواهند توانست این مواد را به روشهای جدیدی مطالعه کنند تا پاسخ پرسشهای جدید آینده را بیابند.»
© The Independent